Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Der Untergang des Abendlandes
|
|
Omslag van de eerste druk van deel 2 van
Der Untergang des Abendlandes
(1922)
|
Oorspronkelijke titel
|
Der Untergang des Abendlandes
|
Auteur(s)
|
Oswald Spengler
|
Land
|
Duitsland
|
Taal
|
Duits
|
Onderwerp
|
Geschiedfilosofie
|
Uitgegeven
|
1918 (Vol.I); 1922 (Vol.II)
|
Medium
|
Papier
|
|
De ondergang van het Avondland
(oorspronkelijke titel:
Der Untergang des Abendlandes
) is een tweedelig werk door de
Duitse
filosoof
Oswald Spengler
. Het eerste deel werd in de zomer van 1918 gepubliceerd. Spengler heeft dit deel in 1922 gereviseerd en publiceerde in 1922 het tweede deel, met als ondertitel
Perspectieven van de
Wereldgeschiedenis
.
Het boek introduceert zichzelf als een '
Copernicaanse revolutie
' en verwerpt de
eurocentrische
kijk op de
geschiedenis
, in het bijzonder de verdeling van de geschiedenis in de klassieke lineaire tijdvakken, "
antiek
-
middeleeuws
-
modern
".
[1]
Volgens Spengler zijn de betekenisvolle eenheden niet
tijdperken
, maar culturen, die als
organismen
evolueren. Hij onderkent acht
hogere culturen
: de
Babylonische
,
Egyptische
,
Chinese
,
Indische
,
Meso-Amerikaans
(
Maya
/
Azteeks
),
klassiek
(
Griekse
/
Romeins
),
Arabisch
en ten slotte de
westerse
of "Europees-Amerikaanse" cultuur. Culturen hebben een beperkte levensduur van enige duizenden jaren. De laatste fase van elke cultuur is, in Spenglers woordgebruik, een '
beschaving
'. Volgens
Pieter Geyl
stelt Spengler de beschavingen voor als zelfstandige en onderling ondoordringbare eenheden. Dit is een van de fundamentele elementen van zijn stelsel.
[2]
Het boek presenteert ook het idee van
moslims
,
joden
en
christenen
, evenals hun
Perzische
en
Semitische
voorouders, als
magisch
; de
Mediterrane culturen
van de
klassieke oudheid
, zoals het
oude Griekenland
en het
oude Rome
als
apollinisch
en de moderne
Westerse wereld
als
faustiaans
.
Volgens de theorie van Spengler loopt de Westerse wereld in feite ten einde en manifesteren zich in de 20e eeuw de laatste stuiptrekkingen in het "winterseizoen" van deze faustiaanse beschaving. In Spenglers beschrijving is de Westerse mens een
trotse
, maar
tragische
figuur, die hoewel hij doelen nastreeft en creeert, er heimelijk van overtuigd is dat het eigenlijke doel nooit zal worden bereikt.
In
Paradiso
werd op 10 oktober 2017 de eerste Nederlandse vertaling van het gehele werk gepresenteerd.
[3]
[4]
In het Nederlands heeft het boek de titel
De ondergang van het Avondland.
Het is uitgegeven in twee delen en vertaald door Mark Wildschut.