Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Donohue
(
Morristown
,
New Jersey
,
5 januari
1967
) is een
Amerikaans
autocoureur
. Hij is de zoon van
Mark Donohue
, die eveneens autocoureur was. In
2009
won hij de
24 uur van Daytona
.
Donohue begon zijn
autosportcarriere
in 1991. In 1992 en 1993 reed hij in zes races van de
NASCAR Busch Series
, en in 1994 werd hij kampioen in de IMSA Bridgestone Supercar Championship. In
1995
reed hij vijf races in de
Indy Lights
, met een elfde plaats bij zijn debuut op het
Stratencircuit Long Beach
als beste resultaat. In 1996 stapte hij over naar het nieuwe North American Touring Car Championship, dat hij in 1997 wist te winnen in een
Dodge Stratus
.
In
1998
debuteerde Donohue in de
24 uur van Le Mans
. Samen met
Justin Bell
en
Luca Drudi
won hij de GT2-klasse van de race. Ook debuteerde hij dat jaar in de
FIA GT
. In 1999 kwam hij uit in de
American Le Mans Series
, waarin hij samen met
Olivier Beretta
drie races won in de GTS-klasse. Tot 2002 reed hij ieder jaar in deze klasse, maar alleen in 2000 behaalde hij nog een zege.
Dat jaar
werd hij ook samen met
Ni Amorim
en
Anthony Beltoise
tweede in de GTS-klasse van de 24 uur van Le Mans. In 2001 reed hij nog een paar races in zowel de NASCAR Busch Series als de
NASCAR Truck Series
.
In 2003 stapte Donohue over naar de
Rolex Sports Car Series
, waarin hij voor Brumos Racing samen met
Mike Borkowski
drie overwinningen behaalde. Hij eindigde achter
Terry Borcheller
als tweede in het klassement. In de volgende vijf seizoenen won hij geen races meer, maar stond hij wel zeven keer op het podium. In
2009
won hij met
Antonio Garcia
,
Darren Law
en
Buddy Rice
de
24 uur van Daytona
, precies veertig jaar nadat zijn vader dezelfde race won. Het was dat jaar zijn enige zege in de Rolex Sports Car Series en werd zesde in de eindstand. In de drie seizoenen die volgden, werd hij achtereenvolgens achtste, derde en vierde in de eindstand, maar won hij geen races. In 2013 stapte hij binnen het kampioenschap over naar de GX-klasse, waarin hij in zijn klasse de
24 uur van Daytona
won. De race op
Road Atlanta
later dat jaar was zijn laatste evenement als coureur.