Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Celstrekking
is de
groei
van
plantaardige cellen
, ten gevolge van het vergroten van de
vacuolen
, door de opname van water met de daarin opgeloste mineralen. Deze vorm van plantaardige celgroei wordt beinvloed door het
plantenhormoon
auxine
, dat in de
wortel
de celstrekking remt, maar in de
stengel
de celstrekking juist stimuleert.
De
protonpompen
(
membraaneiwitten
die
H
+
-ionen
over het membraan transporteren), die in plantencellen voorkomen, spelen een grote rol in de groeirespons van cellen op auxine. Wanneer auxine de weefsels binnenkomt, zullen de protonenpompen meer H
+
-ionen de cel in transporteren. Hierdoor verzuurt de omgeving rond de cel: de plek waar de celwand zich bevindt bevat minder waterstofionen. Eiwitten genaamd
expansinen
die de
crosslinks
binnen de celwand verbreken, worden door dit zure milieu geactiveerd. De celwand wordt dan losser en door
turgordruk
neemt de cel toe in grootte.
Andere vormen van groei zijn
celdeling
en
celdifferentiatie
, waarbij weinig gespecialiseerde cellen (zoals
stamcellen
) veranderen in meer gespecialiseerde cellen. Dit komt voor tijdens de ontwikkeling van meercellig organismen. Bij planten vindt dit vooral plaats na de celdelingen in een
meristeem
, wat dan gevolgd wordt door celstrekking.