Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Augustus Franciscus Joseph De Boodt
(
Nieuwmunster
,
30 december
1895
?
Turnhout
,
21 maart
1986
) was
Belgisch
ingenieur
en
politicus
voor het
Katholieke Verbond
en de
CVP
.
De Boodt
deed zijn humaniorastudies aan het bisschoppelijk
Sint-Aloysiuscollege
van
Menen
en promoveerde in 1921 tot
landbouwingenieur
aan de
Katholieke Universiteit Leuven
. Hij was er actief lid en senior van de Leuvense studentenclub
Moeder Meense
.
[1]
[2]
De Boodt trouwde met Pauline Vermeylen en werd vader van vijf kinderen. Hij ging werken voor de
Belgische Boerenbond
en vestigde zich in 1928 in Turnhout waar hij de promotor werd van landbouw- en veeteeltverbeteringen in de
Kempen
. Hij stichtte er verschillende landbouwverenigingen. Ook speelde hij een rol in de
Provinciale Landbouwkamer
en in de
Hoge Landbouwraad
.
Van 1936 tot 1946 was hij
Gemeenteraadslid
in Turnhout. In 1936 werd hij verkozen tot
katholiek
senator
voor het
kiesarrondissement Mechelen-Turnhout
en vervulde dit mandaat tot in 1968. Senator De Boodt zetelde gedurende 30 jaar in de Senaat waar hij deelnam aan de werkzaamheden van het
Centrum Harmel
en lid was van de commissies Landsverdediging en Landbouw en van de commissie van het
Marshallplan
.
In 1936 steunde hij het beginselakkoord tussen het
Vlaams Nationaal Verbond
(VNV) en de
Katholieke Vlaamse Volkspartij
(KVV). In 1938 zorgde hij in de Senaat voor een incident door te zeggen dat de Vlaamse belangen voor de Belgische gingen. Toen VNV-leider
Staf de Clercq
in mei 1940 als verdachte door de Belgische Staatsveiligheid werd opgepakt bemiddelde De Boodt samen met
Eugene Soudan
voor diens vrijlating bij minister van Justitie
Paul-Emile Janson
. Na de
Tweede Wereldoorlog
veroordeelde hij de onrechtvaardigheden van de
repressie
.
[3]
Toen hij zelf van
collaboratie
werd beschuldigd, won hij een proces dat hij wegens eerroof had aangespannen. Bij de opheffing van de parlementaire onschendbaarheid van
Hendrik Borginon
en
Edmond Van Dieren
verdedigde hij zijn collega's. Ook steunde hij de
amnestie
van pater Jules Callewaert.
[4]
Van augustus 1950 tot januari 1952 werd hij
Minister van Wederopbouw
, in de homogene CVP-
regering-Pholien
die tot stand kwam na de afwikkeling van de
Koningskwestie
. Hij kwam in de regering de groep van meer
Vlaamsvoelende
politici versterken (
Andre Dequae
,
Geeraard Van Den Daele
,
Paul Willem Segers
,
Albert Coppe
), om aan het grote ongenoegen aan Vlaamse kant over die afwikkeling tegemoet te komen. Deze ministers namen, enkele dagen na hun aanstelling, deel aan de jaarlijkse
IJzerbedevaart
. Op de vooravond van die bedevaart schreef De Boodt een bedrag van 1 miljoen frank in op zijn begroting, voor de wederopbouw van de gedynamiteerde
IJzertoren
.
Hij werd
ereburger
van
Tessenderlo
.
- Herman TODTS,
August De Boodt 25 jaar senator
, in: De Standaard, 6 december 1961.
- Herman TODTS,
Senator De Boodt werd 70 jaar
, in: De Standaard, 3 januari 1966.
- Paul VAN MOLLE,
Het Belgisch Parlement, 1894-1972
, Antwerpen, 1972.
- Jean-Marie LERMYTE e.a.,
August De Boodt
, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.
- Wouter BEKE,
De ziel van een zuil: de Christelijke Volkspartij 1945-1968
, Leuven, 2005.
Bronnen, noten en/of referenties
|