A capella
(
Italiaans
:
a cappella
, van
alla cappella
, op de manier van de kapel) is een
muziekterm
voor
zingen
zonder
instrumentale
begeleiding
, meestal door een
koor
.
Het zingen a capella was tot in de
16e eeuw
vooral gebruikelijk bij
kerkmuziek
('muziek in de kapel') die toen gewoonlijk door koren werd uitgevoerd. Wanneer er al muziekinstrumenten meespeelden, ondersteunden deze slechts de vocale partijen.
Later werd het in de
kerkmuziek
gebruikelijk dat instrumenten eigen, zelfstandige partijen speelden. Toen ontstond de term 'a capella', aanvankelijk om de 'ouderwetse' kerkmuziek, die niet door zelfstandige instrumenten begeleid werd, aan te duiden. Later ging de oorspronkelijke betekenis van de term verloren en sindsdien betekent 'a capella' 'onbegeleide (koor)muziek'.
Tegenwoordig wordt de term 'a capella' tevens gebruikt voor vocale, instrumentloze, muziek, waaronder stijlen als dance en moderne pop/rock. Van
singles
bijvoorbeeld worden soms de uitsluitend vocale versies uitgebracht, speciaal bedoeld voor
deejays
en
producenten
om er hun eigen muziek aan toe te voegen.
De oorspronkelijke vorm van de term is
alla cappella
,
Italiaans
voor 'op de wijze van de kapel',
[1]
waarmee wellicht de
Sixtijnse Kapel
werd bedoeld, die inderdaad een traditie van onbegeleide zang had.
[2]
De term is later verkort tot
a cappella
, en is in deze vorm nog steeds gebruikelijk in de internationale, op het Italiaans gebaseerde muziekterminologie. De spelling met enkele
p
, zoals in het Nederlands, komt ook af en toe voor in oude Italiaanse bronnen;
[3]
het is eveneens de
Latijnse
spelling.
Zingen a capella verschilt in diverse opzichten van zingen met begeleiding.
- Bij a-capellazang is het 'geluidweefsel' meestal dunner door het ontbreken van instrumenten, waardoor fouten duidelijker aan het daglicht treden.
- Ook is het intoneren anders:
- Ten eerste is het lastig om de juiste
toonhoogte
vast te houden; men intoneert immers op zichzelf en/of andere zangers, dus onderling. Soms blijkt een koor aan het einde van een a-capellastuk wel een halve toon of meer gezakt te zijn (of gestegen, al is dat zeldzamer). De eerste tonen worden daarom vaak voorafgaand aan het zingen aangegeven op een instrument, zodat het koor kan afstemmen op de juiste toonhoogte.
- Ten tweede zingt men a capella anders dan bij zang met instrumentale begeleiding, omdat instrumenten dwingen tot een bepaalde stemming (rein of getempereerd bijvoorbeeld) waarin gezongen moet worden. (Bij een pianobegeleiding zal een koor anders treffen dan bij bijvoorbeeld een orgel-, koperblazers- of een strijkkwartetbegeleiding.)
Enkele a-capellagroepen waarvan een artikel op Wikipedia staat:
Verder zijn ook liederen van radicaal soennitische groepen, waaronder met name
ISIS
, a capella omdat muziekinstrumenten als
haram
worden beschouwd.
[4]