To Catch a Thief
(op plattduutsch so veel as: ?En Deef to fangen“; dt. Titel:
Uber den Dachern von Nizza
) is de Titel vun en US-amerikaanschen
Thriller
vun den Speelbaas
Alfred Hitchcock
, de op den Roman
mit glieken Naam
vun
David Dodge
baseert. Dreiht weer de Film vun Mai bit August 1954. Rutkamen is he denn 1955 dor
Paramount Pictures
.
An de
franzooschen Riviera
geiht en Eddelsteen-Deef um. Unner Verdacht steiht John Robie, de wiel den
Tweeten Weltkrieg
en Held vun de
Resistance
weer un vor den Krieg en beruchtigten Eddelsteen-Deef wesen is (bekannt unner den Naam ?De Katt“). De Deef geiht just so vor, as he dat froher doon hett. Um to bewiesen, dat he nix mit dat Roven to doon hett, maakt he sik sulvst op de Sook na den Inbreker, vunwegen dat he gloovt sik in de Laag vun den
Deef
versetten to kunne dor sien egenen froheren Insichten. Sien froheren Partners, de intwuschen alltohopen in’t Restaurant
Bertani
ehrbore Beropen utoovt, sund argerlich op em. Se gloovt neemlich ok, dat ?De Katt“ wedder an’t Musen is un sik de Polizei dorum ok wedder for jem intresseert.
Vun den Bedriever vun dat Restaurant kriggt he en Henwies, dat he sik an den Versekerungsagent Hughson wennen schall. De is to Anfang noch argdenkern, seggt em aver sien Hulp to. So frunnt he sik mit de Millionarsche Mrs. Stevens un ehr Dochter Frances an, de weertvulle
Eddelstenen
besitten doot. Wohrhaftig warrt Mrs. Stevens korte Tiet later utroovt. For Robie sutt dat nich goot ut: Frances, de he vorher wat neger kamen is, warrt argdenkern un jaagt em eerst mol de Polizei op’n Hals, wiel ehr Mudder jummer noch an de Ehrlichkeit vun Robie gloovt.
Robie sett nu allens op een Koort un will den Deef bi sien nachsten Roov overraschen. Man dorbi loopt he in en Fall, wat he meist mit sien Leven betahlen mutt. Liekers kann he sik redden, vunwegen dat he al mit so wat rekent hett. Foussard, den Robie noch goot ut de Tiet vun de Resistance kennt, kummt dorbi aver ut Versehn um. Ofschoonst em kloor is, dat he sik sulvst de Sling um sien Hals leggen deit, wenn he den Deef nich kriggt un he sulvst an’n Daatoort faten kregen warrt, geiht he noch mol dat vulle Risiko in. Op en Maskenball kann he opletzt in’n letzten Moment den Deef opflegen laten. He mutt faststellen, dat Danielle, de Dochter vun Foussard de Deef is. Se harr de Eddelstenen for Bertani roovt. An’t Enn warrt Frances un John en Poor.
Ok in dissen Film hett Hitchcock een vun sien beropenen
Cameo
-Optreden hatt. To sehn is he teemlich to Anfang al, as he blangen Cary Grant in’n Bus sitten deit. In’t duutsche Feernsehn weer he aver man johrelang blots half ansneden to sehn vunwegen dat 4:3-Format. Eerst in de restaureerten Faten, de ok op DVD to hebben is, is Hitchcock nu ok wedder in vulle Grott to sehn.
- The New Yorker
schreev vun en romantischen
Suspense
, de mediterran verspeelt weer. Cary Grant un Grace Kelly weern as bannig smuck beschreven, as se mit de leckern Cote-d’Azur-Kulisse konkurreren doot.
- Dat
Lexikon vun’n internatschonalen Film
loov em as en Kriminalhumoreske mit Temperament, Geist un scharpe Dialogen. De Spannungsknutt weer raffineert verslungen.
- Dat Handbook V vun de kathoolschen Filmkritik (3. Oplaag) weer andoon vun den Humor, de Dialogen un de fein kloorte Landschop.
- De Evangeelsche Filmbeobachter (Kritik Nr. 16/1956) snack vun en goot maakten un goot speelten Hitchcock-Film mit herrliche Opnahmen vun de Landschop. Af 16 kunn man dor sien helle Freid an hebben.
- De
Suddeutsche Zeitung
meen, dat de Film twuschen en Oort
Parodie
vun Gruselkintopp un frischfrohlich Lustspeel pennel, dorbi aver dat Gliekgewicht nich verleren de.
De Film weer for soss Filmpriesen vorslahn, dorunner dreemol for den Oscar, as in de Kategorien
Best Kledaasch
un
Best Szenenbild
. Wunnen hett he aver blots een Pries, neemlich den
Oscar
in de Kategorie
Best Kamera
for
Robert Burks
.
De Film baseert op den glieknoomten Roman vun
David Dodge
ut dat Johr 1952. Dat Dreihbook hett
John Michael Hayes
schreven. De Originaltitel is mehrdudig: Toeerst geiht dat dorum, en Eddelsteen-Deef to fangen. An’t Enn vun’n Film fangt butendem Frances den Deef John Robie un heiraat em. Dorto kummt, dat de Originaltitel op en Woortspeel opboet, dat nich to oversetten geiht. De engelsche Seggwies ?take a thief to catch a thief“ (oder ok ?to set a thief to catch a thief“) beduut ruchweg so veel as in’t duutsche ?den Buck to’n Goorner maken“. In Film warrt disse Snack mehrfack woortlich nahmen.
In twee Szenen wiest Hitchcock, dat he en
Weddersinn
gegen Eier hett. So kiekt Grant in de een Szeen dor en Finster in de Kook vun dat Restaurant Bertani, as just en roh Ei gegen dat Finster klatschen deit. In de annern druckt Jessie Royce Landis ehr Zigarett in en Eigeel ut.
Mit dissen Film hett Hitchcock en nee Unnergenre grunnt, neemlich de kultiveerte Thriller-Romanze (Harris/Lasky, 1976), de later unner annern vun
Stanley Donen
in
Charade
und
Arabesque
opgrepen worrn is.
Hitchcock hett
To Catch a Thief
in
Saint-Jeannet
,
Gourdon
,
Nizza
,
Monaco
,
Grasse
,
Cannes
,
Eze Village
,
Saint-Jean-Cap-Ferrat
un
Cagnes-sur-Mer
dreiht. De gauen Luftopnahmen vun de Verfolgungsjagd dor mehrere Dorper sund um
Saint-Paul-de-Vence
rum dreiht worrn. En langer’t Stuck, in de dat um en Utfohrt geiht, is op de hoochste Kustenstraat
Grande Corniche
twuschen Nizza un Monaco mit en langen Blick op de
Middellansche See
un
Cap Ferrat
opnahmen worrn. Filmszenen, de op’nanner folgt un in’n Film so utsesht, as weern se dicht bi’nanner, hebbt geograafsch faken teemlich wiet ut’nanner legen. Dor de Bildtosamensetten is dat for den Tokieker aver nich to marken.
To Catch a Thief
is de tweete vun fief Filmen, de Hitchcock twuschen 1954 un 1958 for Paramount Pictures produzeert hett. De Verdrag schull eerst over acht Filmen gahn. Bi veer vun de Filmen schulln de Rechten an de Filmen na en Tiet vun acht Johren an Hitchcock toruchfallen, as Deel vun sien Arf. Disse Filmen weern wohrhaftig dree Johrteihnten lang nich opfohrt. Disse Film weer dorgegen de letzte ut dat Paket, bi den de Rechten bi Paramount bleven sund. So kunn de Produkschoonssellschop den Film wieter internatschonal utweerten. In Duutschland is de Film an’n 13. Dezember 1969 to’n eersten mol in’t
ZDF
wiest worrn.
To de Tiet vun den Film weern Anspelen op sexuelle Saken in
Hollywood
allns annere as begang. In de USA gell bito twuschen 1934 un 1967 de
Hays Code
? en Sammeln vun Richtlienen un Regels to’n Inhollen vun Moralvorstellen un over dat Verloof to’n Dorstellen vun Kriminalitat, Gewalt un Sexualitat in’n Film. Dat de Hays Code inhollen warrt is scharp overwacht worrn. Dor keem keen Speelbaas an vorbi, vunwegen dat de Film vor’t Rutkamen bi de
Production Code Administration
vorleggt warrn muss. So keem dat mit de Tiet unner de Filmmakers to en Oort Tekenspraak mit verstekene sexuelle Anspelen, um dor de Zensur to kamen. So is dat ok in dissen Film.
Al Anfang vun de 1940er Johren hett Hitchcock mit de Zensurbehoord to doon kregen. Em de dat tarren, de Grenzen dorvun aftokloppen, wo wiet man gahn kunn, un woans een de Zensurwachters overduveln kunn. In
To Catch a Thief
wiest he visuelle un spraakliche Anspelen op de Sexualitat, de direkter weern as allns wat vorher in Hollywood bekannt weer un de unvermodens an de Zensur vorbi kamen sund.
- David Dodge:
Uber den Dachern von Nizza. Die "Katze" und ihr Doppelganger
(OT:
To Catch a Thief
). Diogenes, Zurich 1990,
ISBN 3-257-21865-6
- Francois Truffaut
:
Mr. Hitchcock, wie haben Sie das gemacht?
. Heyne, 2003,
ISBN 3-453-86141-8
(En Reeg vun
Interviews
vun den franzooschen Speelbaas ut dat oahr 1962). Originalutgaav:
Francois Truffaut
:
Le cinema selon Hitchcock
, Simon und Schuster, 1984,
ISBN 0-671-52601-4
- Robert A. Harris, Michael S. Lasky, Rutgever
Joe Hembus
:
Alfred Hitchcock und seine Filme
(OT:
The Films of Alfred Hitchcock
). Citadel-Filmbuch bi Goldmann, Munchen 1976,
ISBN 3-442-10201-4
- John Russel Taylor:
Die Hitchcock-Biographie
, Fischer Cinema 1982,
ISBN 3-596-23680-0
- Donald Spoto
:
Alfred Hitchcock ? Die dunkle Seite des Genies
. Heyne, Munchen 1984,
ISBN 3-453-55146-X
(hoochduutsche Oversetten vun Bodo Frundt)
- Bodo Frundt:
Alfred Hitchcock und seine Filme
. Heyne Filmbibliothek Band Nr. 91, 1986,
ISBN 3-453-86091-8