Ликовната уметност
е класа на
уметности
во ко?а спа?аат
сликарството
,
скулптурата
,
фотографи?ата
,
гравурата
и други, кои се главно од
визуелен
карактер. Ликовните уметности со три димензии како
скулптурата
и
архитектурата
спа?аат во т.н.
пластични уметности
.
Ликовната уметност ко?а се практикува денес се нарекува
современа уметност
.
Црта?ето
е начин на создава?е на
слики
, со помош на разни алатки и техники. Ова се прави со бележе?е на една површина со примена на притисок од неко?а алатка, или пак влече?е на таа алатка по површината. Примери за овие алатки се
графитни
моливи
,
туш
,
замастилени
четкички
, восочни
боици
,
креони
,
?аглени
,
пастели
и
фломастери
. Се користат и сигитални алатки кои ги симулитраат ефектите претходно споменатите алатки. Главните цртачки техники се: црта?е линии,
шрафира?е
, накрсно шрафира?е, случа?но шрафира?е, чкрта?е,
сенча?е
и прелева?е. Уметникот ко? се занимва со оваа дисциплина се нарекува
цртач
.
Сликарството
, буквално речено, е примената на
пигмент
врзана со носач (медиум) и врзивен матери?ал (
лепило
) врз
површина
како
харти?а
,
платно
или ?ид. Во уметничка смисла во рамките оваа активност се подразвира и
црта?ето
,
композици?а
и други естетски елементи со цел на манифестаци?а на изразната или концептуална намера на уметникот. Сликарството се користи и за изразува?е на духовни мотиви или идеи; ова може да биде од митолошки суштества на грнци, преку
Систинската капела
, па с? до самото човечко тело.
Гравурата
е создава?е на слика врз матрица за уметничка цел, ко?а потоа се пренесува на рамна површина со помош на мастило (или друг пигмент). Освен во случа? на
монотип
, една иста матрица се користи за печате?е на многу примероци. Историски, главните техники (нарелени и медиуми) се
дрворез
,
линорез
,
клишира?е
,
литографи?а
, и
ситопечат
, но посто?ати многу други како современите дигитални техники. Обично површината врз ко?а се печати е
харти?а
, но посто?ат исклучоци, како текстил,
велен
и современи матери?али. Графиките од Западната традици?а направени пред 1830 можат да се наречат
стари ма?сторски графики
. ПОсто?ат и други поважни традиции на гравура, како да речеме ?апонската (
уки?о-е
).
Фотографи?ата
е процес на создава?е слики по пат на де?ство на светлината.
Светлината
со себе носи облици и шари се одразуваат или емитуваат од предмети и потоа се зачувуваат на чувствителен медиум или чип по пат на
експозици?а
. Ова се прави со помош на
механички
,
хемиски
или
дигитални
направи наречени
фотографски апарати
(фотоапарати).
Терминот доа?а од
старогрчките
зборови φω?
фос
(светлина) и γραφι?
графис
(перце, четка) или γραφη
графе
(пишува?е), со задничко значе?е ?светлопис“. Традиционано производот на фотографира?ето се нарекува
фотографи?а
. За ова име и кратенка
фото
; во народниот говор фотографиите се нарекуваат и
слики
.
Ликовните уметници пове?е не се ограничени на
традиционални уметнички медиуми
. Комп?утерите манипулираат со ликовниот израз со олеснува?е на самото праве?е на делото, негово доуредува?е, монтажа, праве?е на пове?екратни
композиции
, па с? до
печате?е
(заедно со
3-Д печате?е
.)
Со употребата на комп?утерите, ве?е непосто?ат ?асни граници поме?у
илустратор
,
фотограф
,
фотомонтажер
,
3-D моделар
и ракотворен уметник.
Фотографот
може да биде
дигитален уметник
. Илустраторот може да виде и
аниматор
. Ракотворбите можат да бидат потпомогнати од комп?утер или да користат
комп?утерски создадени слики
како шаблон.
Термини од ликовната уметност
[
уреди
|
уреди извор
]
- Carey, John (1992).
The Intellectuals and the Masses
. Faber & Faber.
ISBN 0-571-16926-0
.