Денот на победата
[a 1]
е празник ко? го одбележува предава?ето на Германи?а во 1945 година. Првпат беше инаугуриран во 15
[1]
републики на
Советскиот Со?уз
, по потпишува?ето на капитулаци?ата на Германи?а доцна во вечерните часови на 8 ма? 1945 година (по полно?, според тоа, на 9 ма? во
Москва
). Советската влада ?а об?ави победата рано на 9 ма? по церемони?ата на потпишува?е во Берлин.
[2]
Иако офици?алната инаугураци?а се случи во 1945 година, празникот стана неработен ден дури во 1965 година и само во одредени
советски републики
.
Во
Источна Германи?а
, 8 ма? бил одбележан како
Ден на ослободува?е
од 1950 до 1966 година, а повторно беше прославен на 40-годишнината во 1985 година. Во 1975 година, ?Денот на победата“ во советски стил се славеше на 9 ма?. Од 2002 г., германската држава
Мекленбург-Западна Померани?а
го одбележа денот на комемораци?ата познат како
Ден на ослободува?е од
националнсоци?ализмот
и кра? на
Втората светска во?на
.
[3]
Руската Федераци?а
офици?ално го призна 9 ма? од формира?ето во 1991 година и го смета за неработен ден, дури и ако падне за викенд (во то? случа? секо? нареден понеделник ?е биде неработен). Празникот се славеше и таму, додека зем?ата беше
дел од Советскиот Со?уз
.
Маршал Зуков ?а чита германската капитулаци?а. Седнат на десната страна е воздухопловниот маршал
Артур Тедер
.
Маршал Ка?тел
ги потпишува ратификуваните услови за предава?е за германската во?ска
?Плакат за победата бро? 5“, подигнат на покривот на зградата на
Ра?хстаг
Декораци?а на
Москва
со знами?а за Денот на победата, 9 ма? 2021 година
[4]
Капитулаци?ата на Германи?а била потпишана двапати. Првичен документ бил потпишан во
Ремс
на 7 ма? 1945 година од
Алфред ?одл
(началник на канцелари?ата на германскиот ОКВ) за Германи?а,
Волтер Бедел Смит
, во име на Врховниот командант на со?узничките експедитивни сили и
Иван Суслопаров
, во име на Советската висока команда, во присуство на францускиот генерал ма?ор
Франсоа Севез
како офици?ален сведок. Биде??и Советската висока команда не се согласила со текстот на предава?е, и затоа што Суслопаров, релативно низок офицер, не бил овластен да го потпише ово? документ, СССР побара во Берлин да биде потпишан втор, ревидиран документ за капитулаци?а.
?осиф Сталин
из?авил дека Советскиот Со?уз сметал дека предава?ето во Ремс е прелиминарен документ, а А?зенхауер веднаш се согласил со тоа. Друг аргумент бил дека некои германски трупи го сметале документот од Ремс само за предава?е на западните со?узници, а борбите продолжиле на Исток, особено во
Прага
.
[5]
Втората церемони?а за предава?е била организирана во предградието на Берлин доцна на 8 ма?, кога ве?е било 9 ма? во Москва заради разликата во часовните по?аси. Маршалот
Вилхелм Ка?тел
, началник на ОКВ, го потпишал последниот германски документ за предава?е, ко? исто така го потпишал маршал
Георги? Жуков
, во име на Врховната висока команда на Црвената арми?а, и воздухопловниот началник, маршал
Артур Тедер
, во име на со?узничките експедитивни сили, во присуство на генералот
Карл Спац
и генералот
Жан де Латре де Таси?и
, како сведоци. Предава?ето било потпишано во седиштето на Советската арми?а во Берлин-Карлшорст. И англиската и руската верзи?а на документот за предава?е потпишани во Берлин се сметаат за автентични текстови.
Ревидираниот берлински текст од документот за предава?е се разликува од прелиминарниот текст потпишан во Ремс во експлицитното бара?е за целосното разоружува?е на сите германски воени сили, и предава?е на оруж?ето на локалните воени команданти на со?узничките сили.
И двата документи од Ремс и Берлин бараат силите под германска контрола да престанат со активни операции во 23:01 часот по
средноевропско време
на 8 ма? 1945 година. Сепак, поради разликата во часовните по?аси во Средна Европа и во Москва, кра?от на во?ната се слави на 9 ма? во СССР и пове?ето постсоветски зем?и.
За да ?а одбележат победата во во?ната, церемони?алната
Московска парада на победата
се одржала во главниот град на Советскиот Со?уз на 24 ?уни 1945 година.