Блекинге

Блекинге
*Blekinge*
Блекинге ; Blekinge
	Знаме
	Знаме
Зем?а	Шведска
Кра?	?еталанд
Округ	Блекинге
Површина
? Вкупна	2,900 км 2 (1,120 ми 2 )
Население (2009)
? Вкупно	152,591
? Густина	53/км 2 (140/ми 2 )
Народност
? Нареч?е	блекиншко
Култура
? Цве?и?а	даб и баб?ак
? Животно	еленче
? Птица	лазач
? Риба	бакалар
Час. по?ас	CET ( UTC+1 )
? Лето ( ЛСВ )	CEST ( UTC+2 )
Повик. бр.	0454?0457

Блекинге ( швед. Blekinge ^ⓘ) е традиционална покраина ( landskap ) во ?ужниот дел на Шведска . Се граничи со покраините Смоланд и Скани?а и Балтичкото Море .

Името ?Блекинге“ доа?а од придавката bleke , што значи ?сосем мирно“.

Управа [ уреди | уреди извор ]

Историските покраини во Шведска немаат административна функци?а. Ме?утоа Блекинге (заедно со Готланд ) е единствената покраина што зафа?а сосем иста површина како на?зиниот административен округ , Блекинге .

Географи?а [ уреди | уреди извор ]

Во блекинге се нао?а живописниот архипелаг ко? понекогаш се нарекува ?Градината на Шведска“.

History [ уреди | уреди извор ]

Блекинге станал дел од Данска во раниот XI век, на?веро?атно во 1026 г. Не е познато ко? владеел со областа претходно. Покраината била дел од Данска цели 600 години, и, заедно со покраините Скани?а и Халанд го сочинувале источниот дел на данското кралство каде владеело Сканското право. Како погранична покраина, Блекинге често страдала од напади и п?ачкосува?а во данско-шведските во?ни. Во 1658 покраината ? припаднала на Шведска, согласно одредбите на Роскилдскиот мировен договор .

Во данско време, покраината била поделена на два дела, со административни центри: Селвесборг на западниот и Кристи?анопел на источниот дел, додека стотката Листер била дел од Скани?а . Попознати замоци од ово? период се Елехолм , Селвесборг , Ликеби и Авахер . Статус на град имале местата: Ронеби (1387), Селвесборг (1445), Елехолм и Кристи?анопел.

По презема?ето, Шве?аните ги изградиле градовите Карлсхамн (1664) и Карлскруна (1680) и присилно население се жителите на Ронеби и Кристи?анопел. Пове?е од 300 години, Карлскруна била главната поморска база на Шведска. Во 1998 била прогласена за светско наследство на УНЕСКО .