Би Би Кинг
Кинг свири во театарот ?Fox“ во Окленд, април 2009
Животописни податоци
Родено име	Рили Кинг
Познат(а) и како	Би Би Кинг
Роден(а)	16 септември 1925
Потекло	Ита Бена, Мисисипи , САД
Жанрови	Блуз , соул блуз , блуз-рок , ритам и блуз , соул
Занима?а	Музичар , пе?ач , текстописец , продуцент
Инструменти	гитара , вокали , пи?ано
Период на активност	1949?денес
Издавачи	?Interscope Records“, ?Bullet Records“, ?RPM Records“, ?Crown Records“, ?ABC Records“, ?MCA Records“, ?Geffen Records“, ?Reprise Records“
Соработници	Боби Бленд , Ерик Клептон , Папо
Мреж. место	www.bbking.com , www.bbkingmuseum.org
Знача?ни инструменти
Лусил

Ра?ли Б. Кинг ( англиски: Riley B. King ), познат по сценското име Би Би Кинг (роден на 16 септември 1925 година) е американски блуз гитарист, пе?ач и текстописец ко? е воодушевено прифатен поради специфичното пее?е и свире?е гитара. Магазинот Rolling Stone го рангираше на шестото место ^[1] на нивната листа ?100 Greatest Guitarists off All Time“ (?100 на?добри гитаристи на сите времи?а“).

Ран живот [ уреди | уреди извор ]

Кинг е роден во Ита Бена, Мисисипи , мал град во близина на Индианола, Мисисипи . Негови редители беа Алфред Кинг и Нора Ела Кинг. Кинг пораснал пее??и во црковен ( госпел ) хор . На 12 годишна возраст то? ?а купи сво?ата прва гитара за $15.00. ^[2] Во 1943 Кинг ?а напушти Индианола за да работи како возач на трактор.

Во 1946 Кинг го следеше сво?от братучед Бука Ва?т во Мемфис, Тенеси . Ва?т го зема со него во следните 10 месеци. ^[2] Како и да е, Кинг на кратко се врати во Мисисипи каде што се одлучи подобро да се подготви за неговата следна посета и се врати во Западен Мемфис, Арканзас, две години подоцна, во 1948. То? свиреше на радио програмата на Сони Бои Вил?амсон на ?KWEM“ во Западен Мемфис, Арканзас , каде што разви локална публика. Овие по?авува?а на Кинг го доведоа до посто?ани договори во ?Sixteenth Avenue Grill“ во Западен Мемфис, а потоа до десетминутен настап во легендарната радио станица во Мемфис , ?WDIA“.

Потоа Кинг работеше во локалната R&B радио станица ?WDIA“ како пе?ач и миксер и тука го доби прекарот ?Beale Street Blues Boy“, подоцна скратено во B.B. ^{[3] [4]} Тоа е местото во кое за првпат се сретна со Т-Бони Вокер . ? ?Откако за првпат го слушнав, знаев дека морам да имам електрична гитара“- рече Кинг. ^[5]

Кариера [ уреди | уреди извор ]

1949-2005 [ уреди | уреди извор ]

Во 1949 Кинг почна да снима песни при договорот со ?RPM Records“ во Лос Ан?елес . Сем Филипс , подоцна основоположник на ?Sun Records“, беше продуцент на многу од раните снимки на Кинг. Пред неговиот договор со оваа издавачка ку?а, Кинг водеше дебата со ?Bullet Record“ зема??и го впредвид синглот ?Miss Martha King“ (1949) ко? и не се покажа добро на музичките листи. ?Моето прво снима?е беше во компани?а надвор од Нешвил, наречена ?Bullet“ ? рече Кинг. ?Го имав Финис ?уборн на пи?ано, неговиот татко беше на тапаните, а неговиот брат свиреше со мене на гитара. Исто така го имав Таф Грин на бас гитара, Бен Бренч како тенор, а неговиот брат Томас Бренч свиреше на труба. Женскиот свирач беше на тромбон. Новородената фамили?а беше домашен бенд во познатата ?Plantation Inn“ во Западен Мемфис“. ^[6]

Кинг Направи сво? бенд, ?the B.B. King Review“, под водство на Милард Ли. Во бендот беа Келвин Овинс и Кинет Сендс на труба, Лоренс Бурдин на алто саксофон, ?ор? Колимен на тенор саксофон, ^[7] Флоид ?умен на баритон саксофон, Милард Ли на пи?ано, ?ор? ?оинер на бас и Ерл Форест и Тед Кури на тапани. Онзи Хорн беше истрениран музичар назначен како асистент на Кинг за неговите композиции. Според неговите признава?а то? не можел добро да ги свири акордите, ^[8] па секогаш се засновал на импровизации. Сево ова беше проследено со турне?а низ САД во големите театри во градовите како Вашингтон Д.С., Лос Ан?елес, Чикаго, Детроит и св.Луис, исто како и голем бро? на свирки низ мали клубови низ ?ужните американски држави.

Во зимата, 1949, Кинг свиреше во халата за игра?е во Твист, Арканзас . Со намера да се загрее халата, буре наполнето до пола со керозин било запалено. Ова е често практикувано во тоа време. За време на изведбата два?ца мажи почнале да се тепаат ме?у себе удира??и се во близина на запаленото буре со што распрскале запалено гориво низ подот. Халата вивнала во пламен, што довело до морална евакуаци?а. Откако излегол, Кинг сфатил дека ?а заборавил сво?ата гитара внатре, па се втурнал низ пламените за да си ?а спаси евтината гитара од $30. Два?ца загинаа во пожарот. Следниот ден Кинг дозна дека два?цата мажи се тепале за неко?а жена ко?а се викала Лусил. Сво?ата гитара то? ?а крсти Лусил, како и секо?а друга гитара ко?а ?а имаше по ово? приближно фатален настан. Тоа му служеше како потсетник никогаш да не се втурнува во запален об?ект или пак да се тепа за жена.

Во ме?увреме Кинг имаше многу настапи, па 1956 стана година на руше?е на рекорди со 342 запишани настапи. Истата година то? ?а основа сво?ата издавачка ку?а, ?Blues Boys Kindom“ со главно седиште на ?Beale Street“ во Мемфис. Таму, покра? другите проекти, Кинг создаде артисти како Милард Ли и Леви Сиб?ури.

Во 1950те Кинг стана едно од на?важните ими?а во R&B музиката праве??и импресивна листа од хитови како што се ?3 O'Clock Blues“, ?You Know I Love You“, ?Woke Up This Morning“, ?Please Love Me“, ?When My Heart Beats like a Hammer“, ?Whole Lotta Love“, ?You Upset Me Baby“, ?Every Day I Have the Blues“, ?Sneakin' Around“, ?Ten Long Years“, ?Bad Luck“, ?Sweet Little Angel“, ?On My Word of Honor“, и ?Please Accept My Love“. Во ноември 1964, Кинг го сними албумот ?Live at the Regal“ во театарот ?Regal“ во Чикаго, Илионис.

Кинг доби Греми Награда за песната ?The Thrill is Gone“, ^[9] неговата верзи?а стана хит и на поп и на Р&Б листите што беше чудно во тоа време за Р&Б артист. Исто така го доби 183 место на листата ?500 на?добри песни на сите времи?а“ (?500 Greatests songs of All Time“) на магазинот ?Rolling Stone“. Понатамошното прославува?е ка? рок публиката го доби на американската турне?а на ?Rolling Stones“ во 1969. Успесите на Кинг продолжи?а низ 1970те со песните како ?To Know You is to Love You“ и ?I Like to Live the Love“.

Во 1980 Кинг беше примен во Блуз Халата на Славните (анг.?Blues Hall of Fame“). Во 2004 то? ?а доби ме?ународната награда ?Polar Music Prize“ давана на артисти како признание на извонредните постигнува?а во создава?ето и унапредува?ето на музиката. ^[10] Од 1980те па наваму то? продолжи да го негува високото ниво и активната кариера по?авува??и се на голем бро? телевизиски шоуа, свире??и 300 вечери годишно. Во 1980 Кинг доби нова генераци?а на обожаватели со синглот ?When Love Comes to Town“, дело на заеднички напори на Кинг и ирската група ?U2“ за нивниот албум ?Rattle and Hum“. Во 2000 Кинг се соедини со гитаристот Ерик Клептон за да го снимат албумот ?Riding With the King“.

2006-денес: проштална турне?а и подоцнежни кативности [ уреди | уреди извор ]

На 80 години, на 29 март 2006, Кинг свиреше во ?Hallam Arena“ во Шефилд, Англи?а. Ова беше првиот датум од неговата англиско-европска проштална турне?а. То? беше поддржан на оваа турне?а од ирскиот гитарист Гери Мур со ко? Кинг и претходно бил на тирне?а и снимал песни со него ме?у кои и песната ?Since I Met You Baby“. Британската турне?а заврши на 4 април со свире?ето во ?Wembley Arena“. На 28 ?уни 2009, Кинг се врати во ?Wembley Arena“ за да заврши турне?а низ Голема Британи?а со британската блуз икона ?он Маиал . Кога бил прашан зашто се одлучил за друга турне?а кога ве?е ?а завршил сво?ата проштална, Кинг насмевнува??и се рекол дека то? впрочем никогаш не рекол дека неговата проштална турне?а ?е биде и последна. ^[11]

Во ?ули Кинг се вратил во Европа свире??и двапати (2 и 3 ?ули) на четириесеттото издание на ?ез фестивалот во Монтре (?Montreux Jazz Festival“), Шва?цари?а, а исто така и во Цирих на ?Blues at Sunset“ на 14 ?ули. За време на неговото шоу во Монтре, ?Stravinski Hall“ то? учествуваше на ?ем со ?о Семпл, Ренди Крафорд, Де?вид Сенборн, Гледис На?т, Лела ?е?мс, Ерл Томас, Стенли Кларк, ?он Мек Логлин, Барбара Хендрик и ?ор? Д?ук. Кра?от на европската турне?а беше во Луксембург на 19 септември 2006, во ?D’Coque Arena“ Во ноември и декември Кинг шест пати свиреше во Бразил. За време на прес конференци?а на 29 ноември во Саун Пауло , новинар го прашал Кинг дали тоа би било неговата последна турне?а, а то? одговори ?Еден од моите на?омилени актори е маж од Шкотска ко? се вика Шон Конери . Пове?ето од вас го знаат како ?е?мс Бонд 007. То? направи филм по име Never Say Never Again“. При кра?от на октомври 2006, Кинг сними концертен компакт диск и ДВД насловено како ?B.B. King Live“ за настапите во Нешвил и Мемфис. Четирино?ната продукци?а го вклучуваше неговиот регуларен бенд, ?B.B. King Blues Band“, опфа?а?ки ги неговите но?ни настапи низ светот. Ова беше првата продукци?а на настапи во живо во 14 години.

На 28 ?ули 2007, Кинг свиреше на вториот фестивал ?Crossroads Guitar Festival“ на Ерик Клептон, заедно со 20 други гитаристи со цел да соберат пари за центарот за зависни болести на Клептон, ?Crossroads Centre“. Настапуа??и во Чикаго то? ги свиреше песните ?Playing the Cost to Be the Boss“, ?Rock me Baby“ и ?Thrill is gone“ со Роберт Креи , ?ими Вон и Хуберт Сумлин. Исто така, во 2007 година Кинг ?а прифати понудата за придонес во концертот ?Goin’ Home: A Tribute to Fast Domino“. Со Иван Невил, Кинг ?а отсвири неговата верзи?а на песната ?Goin’ Home“.

Во ?уни 2008, Кинг свиреше на фестивалот ?Bonnaroo Music and Art Festival“ во Манчестер, Тенеси . Исто така то? беше финалниот изведувач на 25от ?Чикаго Блуз Фестивал“ (анг. ?Chicago Blues Festival“) на 8 ?уни 2008 и на Монтреи Блуз Фестивал (анг. ?Montrey Blues Festival“), следе??и го Та? Махал . Во ?ули, истата година, каналот ?Sirius XM Radio’s Bluesville“ беше преименуван во ?B.B. King’s Bluesville“.На 1 декември 2008, Кинг свиреше во театарот ?Maryland Theatre“ во Хегерстаун, Мериленд. ^[12] Набрзо на 3 декември Кинг и ?он Маер беа завршниот акт на 51от Концерт за Греми Номинации (анг. ?Grammy Nomination Concert“) свире??и ?а ?Let the Good Times Roll“ од Луис ?ордан. Потоа на 30 декември 2008, Кинг свиреше во чест на глумецот Морган Фриман на ?The Kennedy Center Honors Awards Show“.

Во летото во 2009, Б.Б. Кинг започна европска турне?а со концерти во Франци?а, Германи?а, Белги?а, Финска и Данска.

На 27 ма? 2010, Кинг настапи во Мароко на ?Mawazine Festival“. ^[13]

Низ периодот од 52 години Кинг свирел на пове?е од 15.000 настапи. ^[14]

Филантропи?а [ уреди | уреди извор ]

Во 2001 Кинг се при?ави како офици?ален поддржувач на ?Little Kids Rock“. Тоа е непрофитабилна организаци?а ко?а обезбедува бесплатни музички инструменти и инструкции за деца во непривилегирани ?авни училишта низ САД. Кинг е член на почесниот одбор на директори.

Личен живот [ уреди | уреди извор ]

Кинг беше оженет двапати, за Марта Ли Дентон од 1946 до 1952 и за Су Керол Хал од 1958 до 1966. И двата брака заврши?а поради големите обврски на Кинг. ^[2] Из?авено е дека то? е татко на 15 деца. ^[2] То? живееше со ди?абетис мелитус тип 2 околу 20 години и е силен оратор во борбата против болеста, по?авува??и се на реклами за лекови за ди?абетис.

Кинг е лиценциран приватен пилот, а да лета научил во 1963 на аеродромот ?Chicago Hammond Airport“ во Линсинг. ^{[15] [16]} То? често летал, но по советот на осигурителната компани?а и мена?ерот во 1995, Кинг беше замолен да лета само со копилот и како резултат на тоа то? престана да го прави тоа на 70 години. ^[17]

Неговиот омилен пе?ач е Франк Синатра . Во неговата автобиографи?а Кинг збори за тоа како бил, и уште е, обожавател на Синатра, а и за тоа како секо?а вечер заспива слуша?ки го класичниот албум на Синатра ?In the Wee Small Hours“. ^[18]

Дискографи?а [ уреди | уреди извор ]

Албуми [ уреди | уреди извор ]

Синглови [ уреди | уреди извор ]

Сe уште некатегоризирани снима?а [ уреди | уреди извор ]

1. Blues Summit ; 1993
2. How Blue Can You Get? Live Performances ; 1996
3. Take It Home ; 1998
4. His Best - The Electric B.B. King ; 1998
5. Greatest Hits ; 1998
6. Forever Gold ; 1999
7. Millennium Collection - 20th Century Masters ; 1999
8. His Definitive Greatest Hits ; 1999
9. Anthology ; 2000
10. Live at San Quentin ; 2001
11. Here & There - The Uncollected B.B. King ; 2001
12. A Christmas Collection of Hope ; 2001
13. Blues is King ; 2002
14. Christmas Collection - 20th Century Masters ; 2003
15. Original Greatest Hits ; 2005

Признани?а и награди [ уреди | уреди извор ]

• Во 1987 то? беше поканет во ?Rock & Roll Hall of Fame“ станува??и еден од првите артисти кои ?е бидат почестени од страна на музе?от. ^[32]
• Во 1990 беше награден со наградата ?National Medal of Arts“ ^[33]
• Во 1991 беше награден со ?National Heritage Fellowship“ од ?NEA“ ^[34]
• Кинг беше награден од ?Kennedy Center Honors“ во 1995. Оваа награда е дадена за да се признае ?доживотни и извонредни талентни достигнува?а од на?престижните уметници на нашиот народ“ ^[35]
• Во 2004 ?Royal Swedish Academy of Music“ го награди Кинг со наградата ?Polar Music Prize“ за неговиот значаен придонес во блузот. ^[10]
• На 15 декември во 2006, претседателот ?ор? В.Буш му ?а даде на Кинг наградата ?Presidential Medal of Freedom“ ^[36]
• На 27 ма? во 2007 на Кинг му беше доделен почесен докторат во музиката од ?Brown University“. ^[37]
• Во 2009 магазинот ?Time“ му го додели третото место на Кинг на нивната список на 10 на?добри електрични гитаристи на сите времи?а ^[38]
• Секо?а година во текот на првата недела во ?уни, фестивалот ?B.B. King Homecoming Festival“ се одржува во Индианола, Мисисипи. ^[39]
• На 29 ма? 2010, паркот ?Sabarosa Park“ беше преименуван во ?B.B. King Park“ во чест на Кинг ко? бесплатно свиреше на концерт пред 20.000 лу?е.

Греми награди [ уреди | уреди извор ]

Во 1987 на Кинг му беше дадена Греми Награда за Животно Дело (анг. Grammy Lifetime Achievement Award ). ^[40] До 2009 освои 15 греми награди од кои десет беа Греми Награди за На?добар Традиционален Блуз Албум (анг. Grammy Award for Best Traditional Blues Album): во 2009 за ?One Kind Favor“, 2005 за ?B. B. King & Friends: 80“, 2003 за ?A Christmas Celebration of Hope“, 2001 за ?Riding with the King“, 2000 за ?Blues on the Bayou“, 1994 за ?Blues Summit“, 1992 за ?Live at the Apollo“, 1991 за ?Live at San Quentin“, 1986 за ?My Guitar Sings the Blues“ и во 1984 за ?Blues ‘N’ Jazz“. Во 1982 то? ?а доби греми наградата за На?добро Етничко или Традиционално Фолк Смина?е за ?There Must Be a Better World Somewhere“. Во 1997 Кинг доби греми награда за На?добра Рок Инструментална Изведба (анг. Grammy Award for Best Rock Instrumental Performance). Во 1971 то? доби греми награда за На?добра Машка Р&Б Вокална Изведба (анг. ?Grammy Award for Best Male R&B Vocal Performance“) за песната ?The Thrill Is Gone“. Во 1998 година му беше дадена ?Grammy Hall of Fame Award“ наградата за ?The Thrill Is Gone“, награда ко?а се дава на снимки кои се на?малку 25 години стари и кои имаат квалитативно или историско значе?е. ^[41]

Наводи [ уреди | уреди извор ]

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

• B. B. King's Blues Clubs
• Official B. B. King-website
• The official signature B. B. King guitar, by Gibson Архивирано на 18 декември 2008 г.
• Official B. B. King Museum website
• World Blues-One of the oldest B. B. King websites on the net
• B. B. King UK Fan Site Архивирано на 11 март 2007 г.
• [1]
• [2]
• 1980 Blues Foundation Hall of Fame induction Архивирано на 5 март 2007 г.
• Фотографии 1 2 Архивирано на 19 ?ули 2008 г.
• B. B. King's oral history video excerpts Архивирано на 3 септември 2009 г. во ?The National Visionary Leadership Project“
• B. B. King biographer Charlie Sawyer writes about returning to the Delta and a "charette" on the B. B. King Museum and Delta Interpretive Center in Indianola, Mississippi Архивирано на 24 септември 2005 г.
• Harvard University pays tribute to B.B. King with multiple web pages and a video of a 2-hour concert honoring B.B. King at Harvard University in 2007, featuring "Monster Mike" Welch and J. Geils performing with the blues band "2120 South Michigan Avenue"