Антон Веберн ( германски : Anton Weber ; 3 декември 1883 ? 15 септември 1945) ? австриски композитор и диригент . То? бил член на Втората виенска школа . Како студенти и истакнат следбеник на Арнолд Шенберг , то? станува еден од на?познатите претставник на додекафони?ата . Неговите иновации кои се однесуваат на шематската организаци?а на висината на нотите, ритмите и динамиката се пресудни за музичката техника подоцна позната како тотален сери?ализам .

Музиката на Веберн [ уреди | уреди извор ]

Творештвото на Веберн се состои од само 31 композици?а. Неговото вли?ание врз композиторите од пост-воената авангарда и музичките развои во Европа и Америка се огромни. Во Париз под водство на Рене Ла?бовиц, во Дармштад и во ?у?орк под водство на неговиот ученик, композиторот Штефан Волпе и францускиот композитор и диригент Жак-Луи Монод. Неговите касни дела, користе??и се со Шенберговата додекафонска техника , текстуралната ?асност и емотивната разладеност силно вли?аеле врз стилот на композиторите од Дармштад, како П?ер Булез , Лу??и Ноно и Карлха?нц Штокхаузен .

Музиката на Веберн доживува промени низ текот на неговиот живот. На?често се одликува со многу сурови текстури , каде што секо?а нота ?асно се слуша, внимателно избрани тимбри , кои често резултираат со многу детални упатства за изведувачите и користе?е на проширени инструментални техники, широко-опсежни мелодиски линии, често со скокови поголеми од октава, како и кратко времетрае?е како Шест Багатели за гудачки квартет (1913), ко?што трае 3 минути.

Раните дела на Веберн се во касно романтичарски стил. Истите ниту се издадени, ниту изведени за време на неговиот живот, иако денес често изведени. Ме?у нив се издво?уваат оркестарската симфониска поема Im Sommerwind (1904) и Langsamer Satz (1905) за гудачки квартет .

Првото дело на Веберн по завршува?ето на неговите студии е Пасака?а за оркестар (1908). Хармонски , се работи за дело кое е чекор напред кон понапреден ?азик, и оркестраци?ата е покарактеристична од неговите претходни оркестарски дела. Истото не е многу карактеристично со неговите позрели дела. Еден елемент ко? типичен за Веберн е користе?ето на форми поврзани за традиционални композициски техники како канони ), симфонии, концерти, гудачко трио, гудачки квартети, вари?ации за пи?ано и оркестар во модерниот хармоски и мелодиски ?азик.

Веберн пишува слободни атонални дела, пове?ето во стил на раниот атонален стил на Шенберг. Со Drei Volkstexte op. 17 (1925) започнува да користи додекафонска техника за првпат и ?а користи во сите негови следни дела. Гудачкото Трио оп. 20 (1927) е првото инструментално дело кое користи дванаесет-тонска техника (остантите се песни ) и првото во традиционална музичка форма.

Тонските серии на Веберн се често аранжирани во корист на внатрешните симетрии. На пример, дванаесет-тонската сери?а може да се подели на четири групи од три висини кои се вари?ации, како инверзиите и повратните инверзии на секо?а група, создава??и ?а непроменливоста во музиката. Ова придонесува знача?но мотивски единство, иако е често не?асно преку фрагментаци?ата на мелодиските линии. Оваа фрагментаци?а се случува преку октавните преместува?а (користе??и интервали поголеми од октава) и пренесува??и ?а мелодиската лини?а од еден инструмент на друг со техниката наречена Klangfarbenmelodie .

Веберновите последни дела се одликуваат со поинаков разво? во стилот. Последните Кантати користат поголеми ансамбли од претходните дела, траат подолго и имаат погусти текстури .

Библиографи?а [ уреди | уреди извор ]

• Bailey, Kathryn. 1991. The Twelve-Note Music of Anton Webern: Old Forms in a New Language . Music in the Twentieth Century 2. Cambridge and New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-39088-5 (cloth) ISBN 0-521-54796-2 (pbk. ed., 2006)
• Bailey, Kathryn (ed.). 1996. Webern Studies . Cambridge and New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-47526-0
• Bailey, Kathryn. 1998. The Life of Webern Cambridge and New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-57336-X (cloth) ISBN 0-521-57566-4 (pbk)
• Ewen, David. 1971. "Anton Webern (1883?1945)," in Composers of Tomorrow's Music , 66?77. New York: Dodd, Mead & Co. ISBN 0-396-06286-5
• Forte, Allen. 1998. The Atonal Music of Anton Webern New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-07352-6
• Galliari, Alain. 2007. "Anton von Webern". Paris: Fayard. ISBN 978-2-213-63457-9
• Hayes, Malcolm. 1995. Anton von Webern . London: Phaidon Press. ISBN 0-7148-3157-3
• Leeuw, Ton de . 2005. Music of the Twentieth Century: A Study of Its Elements and Structure , translated from the Dutch by Stephen Taylor. Amsterdam: Amsterdam University Press. ISBN 90-5356-765-8 . Translation of Muziek van de twintigste eeuw: een onderzoek naar haar elementen en structuur . Utrecht: Oosthoek, 1964. Third impression, Utrecht: Bohn, Scheltema & Holkema, 1977. ISBN 90-313-0244-9 .
• Mead, Andrew. 1993. "Webern, Tradition, and 'Composing with Twelve Tones'". Music Theory Spectrum 15, no. 2:173?204. doi : 10.2307/745813
• Moldenhauer, Hans. 1961. The Death of Anton Webern: A Drama in Documents New York: Philosophical Library. OCLC 512111
• Moldenhauer, Hans. 1966. Anton von Webern Perspectives . Edited by Demar Irvine, with an introductory interview with Igor Stravinsky. Seattle: University of Washington Press.
• Moldenhauer, Hans, and Rosaleen Moldenhauer. 1978. Anton von Webern: A Chronicle of His Life and Work . New York: Alfred A. Knopf. ISBN 0-394-47237-3 London: Gollancz. ISBN 0-575-02436-4
• Noller, Joachim. 1990. "Bedeutungsstrukturen: zu Anton Weberns 'alpinen' Programmen." Neue Zeitschrift fur Musik 151, no. 9 (September): 12?18.
• Perle, George. 1991. Serial Composition and Atonality: an Introduction to the Music of Schoenberg, Berg and Webern . Sixth ed. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
• Rockwell, John. 1983. All American Music: Composition in the Late Twentieth Century . New York: Alfred Knopf. Reprinted New York: Da Capo Press, 1997. ISBN 0306807505 , 9780306807503.
• Stravinsky, Igor. 1959. "[Foreword]". Die Reihe 2 (2nd revised English edition): vii.
• Webern, Anton. 1963. The Path to the New Music . Edited by Willi Reich. [Translated by Leo Black.] Bryn Mawr, Pennsylvania: Theodore Presser Co., in Association with Universal Edition. Reprinted London: Universal Edition, 1975. (Translation of Wege zur neuen Musik . Vienna: Universal Edition, 1960.)
• Wildgans, Friedrich. 1966. Anton Webern . Translated by Edith Temple Roberts and Humphrey Searle. Introduction and notes by Humphrey Searle. New York: October House.