Tenor in musica est acutissimum vocum genus virile, supra vocem baritonii . Tenor tonos inter C octavo sub medio C (C3) et C octavo super medio C (C5) amplectitur. Grave extremum est fere B♭2 (duobus B♭ sub medio C); altum extremum, duobus F super medio C (F5). ^[1]

Tenor in polyphonia inter annos 1250 et 1500 nomen adeptus est a verbo tenendo , quod cantum firmum tenebat aut probabilius quod structuram harmonicam contrapuncti tenebat. Saeculo XV vocem virilem ambitus definiti significare coepit. ^[2]

Praeclari tenores [ recensere | fontem recensere ]

• 
  Alexander Bonci ( 1870 ? 1940 ).
• 
  Henricus Caruso ( 1872 ? 1921 ).
• 
  Titus Schipa ( 1888 ? 1965 ).
• 
  Beniaminus Gigli ( 1890 ? 1957 ).
• 
  Iosephus Carreras ( 1946 )

Notae [ recensere | fontem recensere ]

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica , si potes!