![Wikidata](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Wikidata-logo.svg/25px-Wikidata-logo.svg.png)
Clemens Vencelus Nepomucus Lotharius Metternicus
Clemens Vencelus Nepomucus Lotharius Metternicus: imago
Clemens Vencelus Nepomucus Lotharius Metternicus: subscriptio
Nativitas
:
15 Maii 1773
;
Confluentes
Obitus
:
11 Iunii 1859
;
Vindobona
Patria
:
Sacrum Romanum Imperium
,
Imperium Austriacum
Familia
Genitores
:
Franz Georg Karl von Metternich
;
Maria Beatrix Grafin von Kageneck
Coniunx
:
Maria Eleonore von Kaunitz
,
Maria Antonia, Countess of Beilstein
,
Grafin Melanie Zichy-Ferraris de Zich et Vasonykeo
Proles
:
Richard von Metternich
,
Melanie Metternich-Zichy
,
Marie-Clementine Bagration
,
Maria Leopoldina Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Franz Karl Johann Georg von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Klemens Eduard von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Prince Viktor von Metternich-Winneburg
,
Princess Clementine Metternich
,
Maria Antonia Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Leontine von Metternich
,
Klemens Prinz von Metternich
,
Paul Klemens Lothar Prinz von Metternich
,
Maria Emilia Stephania Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Lothar Stephan Prinz von Metternich-Winneburg zu Beilstein
,
Hermine von Metternich
Familia
:
House of Metternich
Memoria
Sepultura
:
Metternich tomb
Insignia heraldica
Clemens Vencelus Nepomucus Lotharius Metternicus: insigne
Castellum Metternici Lazn? Kyn?vart in
Bohemia
Clemens Vencelus Nepomucus Lotharius Metternicus
(Theodisce:
Klemens Wenzel Lothar Nepomuk von Metternich
; natus apud
Confluentes
die
15 Maii
1773
, mortuus
Vindobonae
die
11 Iunii
1859
), comes, ab anno
1813
princeps
Metternich-Winneburg
, fuit praeclarus vir publicus
Austriacus
aetate sic dictae
Restaurationis
post
Bella Coalitionum
.
Iam anno
1809
Metternicus, qui concordiam cum Francia restituere volebat, a
Francisco I
imperatore novus administer rerum externarum Austriae factus est. Paucis diebus post (die
14 Octobris
) in
Palatio Belli Fontis
apud
Vindobonam
de
pace
conventum est inter Franciam Austriam et Russiam. Metternicus magnas partes egit anno
1815
in
Consilio Vindobonensi
. Ab historicis epocha Metternici etiam
Biedermeier
nuncupari solet.
Metternicus
Argentorati
studens fuit annis inter 1788 et 1790 et postea usque annum 1794
Moguntiaci
, cum arbiter ceremoniarum in coronando
Leopoldo
fuisset. Anno 1795 duxit in matrimonium Eleonoram Kaunitz, cancellarii illius magni neptem. Annis inter 1797 et 1799 particeps fuit Congressui de pace facienda ad
Rastatt
velut legatus
Westfaliae
. Anno 1801
Dresdae
et anno 1803
Berolini
fuit tamquam nuntius imperialis. Inde ab anno 1806 legatus fuit
Lutetiae
, ubi die 10 Octobris 1807 contractum
Fontis Bleaudi
patravit. Post belli denuntiationem anno 1809 a
Napoleone Bonaparte
retentus neque ante diem 2 Iulii Austriacis redditus est. Post cladem infelicem ad
Wagram
Metternicus id studebat, ut de pace vera cum Francogallis loqueretur. Statim
minister rerum externarum
Philippus Stadion dimissionem suam declarare coactus est, ut Metternicus ex die 8 Octobris succederet. Imperatore interrogante quemadmodum generatim cum inimico agendum esset, die 10 Augusti 1809 dixit Austriam Francogalliae blandiri debere, ut eius integritas conservaretur et fortitudo temporibus felicioribus reventura esset. Metternicus valde annuit matrimonio inter
Mariam-Ludovicam de Habsburgo
et tyrannum Francogallicum et anno 1810 ipse Lutetiam petivit.
Duos annos post die 14 Martii 1812 cum Francogallia foedus iniit, quo Austria territorio suo aucto praesidia promisit. Simul autem Russiam inquietam sedavit et Borussiam ministro
Carolo Hardenberg
mediatore de benevolentia Austriae certiorem fecit. Nil mirum, quin post tempestatem politicam anni 1812 partes a Metternico agendae crescerent. Postquam cum imperatore Russorum
Alexandro
ad limitem inter
Silesiam
et
Bohemiam
convenisset et partes ab Austria agendae definitae essent, Metternicus Dresdam venit ad Napoleonem. Cum Francogallorum duce die 26 Iunii horas novem colloquebatur, inceptum inane et sine eventu felici. Namque Napoleo condiciones pacis faciendae haud accepit, cui imperium Franciae sine territoriis occupatis offerendum in votis Metternici esset.
Die 11 Augusti bellum indictum est ab Austriacis in Francogallos et die 9 Septembris foedus inter Austriam, Borussiam et Angliam renovatum est. Tamen Metternicus semper Austriae commoda servabat, e.g. foedere speciali cum
Bavaria
contra Borussiae hegemoniam. Metternicus identidem agere coepit cum Francogallia, ne victoria Borussiam Russiamve nimis fortificaret. Vel post cladem
Lipsiensem
Metternicus adhuc censuit Francogalliam in fines suas naturales redducendam esse. De hoc in manifesto
Francofurti
die 1 Decembris publicato obstinate omnibus persuadere tentabat. Paulo post ingressum Lutetiensem die 31 Martii 1814 Metternicus ipse in Francogalliae caput venit et Napleonis abdicationem profectionemque in
Ilvam
insulam die 11 Aprilis disposuit. In victorum omnium nomine Metternicus pacem Lutetiensem die 30 Maii subsignavit. Postea cum ministris tam Borussiae quam Russiae in Angliam est profectus, ubi
Universitas Oxoniensis
honoris causa sollemniter eum doctorem proclamavit. Ibidem die 29 Iunii foedus novum inter victores initum est.
Vindobonam reversus et multis praemiis honoratus
Consilii Vindobonensis
, quod dicitur, initium fecit. Ingenio diplomatico maximo quaestiones difficiles ad
Poloniam
et
Saxoniam
spectantes solvit et Germaniam unione terrarum pacificavit ubi Austria semper multum valeret. Pro Austria in
Italia
Regnum
Lombardiae
Venetiarumque
creavit et territoria linearum secundarum in
Tuscia
et
Mutinae
firmavit . Die 20 Novembris 1815 Pax Parisiensis facta est, cum die 26 Septembris inter Russiam, Austriam et Borussiam sic dicta
Alliancia sancta
munita est. Cui confoederationi mox multae aliae terrae Europaeae sese aggregaverunt ad pacem perpetuo servandam. Contractu speciali diei 14 Aprilis 1816 Metternicus postulavit a Bavaria ut Austriae traderentur et
provincia Salisburgensis
et Comitatus ad
Aenum
/Innviertel.
Gryllus
contemporaneus de Conventu Veronensi anni 1822
Annis sequentibus de politica Italica occupatus est, quo annis 1816 et 1817 saepe migravit. In Austria ipsa autem reformationes necessarias valde neglexit dicens tempus ad reformationes administratorias magnas adhuc maturum non esse, ut coram imperatori die 27 Octobris 1817 patefecit. Tunc honores duo maximi momenti ei dati sunt: die 1 Iulii 1816 ab imperatore
Francisco I (Austriae)
Montem Sancti Ioannis in Rhenania (apud
Geisenheim
) vitibus colendum nactus est et anno 1818 rex
Siciliae
eam Ducatum Portellae (apud
Castrum Monticelli
) cum salario obtulit. Eodem anno etiam
Aquisgrani
Conventui monarchorum interfuit et anno 1819 congressum
Thermis Carolinis
celebratum duxit. Ecce congressus alii, ubi politicam conservativam Austriacam praesentare potuit:
Oppaviae
anno 1820,
Emonae
anno 1812,
Veronae
anno 1822.
Auxiliantibus Frederico Gentz secretario rationes suas politicas coram publico iterum atque interum manifestavit de solo uniuscuiusque terrae principis arbitrio in iis rebus, quae ad sortem politicam incolarum attinerent. Inde fiebat ut res novae in auxilio Graecorum a Turcis occupatorum a multis guberniis refrenarentur. Attamen Metternicus Russiam retinere non potuit in Graecorum emancipatione neque vires democraticas in Francogallia vigentes. Etiam Regnum
Nederlandicum
iterum separatum est. Sed in Germania, Italia et Austria conservatismus politicus durabat. In Austria anno 1821 cancellarius primus creatus est et anno 1826 e praesidio omnium ministrorum potentiam summam accepit. De tempore isto molesto in Germania Austriaque, quo felicitatem tranquillitatemque privatam publicis rebus anteponere fas erat, ab historicis terminus technicus
Biedermeier
inventus est.
Rebus novis Parisiensibus anno 1830 Metternicus Austriam insulatam rursus aperuit erga Russiam et Borussiam, quae politica Contractu Berolinensi anni 1833 effectum habuit. Imperatore Francisco defuncto nullum officium deponere debuit res externas porro dirigens, cum in rebus internis sic dicta Conferentia statalis praevaluit sub barone Kolowrat homine politico progressivo. Foedus cum
Borussia
Russiaque (cum
Nicolao I
et
Frederico Gulielmo III
) mense Septembri 1835 utique renovatum est, sed tandem in bello inter
Aegyptum
et
Imperium Ottomanicum
Russia Anglos fovens mediationem Austriacam recusavit. Metternicus quidem denuo successum bonum habuit in tumultibus annorum 1840 et 1841 cum statuto omnium quinque potestatum unitarum; paulatim autem subiecti in Austria Germaniaque quos Metternicus constitutione fraudabat, rerum politicarum renovationem ante oculos habuerunt.
Res novae anni 1848 in Austria contra Metternicum ipsum directae erant. Post diem 13 Martii dimissionem suam petere debuit et trans
Bataviam
in Angliam fugit; mense Octobri 1849
Bruxellas
iit et mense Iunio 1851 ad latifundia suam in Monte Sancti Ioannis in
Rhenaniam
revenit. Vindobona eum mense Septembri revidit. Consiliarius aulicus sine potentia vera factus est et mortuus est bello Italico indicto. Sepultus est in crypta familiae in Bohemia. Uxores ei fuerunt tres, Eleonora von Kaunitz (mortua anno 1825), Antonia von Leykam (mortua anno 1829) et Melania Zichy-ferraris (mortua anno 1854). Ex infantibus undecim tantummodo tres filii et tres filiae parti superfuerunt. Litterae eius post mortem editae sunt simul idiomatibus Francogallico et Theodisco (≫Aus Metternichs nachgelassenen Papieren≪, Vindobonae 1880-84) a nato Richardo Metternich et ab historico aulico Alphonso Klinckowstrom; commercium epistulare detegit C. van Dueren edens omnia Bruxellis anno 1899. Magister filii eius Ricardi fuerat quattuor annos scriptor
Adalbertus Stifter
.
- Bernd Schremmer:
Metternich ? Kavalier und Kanzler.
Mitteldeutscher Verlag, Salinis Saxonicis/Lipsiae 1990,
ISBN 3-354-00622-6
.
- Gerhard Seewann:
Metternich-Winneburg, Klemens Lothar Graf
, apud:
Biographisches Lexikon zur Geschichte Sudosteuropas
. Volumen tertium. Monaci 1979, p. 168?172.
- Wolfram Siemann:
Metternich. Stratege und Visionar. Eine Biografie.
Beck, Monaci 2016,
ISBN 978-3-406-68386-2
.
- Wolfram Siemann:
Metternich. Staatsmann zwischen Restauration und Moderne.
Beck, Monaci 2010,
ISBN 978-3-406-58784-9
. (
Critica
)
- Alan Sked:
Metternich and Austria. An Evaluation
. Palgrave Macmillan, Novi Eboraci 2008,
ISBN 978-1-4039-9114-0
.
- Heinrich von Srbik:
Metternich ? Der Staatsmann und der Mensch.
Tribus in tomis. Bruckmann, Monaci 1957 (versio originalis annis 1925?1954).