Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Slagorð franska rikisins
yfir dyrum kirkju.
Veraldarhyggja
a við það logmal að
rikisstjorn
og fulltruar hennar eigi að vera aðskilin fra
trufelogum
og hofðingjum þeirra. I einni utgafu stefnunnar er retturinn til að vera laus við
truarbrogð
og kenningar þeirra fullyrður. Einnig er haldið fram að riki leggi ekki akveðin truarbrogð a borgarana sina. Onnur utgafa veraldarhyggju snyr um logmalið að athafnir og akvarðanir sem snerta almenninginn, serstaklega þær tengdar
stjornmalum
, eigi að vera lausar við truarahrif.
Veraldarhyggja a rætur sinar að rekja til griskra og romverskra heimspekinga eins og
Markusar Areliusar
og
Epikurosar
; til hugsuða
upplysingarinnar
eins og
Denis Diderot
,
Voltaire
,
Baruch Spinoza
,
James Madison
,
Thomas Jefferson
og
Thomas Paine
; og til nylegri
frihyggjumanna
og
truleysingja
eins og
Robert Ingersoll
og
Bertrand Russell
.
Skoðanir um tilgang og stuðning veraldarhyggju eru mjog misjafnar. I evropskri veraldarhyggju eða
laicite
hafa rok verið færð fyrir þvi að hun se hreyfing i att að
nutimavæðingu
og burt fra hefðbundnum truargildum (þ.e.
veraldarvæðing
). Slika veraldarhyggju, byggð a felagslegum eða heimspekilegum grundvelli, er oft að finna i londum þar sem haldið er utan um
þjoðkirkju
eða onnur trufelog. Sumir halda fram að bandarisk veraldrarhyggja, eða
rikisveraldarhyggja
, hafi varið truarbrogð og trumenn fyrir rikisafskiptum, og að þar se veraldarhyggja minni i samfelaginu.