Sprenging er skyndileg aukning a rummali gass , þ.e. að gasið þenst ut hraðar en hljoðhraði þess og hoggbylgja myndast.

Sprengiefni [ breyta | breyta frumkoða ]

Þegar sprengiefni eru sprengd brenna þau hratt upp til agna og gas myndast, þrystingur og hiti þess hækkar mikið og það þenst hratt ut. Byssupuður var fyrsta sprengiefni sem var fundið upp, en nu eru einkum notuð hasprengifim efni eins og dynamit . Sprenging getur einnig orðið þegar haþrystur gaskutur eða gufuketill rofnar, sambærilegt og þegar blaðra springur. Sprengingar eru t.d. notaðar til að fella mannvirki eða brjota niður berg.

Sprengjur [ breyta | breyta frumkoða ]

Sprengja er tæki sem inniheldur sprengiefni asamt sprengibunaði, sem er m.a. notað er i hernaði sem vopn til að granda ovinum, mannvirkjum hans eða vopnum eða til hryðjuverka .

Kjarnorkusprengjur eru oflugustu sprengjur, sem vol er a, en þeim hefur aðeins tvisvar verið beitt sem vopnum i hernaði, nanar tiltekið i seinni heimsstyrjoldinni a japonsku borgirnar Hiroshima og Nagasaki . Með þeim er nytt orka, sem fæst við kjarnaklofnun ( klofnunarsprengja ) eða kjarnasamruna ( vetnissprengja ).

Reyksprengja er ekki sprengja, heldur tæki sem myndar þykkan reykjarmokk, sem notaður er i aras eða vorn til byrgja andstæðingi syn.

Flugeldar innihalda smaar sprengur sem notaðar eru til hatiðarbrigða.

   Þessi efnafræði grein er stubbur . Þu getur hjalpað til með þvi að bæta við greinina .