Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Forsiða Morgunblaðsins 23. februar 1973.
Sjostjarnan KE 8
var 100 tonna
eikarbatur
fra
Keflavik
sem forst að þvi er talið er rett fyrir utan suðurstrond
Islands
þann 11. februar arið
1973
. Með batnum forust 10 manns og þar af voru 5
Islendingar
. Baturinn hafði verið að koma ur viðgerð i
Færeyjum
og þegar hann var staddur um 100 sjomilur aust-suðaustur af
Dyrholaey
, tilkynnti skipstjori batsins, Engilbert Kolbeinsson, að leki væri komin að batnum. Afar vont
veður
var a svæðinu og skip voru tafarlaust send a svæðið til hjalpar. Siðustu skilaboð fra Engilbert voru að allir ur ahofninni væru komnir um borð i gummibata og hann væri einn eftir i skipinu og einungis timaspursmal hvenær baturinn sykki. Ein umfangsmesta leit Islandssogunnar a sjo for fram næstu 10 daga en hvorki fannst tangur ne tetur af batnum fyrr en a siðasta degi leitar að leifar af gummibjorgunarbati fundust og var lik eins skipverjans bundið þar við.
- Engilbert Kolbeinsson, skipstjori (34 ara).
- Greta Þorarinsdottir, matsveinn (27 ara).
- Þor Kjartansson, styrimaður (26 ara).
- Guðmundur J. Magnusson, fyrsti velstjori (41 ars).
- Alexander Gjoveraa, haseti (38 ara).
- John Fritz, 2. velstjori (47 ara).
- Arnfinn Joensen, haseti (17 ara).
- Niels Jul Haraldsen, haseti (46 ara).
- Hans Marius Ness, haseti (16 ara).
- Holberg Bernhardsen, haseti (28 ara).
