Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Sjaland
(
Zeeland
a
hollensku
) er þriðja minnsta og næstfamennasta herað
Hollands
. Það liggur við
Norðursjo
og var aður fyrr hað sjavargangi og floðum. A Sjalandi eru flestir hinna viðattumiklu sjavarvarnargarða Hollands.
Sjaland er 1.792 km
2
að stærð og er þvi þriðja minnsta fylki Hollands. Aðeins
Flevoland
og
Utrecht
eru minni. Heraðið er suðvestast i Hollandi, meðfram strondum Norðursjavar. Fyrir norðan er
Suður-Holland
, fyrir austan er
Norður-Brabant
og fyrir sunnan er
Belgia
(
Flæmingjaland
). Sjaland er einstakt fylki þar eð það samanstendur nær eingongu af eyjum (eða fyrrverandi eyjum) og skogum, sem jafnframt voru mestu hamfarasvæði Hollands aður fyrr hvað hamfarafloð varðaði. Miklir floðavarnargarðar halda sjonum uti fyrir og trollauknar vatndsælur dæla nær ollu vatni fra fljotunum
Maas
og
Schelde
i Norðursjoinn. Þetta er einstakt afrek i heiminum. Aðeins syðsti hluti Sjalands er almennilega landfastur og er eins og utskot norður af Belgiu. Ibuafjoldinn er aðeins 381 þusund talsins, sem gerir Sjaland að næstfamennasta fylki Hollands. Aðeins Flevoland er famennara. Hofuðborgin er Middelburg.
Skjaldarmerki
Sjalands er tviskiptur skjoldur. Fyrir ofan er halft rautt ljon a appelsinugulum grunni. Fyrir neðan eru blaar og hvitar bylgjur. Bylgjurnar merkja fljotin Maas og Schelde. Ljonið er merki Hollands (sem fylki). Koronan efst visa til konungsrikisins. Skjaldarmerkið var tekið i notkun
4. desember
1948
.
Fani Sjalands samanstendur af blaum og hvitum bylgjum, en þær visa til anna Maas og Schelde. Fyrir miðju er skjaldarmerkið. Faninn var tekinn i notkun
14. januar
1949
.
Heraðið heitir Zeeland a
hollensku
, en það merkir bokstaflega sjaland, þ.e. landið við sjoinn. Það hefur þvi nakvæmlega sama heiti og
Sjaland
i
Danmorku
(Sjælland).
Nyja-Sjaland
i
Kyrrahafi
var nefnt eftir heraðinu.
Sjavarvarnargarður við Oosterschelde
Romverjar
munu hafa verið i heraðinu, en þeir hurfu þaðan a 4. old. Eftir það for landið að minnka við agang sjavar og floða. A 7. old nam Pipin II svæðið, sem þar með varð frankneskt. I kjolfarið komst
kristni
a i landinu að tilstuðlan heilags Willibrords. A 9. old gerðu
vikingar
her og þar strandhogg. Arið
841
leyfði Loþar, konungur Loþaringiu, vikingum að setjast að a svæðinu Walcheren til að hindra fleiri strandhogg, með misjofnum arangri. Hja frisum mynduðust þvi nokkur strandvirki gegn vikingum, til dæmis Vlissingen og Middelburg. A miðoldum var nær allt Sjaland-svæðið undir sjavarmali, en ibuum tokst að vinna land með landvinningum og uppfyllingum, þannig að margar litlar eyjar urðu að stærri eyjum. Þo urðu stormfloð enn morgum að bana. Siðla a
19. old
voru eyjarnar Zuid-Beveland og Walcheren tengdar með jarnbrautarlinum og sjogorðum við meginlandið.
1953
banaði enn eitt stormfloð 1.800 manns. Þa var hafist handa við að reisa hina trollauknu sjavarvarnargarða og vatnsdælur. Verkefni þetta kallast Deltawerk og er einstakt i heiminum. Allar eyjarnar tengdust miklum gorðum með akvegum. Þetta verkefni hefur gjorbylt samgongum og atvinnuvegum i heraðinu.
A Sjalandi er eingin stærri borg, en talsvert af landbunaðar- og hafnarbæjum.
Roð
|
Borg
|
Ibuar
|
Ath.
|
1
|
Middelburg
|
40 þusund
|
Hofuðborg heraðsins
|
2
|
Vlissingen
|
32 þusund
|
|
3
|
Goes
|
26 þusund
|
|
4
|
Terneuzen
|
24 þusund
|
|