Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Prestur
er sa aðili sem hefur oðlast vigslu eða onnur sambærileg rettindi innan
truarbragða
til að annast guðsþjonustur eða helgihald fyrir trubræður sina. Prestsembættið finnst innan margra truarbragða þo nafngiftir geti verið olikar eftir truarhefðum. Prestar eru almennt alitnir vera i goðu sambandi við almættið og leitar folk oft til presta til að fa raðgjof i andlegum malefnum sem og oðrum.
I kristni liggja tvo
grisk
orð
að baki orðinu prestur. Annars vegar
presbyteros
(πρεσβυτερο?-oldungur), sem er
orðsifjafræðilega
skylt
islenska
orðinu
prestur og hins vegar
hiereus
(ιερευ?) sem visar til þeirra sem onnuðust
fornir
þær meðal
gyðinga
sem lyst er i
Gamla testamentinu
. Merking orðsins (þ.e.
hiereus
) breyttist nokkuð i
Nyja testamentinu
þar sem
Jesu Kristi
er lyst sem æðsta presti (
Heb
. 2.17), meðalgongumanns milli
Guðs
og manna.
Meðal
motmælenda
er mikilsverðasta hlutverk prestsins i helgihaldi það að annast utdeilingu
sakramentanna
(
skirn
og
kvoldmaltiðarsakramentið
). I
motmælendatru
mega bæði karlar og konur gegna prestsembætti en þvi er oðruvisi farið innan
romversk-kaþolsku kirkjunnar
og
retttrunaðarkirkjunnar
. Þar mega einungis karlmenn gegna embætti prests og skulu lifa einlifi. I baðum kirkjudeildum er hlutverk presta i helgihaldi mun veigameira en meðal motmælenda enda eru
sakramenti
mun fleiri og helgihald allt umfangsmeira.