Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Peturskirkjan mikla
(eða
Basilika heilags Peturs
;
latina
:
Basilica Sancti Petri
;
italska
:
Basilica di San Pietro in Vaticano
) er
basilika
pafans
i
Vatikaninu
i
Rom
. Hun var reist a rustum eldri kirkju sem hafði verið byggð a staðnum þar sem talið var að grof
heilags Peturs
væri. Su kirkja var byggð af
Konstantinusi mikla
milli
326
og
333
. Undir lok
15. aldar
la fyrir að kirkjan var mikið skemmd og upp kom su hugmynd að reisa alveg nyja kirkju. Bygging nuverandi kirkju hofst i tið
Juliusar 2.
1506
og lauk i tið
Urbanusar 8.
1626
.
Kirkjan skipar serstakan sess hja
kaþolikkum
, bæði sem domkirkja pafans, og þar með hofuðkirkja alls
kristindoms
, og eins sem grafarkirkja heilags Peturs og nanast allra pafa eftir hans dag. Kirkjan er mikilvægur afangastaður
pilagrima
. Að lokum ma þess geta að Peturskirkjan i Rom er stærsta kirkja Evropu.