Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Nokkrar helstu personurnar i sogunum um Muminalfana talið fra vinstri: Snabbi, Snuður, Muminpabbi, Muminmamma, Muminsnaðinn, Mimla, Morrinn, Snorkstelpan og Hattifattarnir.
Mumihusið i skemmtigarðinum, Muminheimur i Naantali, Finnlandi.
Muminalfarnir
(
sænska
:
Mumintrollen
) eru aðalpersonurnar i bokaroð og myndasogum eftir
finnlandssænska
rithofundinn
og myndlistarkonuna
Tove Jansson
, sem gefnar voru ut a arunum 1945 til 1970. Þær voru skrifaðar a sænsku og gefnar ut fyrst að finnska bokaforlaginu
Schildts Forlags Ab
sem serhæfir sig i utgafu a
sænsku
i
Finnlandi
. Þær hafa verið þyddar a ein 43 tungumal og nokkrar þeirra þar a meðal a islensku.
Auk niu skaldsagna um Muminalfana skrifaði Tove Jansson og myndskreytti fimm myndabækur, samdi teiknimyndasogur fyrir dagbloð með broður sinum Lars Jansson sem birtust i enskum dagbloðum og log innblasin af personunum hafa verið gefin ut. Einnig hafa verið gerðar teikni - og bruðumyndir fyrir sjonvarp um Muminalfana, þær þekktustu i
Pollandi
og
Japan
auk teiknimynda i fullri lengd. Teiknimyndir um Muminalfana hafa verið syndar i islenska
Rikissjonvarpinu
nokkrum sinnum.
Skemmtigarðurinn
Muminheimur
i
Naantali
i
Finnlandi
sem var opnaður arið 1993, er helgaður þeim, sem og safnið
The Museum Moomin Valley
i
Tampere
, en þar eru geymdar upprunalegar teikningar asamt handunnum leirbruðum Tove og oðru efni sem tengist Muminalfunum og sogu þeirra.
Bækurnar fjalla um Muminalfana og vini þeirra og nagranna i
Mumindal
. Muminalfarnir eiga heima i
Muminhusinu
, sem er ha, bla, sivol bygging. Þeir eru hvitir a litinn og minna a
floðhesta
i utliti.
Fyrsta sagan um muminalfana het
Smatrollen och den stora oversvamningen
og kom ut arið
1945
. Fyrsta muminalfabokin sem kom ut a
islensku
var
Pipuhattur galdrakarlsins
sem kom ut arið
1968
i þyðingu
Steinunnar S. Briem
.
Listi yfir nokkrar sogupersonur i bokunum og teiknimyndunum um muminalfana.
