Listamannadeilan
var deila
menntamalaraðs
, undir forystu
Jonasar Jonssonar fra Hriflu
og islenskra
myndlistarmanna
sem atti ser stað
1941-
1942
. Deilan naði hamarki þegar Jonas setti upp ?haðungarsyningu“ a verkum nokkurra listamanna i buðarglugga Gefjunar i
Aðalstræti
i
Reykjavik
26. april
1942.
Aðdragandi deilunnar var að fjortan myndlistarmenn sendu
Alþingi
um mitt ar
1941
kvortun vegna listaverkakaupa menntamalaraðs fyrir
islenska rikið
og hvottu til þess að i raðinu sæti einhver sem hefði serþekkingu a myndlist. Listamennirnir voru osattir við þa afstoðu raðsins að kaupa einungis
frasagnarlist
með þjoðlegu myndefni en sniðganga verk mikils meirihluta menntaðra myndlistarmanna. Avarpið var birt i
Morgunblaðinu
7. mai
. Undir það skrifuðu
Þorvaldur Skulason
,
Asgrimur Jonsson
,
Finnur Jonsson
,
Asmundur Sveinsson
,
Gunnlaugur Scheving
,
Jon Engilberts
,
Sveinn Þorarinsson
,
Jon Þorleifsson
,
Marteinn Guðmundsson
,
Johann Briem
,
Johannes Kjarval
,
Kristin Jonsdottir
,
Karen Þorarinsson
og
Nina Tryggvadottir
.
[1]
Menntamalarað brast skjott við með svari
20. mai
þar sem það rettlætti listaverkakaup sin
[2]
og listamenn svoruðu aftur
22. mai
.
[3]
Ekki bætti ur skak að arið 1941 keypti raðið ekkert verk af islenskum myndlistarmonnum og bar við fjarskorti, og auk þess baru reikningar þess með ser að einungis einn þriðji þess fjar sem raðinu hefði verið fenginn til kaupanna hefði verið nyttur til þeirra fra stofnun raðsins
1928
.
I upphafi ars
1942
birti Jonas Jonsson greinaroðina ?Skald og hagyrðingar“ i
Timanum
þar sem hann lysti skoðunum sinum a myndlist, kallaði tiltekna myndlistarmenn ?klessumalara“ og sakaði þa um að reyna að blekkja folk til að halda að það sem þeir væru að fast við væri
list
. Við þessum greinum brast
Bandalag islenskra listamanna
hart með nyju avarpi til Alþingis
16. april
.
[4]
Þann
26. april
let Jonas upp a sitt eindæmi setja upp syningu i buðarglugga verslunarinnar Gefjunar i
Aðalstræti
i Reykjavik. Syningin innihelt verkin
Þorgeirsboli
eftir
Jon Stefansson
,
Hjortur Snorrason
eftir Gunnlaug Scheving,
Kona
eftir Johann Briem,
I sjavarþorpi
eftir Jon Engilberts og
Við hofnina
og
Bla kanna
eftir Þorvald Skulason. Syningunni var ætlað að draga dar að verkum listamannanna eins og berlega kom fram i grein eftir Jonas sem birtist i Timanum daginn eftir opnunina og bar titilinn ?Er þetta það sem koma skal?“. Syningin minnti oneitanlega a myndlistarsyninguna
Entartete Kunst
sem
nasistar
efndu til arið
1937
og viðbrogðin letu heldur ekki a ser standa með blaðaskrifum manna a borð við
Sigurð Nordal
professor og
Stein Steinarr
.
[5]
2. mai
var syningin tekin niður og onnur sett upp, að þessu sinni a verkum sem væru til eftirbreytni. Þar voru verk eftir
Sigurð Guðmundsson
og
Þorarinn B. Þorlaksson
,
Rikarð Jonsson
,
Gunnlaug Blondal
, Asgrim Jonsson, Johannes Kjarval og Jon Stefansson, sem einnig hafði att eftirminnilegasta verkið a fyrri syningunni,
Þorgeirsbola
.
[6]
Arið 1942 hafði Bandalag islenskra listamanna staðið i strongu i deilunni. Um vorið hafði það breytt um skipulag og var nu samsett ur þremur aðildarfelogum (myndlistarmanna, rithofunda og tonskalda). Um haustið helt bandalagið ?listamannaþing“ að tillogu
Pals Isolfssonar
. I oktober voru
Alþingiskosningar
haldnar og i kjolfarið var skipt um menn i menntamalaraði. Formaður var
Valtyr Stefansson
sem hafði gagnrynt fyrri akvarðanir raðsins i blaðagreinum.
Bandalagið akvað i framhaldi af þinginu að raðast i að byggja syningarskala listamanna sem atti að taka a tilfinnanlegum skorti a syningarhusnæði i borginni. Uthlutað var loð við hlið
Alþingishussins
, milli
Vonarstrætis
og
Kirkjustrætis
. Byggingu skalans, sem siðar gekk alltaf undir nafninu
Listamannaskalinn
, lauk snemma ars
1943
, meðal annars fyrir fe sem safnaðist með
happdrætti
sem myndlistarmenn efndu til þar sem verk þeirra voru verðlaun.