Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Landbunaður
er su grein
atvinnulifsins
sem snyst um að yrkja landið og rækta dyr til manneldis.
Landbunaður hefur verið lifibrauð
mannkyns
allt fra þvi að maðurinn þroaðist og fekk nægilega greind til að sja um
akuryrkju
og
husdyr
.
Landbunaður varð fyrst til við lok siðustu
isaldar
og upphaf
nysteinaldar
fyrir um 12 þusund arum siðan. Talið er að menn hafi
tamið
hesta
fyrir um 4000 arum siðan og hafi þeir verið notaðir til drattar og reiðar. Aður hafði maðurinn tamið
nautgripi
og
sauðfe
til að hafa sem husdyr.