Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Lensskipulagið
var fyrirkomulag um eignarhald og notkun a
landi
sem notað var i
Evropu
a
miðoldum
(svipað fyrirkomulag var einnig notað i
Japan
a sjogun timabilinu).
Við fall
Romaveldisins
uthlutuðu
keisararnir
landsvæðum til
aðalsmanna
sem i staðinn hetu þeim stuðningi sinum. Þessi svæði voru kolluð hofuðbol eða herragarðar og aðalsmaðurinn a hofuðbolinu atti landið og allt sem a þvi var, sem var yfirleitt
kastali
, litið
þorp
og
ræktað land
. Aðalsmennirnir toku landið formlega að lani (
leni
) og var landssvæðið þvi kallað ?len“ og aðalsmaðurinn ?lensherra“.
Bændurnir
fengu að bua a landinu og fengu vernd
lensherrans
i skiptum fyrir vinnu eða
skatta
. Flestir bændur urðu þa anauðugir bændur og mattu ekki flytja af landinu nema að kaupa ser frelsi (sbr.
vistarband
). Þessir anauðugu bændur hofðu það litlu betra en
þrælar
[
heimild vantar
]
, eini munurinn var sa að það matti ekki selja þa a milli hofuðbola.
Þeir þurftu oft að vinna 3-4 daga vikunnar fyrir lensherra upp i leiguna og afganginn af vikunni unnu þeir við að rækta mat fyrir sig og fjolskyldu sina. Sumir bændur unnu eingongu a akrinum en þeir þurftu þa að borga lensherranum mikinn meirihluta þess sem þeir ræktuðu.
Ein kenning gengur ut fra þvi að lensskipulagið i Evropu hafi stangast a við
oðalsrett
bænda a
Norðurlondum
, og að orettur sa sem
Haraldur harfagri
beitti er hann gerði
Noreg
að konungsriki, hafi falist i þvi að koma a lensskipulagi, sem i raun þyddi eignaupptoku allra jarða og
hlunninda
þeim tengdum. Segja ma að takmorkuðu lensskipulagi hafi verið komið a a Islandi við
siðaskiptin
þegar konungur eignaðist storan hluta jarða og eins a
17. old
þegar konungur krafðist yfirraða yfir ollu vogreki og falkatekju.