Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Alheimurinn
er
hugtak
sem getur haft mismunandi merkingar, en yfirleitt er att við umhverfi mannsins i viðum skilningi, sem felur i ser allt
efni
og
rum
. I
truarlegum
skilningi er alheimurinn einnig bustaður
guða
og annarra
vera
.
Stjornufræðingar
nota orðið oft um þann hluta geimsins, sem að mogulegt að
rannsaka
en i
islensku
hefur einnig tiðkast að kalla
jorðina
og allt sem henni tilheyrir
alheim
. Alheimurinn er viðfangsefni
heimsfræðinnar
, sem reynir með
visindalegum aðferðum
að geta ser til um uppruna hans, uppbyggingu, eðli og endalok.
Samkvæmt heimsfræðinni er hægt að rekja upphaf alheimsins til serstæðu sem kolluð er ?
miklihvellur
“ sem jafnframt er heitið a rikjandi kenningu um upphaf alheimsins, en talið er að þa hafi
timi og rum
orðið til og þvi hægt að tala um upphaf. Þetta þykir sennilegasta kenningin þar sem hun felur að kenningum
Einsteins
um
afstæði
og
logmali Hubbles
, en samkvæmt þvi er
rauðvik
fjarlægra
vetrarbrauta
staðfesting a að alheimurinn se að þenjast ut. Alheimurinn er oftast sagður vera um 13,7 milljarða ara gamall með skekkju upp a 1%. Þa er hinsvegar ekki ljost hvort gognin eða likanið, sem var notað seu nogu nakvæm eða rett. Groflega ma aætla að þessi tala se um 10-20 milljarða ara gamall. Um þroun og
endalok alheimsins
eru svo ymsar kenningar til, þar ma nefna tilgatuna um
heljarhrun
.