Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
- Þessi grein fjallar um list, til að sja netvafrann ma skoða
Opera (vafri)
Bolsojleikhusið
.
Opera
er
tonlistarform
sem byggist a þvi að leikrit er flutt með song og
hljomsveitarundirleik
og ma þvi segja að leikritið se sungið. Vestrænar operur urðu til a
Italiu
um arið
1600
, en
kinversk opera
er mun eldri.
Listformið sem við þekkjum sem operu a rætur sinar að rekja til
Italiu
a 16. og 17. old, en til eru eldri tegundir af songskemmtunum fra miðoldum og endurreisnartimanum.
Wolfgang Amadeus Mozart
Operan varð fyrst vinsæl a
Italiu
en breiddist svo ut um Evropu. Itolsk opera helt svo afram að þroast og varð enn vinsælli a 18. old og þa alls staðar i Evropu nema i Frakklandi.
Wolfgang Amadeus Mozart
samdi margar þekktar operur a 18. old, meðal annars Bruðkaup Figaros, Tofraflautuna og Don Giovanni.
Orðið opera þyðir vinna a itolsku og var fyrst notað i klassiskri
tonlist
og i leikhusum þar i landi. A 17. old færðist orðið yfir i onnur evropsk tungumal. Fyrstu operurnar voru nutimalegar miðað við aðra sungna
endurreisnarlist
. Með timanum urðu operur fagaðri og meira lagt upp ur þvi að þær væru heil syning með soguþræði en ekki bara songur.
Dafne eftir
Jacopo Peri
er sogð vera fyrsta operan i þeirri mynd sem við þekkjum i dag. Þo voru einungis 5
hljoðfæri
i verkinu og liktist það þvi meira kammeroperu. Hun var samin um arið 1597. Dafne var ætlað að vera einhvers konar tilraun til að endurvekja hina sigildu grisku dramatik og var það lika hluti af enn viðameiri endurlifgun fornaldar, en su hugsun einkenndi endurreisnartimann. Morg itolsk tonskald a þessum tima toldu að forngrisk verk hefðu upphaflega verið sungin og þvi atti operan að endurskapa það listform.