Mrtva priroda ( francuski : Nature morte ; engleski : Still Life , njema?ki : Stillleben ) je likovni motiv , prikaz ne?ivih ili nepokretnih predmeta (cvije?e, uporabni predmeti, lova?ki pribor i ulov, posuđe) u likovnim umjetnostima .

Kao posebna tema javlja se od antike , a u srednjem vijeku tek pojedini detalji u okviru religijskog prikaza imaju oznake mrtve prirode. Od 15. stolje?a i renesanse raste zna?enje takvih prikaza koji su jo? uvijek dijelom portreta ili pejza?a , ali imaju zna?ajno religijsko ili alegorijsko simboli?no zna?enje. U baroku mrtva priroda postaje posebna slikarska tema, a osobit procvat do?ivljava u flamanskom i nizozemskom slikarstvu 17. stolje?a . Motiv mrtve prirode, za razliku od portreta i pejza?a, omogu?avao je slikarima ve?u kontrolu kompozicijske postavke, te elemenata harmonije i proporcija u svrhu ostvarivanja umjetni?kog sklada koji se tada smatrao definicijom ljepote.

U 19. stolje?u Paul Cezanne je na tematici mrtve prirode rje?avao temeljne probleme slikarskog izraza i dvodimenzionalnosti slike.

Osim u slikarstvu , kiparstvu i grafici , javlja se i u fotografiji i drugim oblicima suvremenog umjetni?kog izraza ( instalacije , video , ambijentalna umjetnost ).

Zajedni?ki poslu?itelj ima jo? gradiva o temi Mrtva priroda