한국   대만   중국   일본 
Wallace Carothers - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Wallace Carothers

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaWallace Carothers

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal (en) Wallace Hume Carothers Editar o valor em Wikidata
Biografia
Nacemento 27 de abril de 1896 Editar o valor em Wikidata
Burlington, Estados Unidos de America (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte 29 de abril de 1937 Editar o valor em Wikidata (41 anos)
Wilmington, Estados Unidos de America Editar o valor em Wikidata
Causa da morte suicidio , veleno Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Pais de nacionalidade Estados Unidos de America Editar o valor em Wikidata
Educacion Universidade de Illinois
Tarkio College (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Director de tese Roger Adams (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballo Quimica , polimero e quimica organica Editar o valor em Wikidata
Ocupacion quimico , inventor , enxeneiro Editar o valor em Wikidata
Empregador Universidade Harvard
DuPont Editar o valor em Wikidata
Membro de
Profesores Roger Adams (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lingua Lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
Irmans Isobel Berolzheimer (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Carothers-485 Find a Grave: 24088131 Editar o valor em Wikidata

Wallace Hume Carothers , nado en Burlington ( Iowa ) o 27 de abril de 1896 e finado en Filadelfia o 29 de abril de 1937 , foi un quimico estadounidense , inventor e xefe do departamento de quimica organica de DuPont , ao que se atribue a invencion do nailon . [ 1 ]

Carothers era o lider do grupo nos laboratorios da estacion experimental DuPont , preto de Wilmington, Delaware , onde tiveron lugar a maioria de investigacion sobre polimeros . [ 2 ] Carothers foi un quimico organico que ademais de ser o primeiro en desenvolver o nailon, tamen axudou a sentar as bases para o desenvolvemento do neopreno . Despois de recibir o seu doutoramento, foi profesor en diversas universidades antes de ser contratado pola DuPont para traballar fundamentalmente en desenvolvemento.

Casou con Helen Sweetman o 21 de febreiro de 1936. Carothers padeceu problemas de depresion dende a sua mocidade. A pesar do seu exito co nailon, sentiu que non lograra moito e que quedara sen ideas. A sua infelicidade agravouse coa morte da sua irma Isobel, e na tarde do 28 de abril de 1937 rexistrouse nun cuarto de hotel de Filadelfia e suicidouse bebendo zume de limon mesturado con cianuro de potasio . [ 3 ] A sua filla, Jane, naceu sete meses despois, o 27 de novembro de 1937.

Traxectoria [ editar | editar a fonte ]

Primeiros anos [ editar | editar a fonte ]

Carothers naceu en Burlington, Iowa , fillo de Ira e Mary Evalina Carothers. Foi o mais vello de catro fillos. Tivo un irman e duas irmas, John, Isobel e Mary. Na sua mocidade, Carothers estaba fascinado coas ferramentas e os artefactos mecanicos e gastaba os seus cartos e o seu tempo en experimentos. Asistiu a escola publica en Des Moines , onde foi un estudante concienzudo. Despois da graduacion, e baixo a presion dos seus pais, Carothers inscribiuse nun college da cidade, o City Commercial College de Des Moines, do que o seu pai era vicepresidente, completando o plan de contabilidade e secretariado en xullo de 1915.

En setembro de 1915, entrou na Universidade de Tarkio , en Missouri . Ainda que ao principio se especializou en ingles, cambiou a quimica pola influencia de Arthur Pardee, xefe dese departamento. [ 4 ]

Obtivo o grao pola universidade de Illinois en 1924. Especializouse en quimica organica con materias de fisica quimica e matematicas .

Carreira [ editar | editar a fonte ]

Tras recibir o doutoramento, Carothers permaneceu na universidade de Illionois durante dous anos como profesor de quimica organica.

En 1927, DuPont decidiu financiar a investigacion pura fundamental, a non dirixida deliberadamente contra o desenvolvemento dun produto para facer dineiro. Carothers viaxou a Wilmington, Delaware, para discutir a posibilidade de dirixir a seccion de quimica organica no novo laboratorio da investigacion fundamental de DuPont. [ 5 ]

Carothers comezou a traballar na Estacion Experimental de DuPont o 6 de febreiro de 1928. A sintese dun polimero cunha masa molecular de mais de 4200, a obtida por Emil Fischer , foi o seu obxectivo primario.

Ultimos anos [ editar | editar a fonte ]

O 21 de febreiro de 1936, Carothers casou con Helen Sweetman, coa que estivera saindo dende 1934. Sweetman tina un grao superior en quimica e traballaba para DuPont na preparacion de aplicacions de patentes. [ 6 ]

Pouco despois, o 30 de abril de 1936, Carothers foi elixido para a Academia Nacional de Ciencias. Carothers foi o primeiro quimico industrial organico que recibiu o honor. A pesar de que esta honra certificaba as suas contribucions a ciencia, Carothers non puido soportar a depresion. A principios de xuno, foi admitido de xeito involuntario no Hospital de Pensilvania, unha prestixiosa institucion mental, onde tivo como psiquiatra ao doutor Kenneth Appel. Un mes mais tarde, deronlle permiso para abandonar o instituto para ir a facer sendeirismo no Alpes tiroleses cuns amigos. O plan fora organizado polos doutores Roger Adams e John Flack para duas semanas. Despois de sair do centro, quedou para caminar el so, sen dicir nada a ninguen, nin a sua esposa. O 14 de setembro, apareceu de supeto no seu despacho da estacion espacial. Nese momento, non se esperaba que Carothers realizase ningun traballo ali, mais ia habitualmente a visitalos. Comezou a vivir en Whiskey Acres despois de que a sua esposa acordase co doutor Appel en que ela non era suficientemente forte para vixialo. [ 7 ]

O 8 de xaneiro de 1937, a irma de Carothers, Isobel, faleceu de pneumonia . Wallace e Helen Carothers viaxaron a Chicago para asistir ao funeral e logo Des Moines para o enterro. Ainda viaxou a Filadelfia para visitar o seu psiquiatra, Dr. Appel, e este dixo a un amigo de Carothers que pensaba que o suicidio era o resultado probable no caso de Carothers. [ 8 ]

O 28 de abril de 1937, Carothers foi a estacion experimental a traballar. Suicidouse nun cuarto de hotel de Filadelfia o dia seguinte tomando cianuro disolto en zume de limon, sabendo que a inxestion de cianuro nunha solucion acida intensificaria a velocidade e o efecto do veleno. Non deixou ningunha nota. [ 9 ]

Notas [ editar | editar a fonte ]

  1. Hermes, Matthew. Enough for One Lifetime. Wallace Carothers, Inventor of Nylon , Chemical Heritage Foundation, 1996, ISBN 0-8412-3331-4 .
  2. Roberts, RM (1989) Serendipity: Accidental discoveries In Science , John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-471-60203-5
  3. Burton, Holman, Lazonby, Pilling & Waddington, Chemical Storylines , Heinemann Educational Publishers, 2000. ISBN 0-435-63119-5
  4. D. L. Fishel, personal reminiscence from A. Pardee (1959).
  5. Smith, JK; Hounshell, DA (1985). "Wallace H. Carothers and Fundamental Research at Du Pont". Science 229 (4712) (2 de agosto de 1985). pp. 436?442. PMID   17738664 . doi : 10.1126/science.229.4712.436 .  
  6. Hermes, Enough for One Lifetime pax. 219
  7. Hermes, Enough for One Lifetime pax. 277
  8. Hermes, Enough for One Lifetime pax. 283, baseado na entrevista do autor ao seu amigo en 1990.
  9. Hermes, Enough for One Lifetime pax. 291, que cita o Wilmington Morning News e The New York Times do 30 de abril de 1937

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Ligazons externas [ editar | editar a fonte ]