Wallace Hume Carothers
, nado en
Burlington
(
Iowa
) o
27 de abril
de
1896
e finado en
Filadelfia
o
29 de abril
de
1937
, foi un
quimico
estadounidense
, inventor e xefe do departamento de
quimica organica
de
DuPont
, ao que se atribue a invencion do
nailon
.
[
1
]
Carothers era o lider do grupo nos laboratorios da
estacion experimental DuPont
, preto de
Wilmington, Delaware
, onde tiveron lugar a maioria de investigacion sobre
polimeros
.
[
2
]
Carothers foi un quimico organico que ademais de ser o primeiro en desenvolver o nailon, tamen axudou a sentar as bases para o desenvolvemento do
neopreno
. Despois de recibir o seu doutoramento, foi profesor en diversas universidades antes de ser contratado pola DuPont para traballar fundamentalmente en desenvolvemento.
Casou con Helen Sweetman o 21 de febreiro de 1936. Carothers padeceu problemas de
depresion
dende a sua mocidade. A pesar do seu exito co nailon, sentiu que non lograra moito e que quedara sen ideas. A sua infelicidade agravouse coa morte da sua irma Isobel, e na tarde do 28 de abril de 1937 rexistrouse nun cuarto de hotel de Filadelfia e
suicidouse
bebendo zume de limon mesturado con
cianuro de potasio
.
[
3
]
A sua filla, Jane, naceu sete meses despois, o 27 de novembro de 1937.
Carothers naceu en
Burlington, Iowa
, fillo de Ira e Mary Evalina Carothers. Foi o mais vello de catro fillos. Tivo un irman e duas irmas, John, Isobel e Mary. Na sua mocidade, Carothers estaba fascinado coas ferramentas e os artefactos mecanicos e gastaba os seus cartos e o seu tempo en experimentos. Asistiu a escola publica en
Des Moines
, onde foi un estudante concienzudo. Despois da graduacion, e baixo a presion dos seus pais, Carothers inscribiuse nun
college
da cidade, o City Commercial College de Des Moines, do que o seu pai era vicepresidente, completando o plan de contabilidade e secretariado en xullo de 1915.
En setembro de 1915, entrou na
Universidade de Tarkio
, en
Missouri
. Ainda que ao principio se especializou en ingles, cambiou a quimica pola influencia de Arthur Pardee, xefe dese departamento.
[
4
]
Obtivo o grao pola
universidade de Illinois
en 1924. Especializouse en quimica organica con materias de
fisica quimica
e
matematicas
.
Tras recibir o doutoramento, Carothers permaneceu na universidade de Illionois durante dous anos como profesor de quimica organica.
En 1927, DuPont decidiu financiar a investigacion pura fundamental, a non dirixida deliberadamente contra o desenvolvemento dun produto para facer dineiro. Carothers viaxou a Wilmington, Delaware, para discutir a posibilidade de dirixir a seccion de quimica organica no novo laboratorio da investigacion fundamental de DuPont.
[
5
]
Carothers comezou a traballar na Estacion Experimental de DuPont o 6 de febreiro de 1928. A sintese dun
polimero
cunha
masa molecular
de mais de 4200, a obtida por
Emil Fischer
, foi o seu obxectivo primario.
O 21 de febreiro de 1936, Carothers casou con Helen Sweetman, coa que estivera saindo dende 1934. Sweetman tina un grao superior en quimica e traballaba para DuPont na preparacion de aplicacions de patentes.
[
6
]
Pouco despois, o 30 de abril de 1936, Carothers foi elixido para a Academia Nacional de Ciencias. Carothers foi o primeiro quimico industrial organico que recibiu o honor. A pesar de que esta honra certificaba as suas contribucions a ciencia, Carothers non puido soportar a depresion. A principios de xuno, foi admitido de xeito involuntario no Hospital de Pensilvania, unha prestixiosa institucion mental, onde tivo como psiquiatra ao doutor Kenneth Appel. Un mes mais tarde, deronlle permiso para abandonar o instituto para ir a facer sendeirismo no
Alpes tiroleses
cuns amigos. O plan fora organizado polos doutores Roger Adams e John Flack para duas semanas. Despois de sair do centro, quedou para caminar el so, sen dicir nada a ninguen, nin a sua esposa. O 14 de setembro, apareceu de supeto no seu despacho da estacion espacial. Nese momento, non se esperaba que Carothers realizase ningun traballo ali, mais ia habitualmente a visitalos. Comezou a vivir en Whiskey Acres despois de que a sua esposa acordase co doutor Appel en que ela non era suficientemente forte para vixialo.
[
7
]
O 8 de xaneiro de 1937, a irma de Carothers, Isobel, faleceu de
pneumonia
. Wallace e Helen Carothers viaxaron a Chicago para asistir ao funeral e logo Des Moines para o enterro. Ainda viaxou a Filadelfia para visitar o seu psiquiatra, Dr. Appel, e este dixo a un amigo de Carothers que pensaba que o suicidio era o resultado probable no caso de Carothers.
[
8
]
O 28 de abril de 1937, Carothers foi a estacion experimental a traballar. Suicidouse nun cuarto de hotel de Filadelfia o dia seguinte tomando cianuro disolto en zume de limon, sabendo que a inxestion de cianuro nunha solucion acida intensificaria a velocidade e o efecto do veleno. Non deixou ningunha nota.
[
9
]
- ↑
Hermes, Matthew.
Enough for One Lifetime. Wallace Carothers, Inventor of Nylon
, Chemical Heritage Foundation, 1996,
ISBN 0-8412-3331-4
.
- ↑
Roberts, RM (1989)
Serendipity: Accidental discoveries In Science
, John Wiley & Sons, Inc.
ISBN 0-471-60203-5
- ↑
Burton, Holman, Lazonby, Pilling & Waddington,
Chemical Storylines
, Heinemann Educational Publishers, 2000.
ISBN 0-435-63119-5
- ↑
D. L. Fishel, personal reminiscence from A. Pardee (1959).
- ↑
Smith, JK; Hounshell, DA (1985). "Wallace H. Carothers and Fundamental Research at Du Pont".
Science
229
(4712) (2 de agosto de 1985). pp. 436?442.
PMID
17738664
.
doi
:
10.1126/science.229.4712.436
.
- ↑
Hermes,
Enough for One Lifetime
pax. 219
- ↑
Hermes,
Enough for One Lifetime
pax. 277
- ↑
Hermes,
Enough for One Lifetime
pax. 283, baseado na entrevista do autor ao seu amigo en 1990.
- ↑
Hermes,
Enough for One Lifetime
pax. 291, que cita o
Wilmington Morning News
e
The New York Times
do 30 de abril de 1937