Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Virxilio Blanco Garrido
, nado en
Guisande
(
San Miguel de Presqueiras
,
Forcarei
) o
24 de novembro
de
1896
e finado na mesma aldea o
25 de xuno
de
1948
, foi un pintor e ilustrador galego.
En 1912 emigrou a
Cuba
e dende 1914 residiu na
Habana
. Ali compaxinou o traballo cos estudos de pintura na Academia e no
Centro Galego da Habana
, onde coneceu a
Laxeiro
. En 1923 expuxo no Centro Galego, que lle concedeu unha bolsa de tres anos para estudar na
Real Academia de Belas Artes de San Fernando
, onde ingresou en 1924. En
Madrid
entrou en contacto con outros artistas galegos e participou na Exposicion de Arte galego do Ateneo de
Vigo
de 1924 e na de
Santiago de Compostela
de 1926. Finalizados os estudos de Belas Artes o
Centro Galego da Habana
concedeulle unha nova bolsa para viaxar a
Paris
. Participou na mostra de arte galego do Heraldo de Madrid en 1928 e na exposicion de arte galego dos centros galegos de Buenos Aires e Montevideo en 1929. Nese ano regresou de Paris e expuxo nas salas viguesas de Las Colonias e do Ateneo.
Alternou estancias en Vigo e
Pontevedra
, nas que participou nos faladoiros do Derby e o Savoy, con visitas a
Santiago de Compostela
. Relacionouse con
Manuel Colmeiro
e
Arturo Souto
, expuxo na sala das Oficinas de Turismo de Pontevedra en 1930. Ao ano seguinte desfrutou dunha bolsa para estudos de pintura da
Deputacion de Pontevedra
e fundou en
Forcarei
a revista literaria
Alborear
, da que foi director artistico. En 1932 volveu exponer en Vigo e recibiu unha bolsa da Deputacion de Pontevedra para ir a Madrid, onde perfeccionou o seu estilo seguindo a vangarda figurativa. Regresou a Galicia en 1934 e expuxo no Ateneo de Vigo, onde volveu exponer ao ano seguinte na Sociedad Liceo. En 1935 tamen expuxo na Asociacion de Artistas da Coruna e participou no Salon de Primavera de Pontevedra. Instalouse en Vigo, onde expuxo no Faro de Vigo en 1939, e compartiu unha mostra co debuxante
Ramon Pena
en Pontevedra en 1941. En 1944 a Deputacion de Pontevedra concedeulle unha bolsa de viaxe, pero debido a enfermidade que padecia, non puido desprazarse. Continuou pintando e en 1945 expuso no Casino de Vigo e en 1947 participou nunha exposicion en Santiago de Compostela con Laxeiro. En 1948, o ano da sua morte, volveu exponer en Compostela.
