Urbano VI
, nado
Bartolomeo Prignano
en
Napoles
, ca.
1318
e finado en
Roma
o
15 de outubro
de
1389
, foi
Papa
da
Igrexa catolica
entre
1378
e a sua morte.
Natural de Napoles, foi un monxe devoto e un culto sofista. Chegou a arcebispo de
Bari
en
1377
, e, tras a morte do papa
Gregorio XI
, cando o pobo de
Roma
requiria con clamor un papa italiano, foi elixido por unanimidade o (
8 de abril
de
1378
) polos
cardeais
franceses. O temperamento arrogante e imperioso do novo papa, acrecentado pola sua inesperada sorte, mostrouse dun modo tan intolerabel, que cinco meses despois a maioria dos cardeais reunironse en
Fondi
, e rexeitaron a votacion precedente, e procederon a eleccion de Roberto da Xenebra (
20 de setembro
), quen escolleu o titulo de
Clemente VII
. Este episodio abriu a via ao
Gran Cisma
, que dividiu a cristiandade durante case corenta anos.
As medidas tomadas por Urbano non careceron de vigor, mais ao tempo caracterizaronse polo desexo de prudencia e autocontrol, para non dar pabulo de que fose en realidade, polo menos a treitos, un lunatico. Clemente VII foi
escomungado
, e indicado como
anticristo
; vinte e seis novos cardeais foron nomeados nun so dia, e con arbitraria alleacion das propiedades da Igrexa, foron recollidos fondos para a guerra aberta.
O
Castelo de Sant'Angelo
foi asediado e tomado, e o
antipapa
Clemente VII obrigado a fugarse, mentres
Carlos de Durazzo
foi investido coa soberania de Napoles, deixada pola
raina Giovanna
.
De seguido, Carlos principiou a resistir as pretensions papais, e Urbano refuxiouse en
Nocera
, no castelo de Parco, desde cuxos muros lanzaba diariamente tres anatemas contra os asediantes; por fin logrou atopar unha maneira de escapar e dirixiuse para
Xenova
, e a morte de Carlos, puxose a cabeza das suas topas, aparentemente coa intencion de tomar Napoli para o seu sobrino, se non para si mesmo.
Tumba de Urbano VI, nas
grutas vaticanas
Para recoller fondos proclamou un
Xubileu
, ainda que so transcorreran trinta e tres anos do decretado por
Clemente VI
, mais morreu antes de poder ver a celebracion, en
Roma
, a causa das feridas recibidas dunha caida da sua
mula
, o
15 de outubro
de
1389
.
Sucedeulle
Bonifacio IX
.