Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Silverio
, nado en
Frosinone
e finado en
Palmarola
o
11 de novembro
de
537
, foi o
papa
numero 58 da Igrexa catolica de
536
a 537.
Fillo lexitimo do papa
Hormisdas
que estivera casado antes de ser ordenado sacerdote, Silverio era subdiacono en Roma cando o papa
Agapito I
faleceu mentres se atopaba en
Constantinopla
. Elixido Papa co apoio do rei ostrogodo
Teodato
, encontrouse co rexeitamento do emperador bizantino
Xustiniano I
quen, influenciado pola sua esposa Teodora, queria sentar no trono de San Pedro a
Vixilio
mais proximo as ideas
monofisitas
da emperatriz e que se encontraba nese momento en Constantinopla. Vixilio dirixiuse a
Roma
, sen conecer a eleccion de Silverio, portando cartas para o xeneral bizantino
Belisario
nas que se lle ordenaba que apoiase a sua eleccion como papa. Belisario dirixiuse a Roma a fronte do seu exercito e a cidade, tras expulsar os
godos
, abriulle, o
9 de decembro
de
536
, as suas portas sen loita temendo un saqueo como o que sufrira
Napoles
as mans dos
bizantinos
. O rei
Vitixes
, que sucedera a
Teodato
, asediou enton a cidade de Roma deixando illado a Belisario no seu interior. Non obstante o feito de que non intentasen o asalto da cidade serviu de base para acusar a Silverio de estar a planear cos godos a rendicion da cidade facilitandolles a entrada. Esta acusacion serviu de escusa a Teodora para lograr o seu obxectivo de sentar a Vixilio na sede papal, xa que provocou o arresto de Silverio que foi despoxado das vestiduras pontificais en marzo de
537
e enviado ao exilio na cidade de
Patara
na actual
Turquia
. O
bispo
de Patara intercedeu a favor de Silverio ante o emperador Xustiniano e logrou que este anulase o desterro e lle permitise regresar a
Italia
para que intentase demostrar a falsidade da acusacion de traizon. Unha vez en Italia, foi non obstante recluido, por orde de Teodora, na illa de Palmarola onde faleceu o
11 de novembro
de
537
.
Posteriormente foi beatificado e santificado, sendo patron da illa de
Ponza
, en Italia.