Yelena Slesarenko
campioa nos
Xogos Olimpicos de 2004
O
salto de altura
e unha modalidade
olimpica
de
atletismo
, onde os atletas procuran superar unha barra horizontal colocada a unha determinada
altura
entre dous soportes verticais separados uns 4
metros
. A modalidade integra o programa do
decatlon
e do
heptatlon
.
O primeiro evento de salto de altura foi rexistrado en
Escocia
, no
seculo XIX
, coa barra colocada ate 1.68 m. A proba forma parte do programa olimpico desde os
Xogos de Atenas
en
1896
, onde o vencedor foi
Ellery Clark
dos
Estados Unidos
. O eventos de mulleres estrearonse nos
Xogos Olimpicos de 1928
en
Amsterdam
. A primeira campioa olimpica foi
Ethel Catherwood
do
Canada
.
O saltador inicia a sua competicion na
altura
que estime oportuna e dispon de tres intentos para superala. Unha vez superada a altura, o liston situase 5, 4 ou 3
centimetros
mais arriba, dependendo da
normativa
da
competicion
que se dispute. O atleta dispon doutros tres novos intentos para superalo, podendo renunciar a esa altura e solicitar unha superior, e asi sucesivamente ate que cometa tres intentos infrutuosos de xeito consecutivo, que implican a sua eliminacion da proba.
A barra e de
fibra de vidro
ou
aluminio
, de peso determinado e con preto de catro metros de lonxitude. A seccion da barra e normalmente circular, ainda que tamen pode ser cadrada ou triangular. A barra e soportada por dous postes verticais. Por detras da barra encontrase unha zona de caida, revestida dun material que amortece a caida. O saltador pode facer unha carreira de balanceo, normalmente cerca de 20 metros, ate a barra.
O salto e declarado nulo se a barra cae. Os atletas poden, no entanto, tocar a barra nun salto valido, sempre que esta non caia do seu soporte.
A saltadora
Ethel Catherwood
supera unha barra ao estilo
tesoira
.
Os metodos de salto de altura tenen evolucionado desde a primeira competicion oficial. A primeira
tecnica
conecida, o
estilo
tesoira
, consiste en facer unha aproximacion a barra en diagonal e saltar primeiro cunha perna e despois co resto do corpo. No inicio do
seculo XX
xurdiu a tecnica conecida como
Eastern cut-off
, semellante a tesoira. A innovacion consistia nun movemento que dobra as costas sobre a barra.
O
Western roll
dominou os
Xogos de Berlin 1936
e consiste tamen nun salto inspirado na tesoira, pero a perna exterior serve de balanceo para o paso do resto do corpo. A evolucion seguinte foi a tecnica
straddle
, na que o saltador supera a barra de fronte, co rostro virado para o chan.
A tecnica mais moderna e o
flop
ou estilo
Fosbury
, onde o saltador supera a barra de costas, pasando primeiro cos ombros e co rostro virado para o ceo, despois co resto do corpo. O creador dese estilo foi o
estadounidense
Dick Fosbury
. Saltou 2,24 metros na Olimpiada de
1968
, na
Cidade de Mexico
, e acadou a medalla de
ouro
, ainda que non tena batido ningun record mundial. O estilo innovador pasou a ser desde enton a principal tecnica utilizada polos saltadores. A introducion de cada unha destas tecnicas resultou sempre en novas subidas do record mundial.
Javier Sotomayor
(
Cuba
) posue o record mundial con saltos de 2.43
metros
(en interior) e 2.45 metros (en exterior).
Stefka Kostadinova
(
Bulgaria
) posue o record mundial das mulleres de 2.09 m desde
1987
, o record mais antigo por bater no
atletismo
.