Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O
Reino de Granada
, foi un
estado
islamico
da
Idade Media
situado no sur da
Peninsula Iberica
, con capital na cidade de
Granada
. Foi fundado en
1238
polo
nazari
Muhammad ibn Nasr
(Alhamar), o seu derradeiro rei foi
Muhammad XII
, mais conecido coma
Boabdil o Chico
, derrocado polos
Reis Catolicos
o
2 de xaneiro
de
1492
tras a toma da cidade de Granada, que puxo fin a
Guerra de Granada
. Tras isto, o reino foi incorporado a
Coroa de Castela
baixo o nome de
Reino Cristian de Granada
. O reino nazari de Granada foi o ultimo estado de
al-Andalus
.
Tras a derrota
almohade
en
1212
na
Batalla das Navas de Tolosa
, comeza a tomar importancia no sueste de
al-Andalus
a dinastia
nazari
, linaxe de orixes arabes cuxo fundador foi
Alhamar
, quen se proclamou sultan no
1232
, sendo reconecido como tal polas
oligarquias
de
Guadix
,
Baza
,
Xaen
,
Malaga
e
Almeria
. No
1234
declarouse vasalo do poder de
Cordoba
, pero en
1236
Fernando III
conquista a dita cidade e Alhamar fixose vasalo do rei castelan, o que lle permitiu conservar a sua independencia. No
1238
Alhamar ampliou os seus dominios conquistando
Granada
, pero no
1246
Fernando III arrebatoulle Xaen, para consolidar as suas conquistas no val do
Guadalquivir
, o que obriga a
Alhamar
a firmar o Pacto de Xaen, no que reconecia o rei cristian como senor daquel territorio e se obrigaba a pagar as
parias
para conseguir paces de vinte anos.
No
1305
os nazaris conquistaron
Ceuta
, ainda que no
1309
o
Reino de Fez
a reconquistou grazas a axuda dos
aragoneses
. No
1325
, tras o asasinato do seu pai
Ismail I de Granada
, Muhammad IV accedeu ao trono de Granada. No
1333
, arrebatou
Alxeciras
e
Xibraltar
aos castelans, ainda que non puido gozar dos seus exitos militares posto que foi asasinado ese mesmo ano, aos 18 anos de idade, sendo sucedido polo seu irman mais novo Iusuf I. No
1348
os nazaris conquistaron
Ceuta
por segunda vez e a volveron perder no
1387
. Tras isto, o reino queda baixo o goberno de distintos soberanos que foron incapaces de manter o control do territorio. Sucederonse as disputas dinasticas ata que no ano
1492
, durante o goberno de
Boabdil
, os
Reis Catolicos
puxeron fin ao reino conquistando a capital e facendo que o rei capitulase ante os soberanos cristians ese mesmo ano.