Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Os
frisons
[
1
]
son un pobo xermanico nativo das zonas costeiras dos
Paises Baixos
e
Alemana
.
[
2
]
[
3
]
Habitan nas areas conecidas como
Frisia
e concentranse nas provincias neerlandesas de
Friesland
e
Groninga
e, en
Alemana
, na Frisia oriental e setentrional (que foi parte de
Dinamarca
ate 1864).
[
4
]
A
lingua frisoa
ainda e falada por mais de 500 000 persoas e esta reconecida como lingua oficial nos Paises Baixos e lingua rexional en Alemana.
Unha aproximacion as rexions centrais das tribos mencionadas no Beowulf. A area vermella e
Vastergotland
(a rexion nuclear de
Geatland
), a area amarela e o territorio que gobernaban os
wulfingas
, a area rosa e o territorio
dinamarques
. A area verde e o territorio dos
suecos
. A area azul representa a terra dos
xutos
, mentres que a area laranxa pertence aos
frisios
.
Os
frisii
en
latin
son mencionados polo historiador romano
Tacito
na sua obra
De Origine et situ Germanorum
(c.
98
). Tratabase, polo que todo indica, dun pobo de marineiros -o
Mar do Norte
, da
Bretana
ate o leste da
Dinamarca
, chamabase na epoca
Mare Frisium
. Pequenos grupos de frisios poboaron as terras ao redor do mar e atopanse trazos da colonizacion frisia na
Inglaterra
,
Escocia
,
Dinamarca
,
Alemana
,
Belxica
,
Francia
e, evidentemente, nos
Paises Baixos
.
O territorio dos frisios seguia a costa continental do Mar do Norte desde a desembocadura do
Rin
ate a do
Ems
, que era a sua fronteira oriental, segundo a
Geographica
de
Tolomeo
.
Plinio o Vello
, rexistra na sua
Belgica
que aquel pobo foi conquistado polo xeneral romano
Neron Claudia Druso
en
-12
, seguindose diversos levantamentos relatados por Tacito, inclusive o dos
batavos
. A partir de enton, a historia dos frisios tornase escura ate o contacto cos reinos
merovinxio
e
carolinxio
.
No
seculo V
, durante este periodo de "silencio historico", moitos dos frisios xuntaronse a emigracion dos
anglosaxons
, que pasaron polo territorio frisio para despois invadiren a
Gran Bretana
; os que permaneceron no continente expandironse para o territorio recentemente desocupado polos Anglosaxons. Por volta do fin do
seculo VI
, os frisios ocupaban a costa ate a desembocadura do
Weser
e continuaron a expandirse no
seculo VII
, para
Dorestad
e ate mesmo
Bruxas
. Esta foi a extension maxima do territorio frison, conecida como a Frisia Magna.
Os frisios converteronse ao
cristianismo
por imposicion do
Reino franco
.
San Wilfrid
,
San Willibrord
e
San Bonifacio
participaron da evanxelizacion dos frisios.