Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Un par de
castanolas
.
Unha
caixa
.
Un
instrumento de percusion
e un
instrumento musical
que produce son mediante golpes contra unha superficie ou impactando unha peza contra outra, asi mesmo como tamen por axitacion ou raspado, con ou sen o auxilio de
baquetas
. Das formas de clasificacion de instrumentos musicais, esta e a menos precisa e a que posue a maior variedade de instrumentos, a maior parte dos cales posuen
altura
indeterminada (ou sexa, non poden ser precisamente afinados), que son utilizados primordialmente con funcion
ritmica
, como e o caso da maior parte dos
tambores
, os
ferrinos
e os
pratos
. Os instrumentos de percusion de altura definida, como son os
xilofonos
, poden ser empregados con funcion
melodica
e
harmonica
.
Os instrumentos de percusion son os mais antigos que existen. En moitos sitios
arqueoloxicos
encontraronse representacions de persoas danzando arredor dun tambor. Tamen se encontraron moitos obxectos musicais como toros de arbores
fosilizadas
, posiblemente usados como tambores primitivos, ou diversas versions de litofonos,
rochas
de diversos tamanos que eran dispostas sobre un tronco ou buraco no chan, usadas para producir musica melodica por percusion.
Ainda colectivamente chamados instrumentos de percusion, esta categoria pode ser subdividida por diversos criterios. As formas mais comuns de clasificacion dividen os instrumentos de percusion por definicion do son (se poden producir notas afinadas ou non), polo metodo de execucion (percusion, axitacion ou raspado) ou polo elemento produtor do son (
idiofonos
,
membranofonos
e
cordas percutidas
). Mais ningunha destas formas de clasificacion e cerrada, e en xeral, combinanse entre elas. Asi podemos dicir que un xilofono e un idiofono percutido de altura definida e que un
taiko
e un membranofono percutido de altura indefinida.
