Monte Athos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Monte Athos
Monte Athos
Monte Athos en Grecia
Monte Athos
Monte Athos
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
Pais Grecia Grecia
Localizacion 40°09′26″N 24°19′35″L  /  40.15722, -24.32639
Tipo Mix to
Criterios I, II, IV, V, VI, VII
Inscricion 1988 (12ª sesion)
Rexion da UNESCO Europa e America do Norte
Identificador 454
Mapa de Grecia no que se resalta a localizacion do Monte Athos en vermello.

A Republica de Monte Athos (en grego ?γιο ?ρο? , "Montana Sagrada") e un estado monastico ("Republica Athos") que se localiza nunha peninsula na rexion de Macedonia e esta baixo soberania grega . Mesmo pertencendo formalmente ao territorio da Grecia , que manten unha especie de gobernador, e na verdade unha "entidade teocratica independente". Para entrar neste territorio e necesario un permiso especial, a pesar de que Grecia sexa parte da Union Europea e tena abolido os controis fronteirizos.

O territorio desta pequena republica esta situado na peninsula Calcidica e e habitado por cerca de 1500 monxes ortodoxos distribuidos en vinte mosteiros principais. Cada un destes mosteiros elixe o seu propio superior e aos representantes para a Santa Asemblea, que exerce o poder lexislativo sobre todo o Monte Athos.

A unica forma de chegar ao Monte Athos e por barco, partindo da cidade de Uranopolis . Tratandose dun territorio habitado exclusivamente por monxes, so poden entrar nel homes e animais do sexo masculino.

Mosteiro de Simonos Petra

Este pequeno enclave abriga preciosos tesouros artisticos : antigos manuscritos , iconas e frescos pintados polos mais ilustres representantes da pintura bizantina . Desde as suas orixes, a Montana Sagrada hospedou misticos e mestres espirituais cuxos escritos foron recollidos no seculo XVIII nunha celebre antoloxia - a Filocalia - que influenciou profundamente o mundo ortodoxo.

Historia [ editar | editar a fonte ]

Un modelo 3D de Athos

Antiguidade [ editar | editar a fonte ]

Vista imaxinaria do monumento de Alexandre, proposta por Dinocrates . Gravado de Johann Bernhard Fischer von Erlach , 1725

Na mitoloxia grega , Athos e o nome dun dos Xigantes que desafiou aos deuses gregos durante a Xigantomaquia . Athos lanzou unha enorme pedra contra Poseidon que caeu no mar Exeo e converteuse no Monte Athos. Segundo outra version da historia, Poseidon usou a montana para enterrar ao xigante derrotado.

Homero menciona a montana Athos na Iliada . [ 1 ] Herodoto escribe que, durante a invasion persa de Tracia no 492 a.C., a frota do comandante persa Mardonius naufragou con perdas de 300 barcos e 20.000 homes, por un forte vento do norte mentres intentaba rodear a costa preto do Monte Athos. [ 2 ] Herodoto menciona a peninsula, enton chamada Akte , dicindonos que os Pelasgos da illa de Lemnos poboaban e nomea nela cinco cidades, Sane , Kleonai (Cleonae), Thyssos (Thyssus), Olophyxos (Olophyxus), e Akrothoon (Acrothoum). [ 3 ] Estrabon tamen menciona as cidades de Dion (Dium) e Akrothoon. [ 4 ] Eretria tamen estableceu colonias en Akte. Polo menos outra cidade estableceuse no periodo Clasico: Akanthos (Acanthus). Algunhas destas cidades acunaron as suas propias moedas.

A peninsula estaba na ruta de invasion de Xerxes I , quen pasou tres anos [ 5 ] escavando a Canle de Xerxes atravesou o istmo para permitir o paso da sua frota invasora no 483 a.C. Despois da morte de Alexandre o Grande , o arquitecto Dinocrates (Deinocrates) propuxo esculpir na montana enteira unha estatua de Alexandre.

Plinio o Vello afirmou no 77 d.C. que os habitantes do Monte Athos podian "vivir ata os catrocentos anos" debido ao feito de que comen a pel de viboras. [ 6 ]

A historia da peninsula durante as ultimas idades esta envolta pola falta de relatos historicos. Os arqueologos non puideron determinar a localizacion exacta das cidades informadas por Estrabon. Crese que debian estar abandonadas cando os novos habitantes de Athos, os monxes, comezaron a chegar nalgun momento antes do seculo IX d. C.. [ 7 ]

Cristianismo primitivo [ editar | editar a fonte ]

A peninsula vista desde o cumio do Monte Athos

Segundo a tradicion athonita, a Virxe Maria navegaba acompanada por San Xoan Evanxelista desde Jope ata Chipre para visitar Lazaro . Cando o barco desviouse do rumbo cara ao enton pagan Athos, viuse obrigado a fondear preto do porto de Klement, preto do actual mosteiro de Iviron. A Virxe chegou a costa e, abafada pola marabillosa e salvaxe beleza natural da montana, bendiciuna e pediulle ao seu Fillo que fose o seu xardin. Escoitouse unha voz que dicia: " ?στω ? τ?πο? ο?το? κλ?ρο? σ?? κα? περιβ?λαιον σ?ν κα? παρ?δεισο?, ?τι δ? κα? λιμ?ν σωτ?ριο? τ?ν θελ?ντων σωθ?ναι " (Traducion: "Que este lugar sexa a tua herdanza e o teu xardin, un paraiso e un remanso de salvacion para os que buscan salvarse"). Desde ese momento a montana consagrouse como xardin da Nai de Deus e quedou fora do alcance para todas as demais mulleres. [ note 1 ]

Os documentos historicos sobre a historia do antigo Monte Athos son moi poucos. E certo que os monxes levan ali dende o seculo IV, e posiblemente dende o III. Durante o reinado de Constantino I (324?337) tanto cristians como seguidores da relixion tradicional grega vivian ali. Durante o reinado de Xuliano (361?363), as igrexas do Monte Athos foron destruidas, e os cristians agocharonse nos bosques e lugares inaccesibles. [ 8 ]

Mais tarde, durante o reinado de Teodosio I (379?395), os templos da relixion tradicional grega foron destruidos. O lexicografo Hesiquio de Alexandria afirma que no seculo V ainda habia un templo e unha estatua de " Zeus Athonita". Despois da conquista islamica de Exipto no seculo VII, moitos monxes ortodoxos do deserto exipcio intentaron atopar outro lugar tranquilo, alguns deles chegaron a peninsula de Athos. Un documento antigo afirma que os monxes "construian cabanas de madeira con tellados de palla [...] e recollian froitos das arbores silvestres facendo comidas improvisadas". [ 9 ]

Os vinte mosteiros autonomos [ editar | editar a fonte ]

Mapa do Monte Athos
  1. Megisti Lavra
  2. Vatopedi
  3. Iviron
  4. Chilandariou
  5. Dionysiou
  6. Koutloumousiou
  7. Pandokratoros
  8. Xiropotamou
  9. Zografou
  10. Dochiariou
  11. Karakalou
  12. Philotheou
  13. Simonos Petras
  14. Agiou Pavlou
  15. Stavronikita
  16. Xenofondos
  17. Osiou Grigoriou
  18. Esfigmenou
  19. Agiou Panteleimonos
  20. Konstamonitou

Notas [ editar | editar a fonte ]

  1. St Gregory Palamas included this tradition in his book Life of Petros the Athonite , p. 150, 1005 AD.
Referencias
  1. Homero, Iliada 14.229.
  2. Herodoto, Historias 6,44.
  3. Herodoto, Historias 7,22.
  4. Strabo, Xeografia 7,33,1.
  5. Warry, J. 1998 Warfare in the Classical World Salamander Book Ltd., London p 35
  6. Pliny the Elder. [1] Arquivado 29 October 2021 en Wayback Machine ., Retrieved on 30 de outubro de 2021.
  7. Kadas, Sotiris (1981). The Holy Mountain (en grego) . Athens: Ekdotike Athenon. p. 9. ISBN   978-960-213-199-2 .  
  8. Speake 2002, p. 27.
  9. Biografia de San Atanasio Athonita

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Bibliografia [ editar | editar a fonte ]

Outros artigos [ editar | editar a fonte ]

Ligazons externas [ editar | editar a fonte ]