한국   대만   중국   일본 
Mecanica estatistica - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Mecanica estatistica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Condensado de Bose-Einstein .

A mecanica estatistica e a parte da fisica que trata de determina-lo comportamento termodinamico de sistemas macroscopicos , a partir de consideracions microscopicas (e dicir, a escalas proximas ou inferiores o atomo) de tipo estatistico .

Historia [ editar | editar a fonte ]

Podese dicir que a mecanica estatistica naceu dos traballos de James Clerk Maxwell e Ludwig Boltzmann . Dos estudos sobre as particulas constituintes dos gases ( atomos e moleculas ) e dos niveis de enerxia resultou unha gran cantidade de informacions sobre as magnitudes macroscopicas baseadas soamente nas magnitudes microscopicas medias.

Caracteristicas [ editar | editar a fonte ]

A mecanica estatistica estuda os comportamento de sistemas con elevado numero de entidades constituintes a partir do comportamento destas entidades. Os constituintes poden ser atomos, moleculas, ions , entre outros. E unha teoria reducionista , en oposicion a holistica termodinamica , que ten factura fenomenoloxica .

A mecanica estatistica inclue ferramentas matematicas para tratar con grandes poboacions no campo da mecanica, ou que concirne o movemento das particulas ou obxectos suxeitos a forzas. Subministra unha base para relacionar as propiedades microscopicas dos atomos e moleculas individuais as correspondentes macroscopicas dos materiais, as que poden ser observadas na vida diaria, explicando a termodinamica como un resultado natural da estatistica e a mecanica ( mecanica clasica e mecanica cuantica ). En particular, pode ser usada para calcular as propiedades termodinamicas dos materiais a partir dos datos espectroscopicos das moleculas individuais. En combinacion coa mecanica cuantica, resulta de grande utilidade na analise do comportamento de sistemas macroscopicos.

O estudo de tales sistemas en toda a sua complexidade e pouco practico ou mesmo inviabel. Para superar esa dificultade o que se fai e esbozar un conxunto de simplificacions e atribuir unha serie de vinculos matematicos, como a hipotese ergodica . Alen diso, a mecanica estatistica dividese en areas: mecanica estatistica cuantica , mecanica estatistica de equilibrio , mecanica estatistica do non-equilibrio etc.

Por exemplo, para predicir o comportamento dun gas , a mecanica clasica esixiria calcular a traxectoria exacta de cada unha das particulas que o componen. A mecanica estatistica ignora os comportamentos individuais das particulas, preocupandose so por promedios : desta forma, podemos calcula-la presion , temperatura , volume etc. dun gas a partir do noso conecemento xenerico das moleculas que o componen.

Entropia microscopica, o factor de Boltzmann e a funcion de particion [ editar | editar a fonte ]

O nucleo da mecanica estatistica e a funcion de particion (ver Derivacion da funcion de particion ):

Q = Σ exp ( -E i / kT) = Σ e -E i / kT ( exp e e ... denota a funcion exponencial )
i i

onde k e a constante de Boltzmann , T e a temperatura e E i reflicte cada posible estado enerxetico do sistema. A funcion de particion subministra unha medida do numero total de estados enerxeticos disponibles polo sistema a temperatura dada. De forma semellante,

e -E i / kT

danos unha medida do numero de estados enerxeticos dunha enerxia particular que estan proximos a ser ocupados a unha temperatura dada.

Dividindo a segunda ecuacion pola primeira, obtemo-la probabilidade de atopa-lo sistema nun estado enerxetico particular -E i :

p i = e -E i /kT / Q

Esta probabilidade pode ser usada para atopa-lo valor medio que corresponde o valor macroscopico dunha propiedade, J , o que depende do estado enerxetico do sistema segundo a relacion:

<J> = Σ p i J i = Σ J i e -E i /kT / Q
i i

onde <J> e o valor medio da propiedade J . Esta ecuacion pode ser aplicada a enerxia interna, U , e a presion, P :

U = Σ E i e -E i /kT / Q
i
P = Σ P i e -E i /kT / Q
i

De forma derivada, estas ecuacions poden ser combinadas con conecidas relacions termodinamicas entre U e P para chegar a expresions para P en funcion de tan so temperatura, volume e a funcion de particion. Relacions semellantes poden ser derivadas para outras propiedades termodinamicas, segundo amosa a continuacion.

enerxia libre de Helmholtz : A = -kT·ln Q
enerxia interna : U = kT 2 ( d lnQ/ d T) N,V
Presion : P = kT ( d lnQ/ d V ) N,T
Entropia : S = k·ln Q + U/T
enerxia libre de Gibbs : G = -kT·ln Q + kTV ( d lnQ/ d V) N,T
Entalpia : H = U + PV
Capacidade calorifica a volume constante: C V = ( d U/ d T) N,T
Capacidade calorifica a presion constante: C P = ( d H/ d T) N,P
potencial quimico : mu i = -kT( d lnQ/ d N i ) T,V,N

Con frecuencia e util considera-la enerxia dunha molecula dada para ser distribuida entre un certo numero de modos. Por exemplo, a enerxia de traslacion indica que porcion de enerxia esta asociada co movemento do centro de masas da molecula. A enerxia de configuracion indica a porcion de enerxia asociada coas diversas forzas atractivas e repulsivas entre moleculas nun sistema. Os outros modos son considerados internos de cada molecula. Isto inclue os modos de rotacion , vibracion , electronico e nuclear . Se facemos asuncion de que cada modo e independente, a enerxia total pode ser expresada como suma de cada unha das componentes:

E = E t + E c + E n + E e + E r + E v

Onde os subindices t, c, n, e, r, e v corresponden respectivamente os modos de translacion, configuracion, nuclear, electronico, rotational e vibratoria. A relacion nesta ecuacion pode ser substituida na primeira ecuacion para dar::

Q = Σ e (-E ti - E ci - E ni - E ei - E ri - E vi )/kT
= Σ e -E ti /kT ·Σ e -E ci /kT ·Σ e -E ni /kT ·Σ e -E ei /kT ·Σ e -E ri /kT ·Σ e -E vi /kT .
= Q t ·Q c ·Q n ·Q e ·Q r ·Q v

Tal funcion de particion pode ser definida para cada modo. De ai podense obter expresions sinxelas que relacionan os diversos modos coas propiedades macroscopicas, tales como frecuencias caracteristicas de rotacion e vibracion.

Expresions para as diferentes funcions de particion moleculares amosanse na seguinte taboa.

nuclear Q n = 1 \qquad (T < 10 8 K)
electronico Q e = W 0 exp(kT·D e + W 1 ·exp(-θ e1 /T) + ...
vibracional Q v = Π exp(-θ vj / 2T) / (1 - exp(-θ vj / T)}
rotacional (lineal) Q r = T/σθ r
rotacional (no lineal) Q r = √(π/σ) T 3 / (θ A θ B θ C ) 1/2
Translacional Q t = (2πmkT) 3/2 /h 3
Configuracional (gas ideal) Q c = V

Estas ecuacions poden ser combinadas coas da primeira taboa para determina-la contribucion dunha enerxia en particular a unha propiedade termodinamica determinada. Por exemplo, a presion rotacional pode ser determinada nesta forma. A presion total pode ser atopada sumando as contribuciones da presion para todos os modos individuais, ie:

P = P t + P c + P n + P e + P r + P v

No corazon da mecanica estatistica atopase a definicion de Boltzmann da entropia dun sistema fisico:

A entropia dun estado macroscopico e proporcional o logaritmo do numero dos estados microscopicos asociados.

A constante de proporcionalidade de Boltzmann denotase con k . Ver conxunto microcanonico .

Desta definicion podese deducir que, se un sistema esta en contacto cun bano de calor , a probabilidade de ter un microestado de enerxia E e proporcional a

onde a temperatura T xorde do feito de que o sistema esta en equilibrio co bano de calor (ver conxunto canonico ). Esta cantidade chamase factor de Boltzmann . As probabilidades dos diversos microestados sumanse, e o factor normalizacion e a funcion de particion :

onde e a enerxia do microestado i-esimo do sistema. A funcion de particion e unha medida do numero de estados accesibles o sistema a unha temperatura dada. Ver derivacion da funcion de particion para ver como xorde o factor de Boltzmann e a forma da funcion de particion dos principios fundamentais.

Para rematar, a probabilidade de atopar un sistema cun estado particular de enerxia E i (a temperatura T ) e

Colectividades (Ensembles) [ editar | editar a fonte ]

  • Colectividade microcanonica: E un conxunto de replicas de microsistemas identicamente preparados, no que cada unha ten os mesmos valores de masa(m), volume(V) e enerxia (E), mais cada unha pode evolucionar diferentemente a traves do espazo de configuracions.
  • Colectividade canonica: E un conxunto de replicas dun sistema, identicamente preparadas, no que cada unha ten valores definidos de masa(m), volume(V) e temperatura(T), mais non necesariamente a mesma enerxia, no que difire dunha colectividade microcanonica.
  • Colectividade gran-canonica.

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Bibliografia [ editar | editar a fonte ]

  • Salinas, Silvio R. A (1999). Fisica estatistica . Editora da Universidade de San Paulo . ISBN 85-314-0386-3 .  
  • Huang, Kerson (1990). Statistical mechanics . Wiley, John & Sons . ISBN 0-471-81518-7 .  
  • Reichl, L. E (1998). A modern course in statistical physics . Wiley, John & Sons . ISBN 0-471-59520-9 .  

Outros artigos [ editar | editar a fonte ]