Linguas nordicas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Linguas nordicas

Conecese co nome de linguas nordicas [ 1 ] as linguas xermanicas setentrionais [ 2 ] ou linguas escandinavas . [ 3 ] Constituen unha das tres polas das linguas xermanicas , unha sub-familia das linguas indoeuropeas , xunto coas linguas xermanicas occidentais e mailas linguas xermanicas orientais.

Derivan do protonordico e do nordico antigo , e son faladas en Dinamarca , Noruega , Suecia , as Illas Feroe , Islandia e Groenlandia , asi como por unha significativa minoria sueca en Finlandia e por grupos de inmigrantes en America do Norte e Australia .

Aproximadamente 20 millons de persoas dos paises nordicos tenen unha lingua escandinava como lingua nai , [ 4 ] incluindo unha significativa minoria sueca en Finlandia .

Historia [ editar | editar a fonte ]

Ao redor do ano 200, os falantes do xermanico setentrional fixeronse perceptiblemente distinguibles doutros falantes xermanicos. Entre o 750 e o 1100, os falantes do xermanico setentrional falaban dialectos que correspondianse cunha lingua conecida como dinamarquesa , nome usado para esa lingua ata o seculo XIII en Suecia . [ 5 ] Unha inscricion en escritura runica documenta os primeiros desenvolvementos desta lingua .

Os colonos escandinavos levaron a lingua dinamarquesa a Islandia e as Illas Feroe cara ao 800. Das modernas linguas escandinavas, o islandes escrito e o mais proximo a esta lingua antiga. [ 5 ] Esta lingua dinamarquesa estaba moi vencellada co ingles antigo , lingua sobre a que os viquingos dinamarqueses exerceron unha grande influencia durante a sua idade viquinga .

Tralos periodos do protonordico e do nordico antigo , as linguas xermanicas setentrionais desenvolveronse en duas polas: unha pola escandinava oriental, que se componia do dinamarques e sueco ; e unha pola occidental, composta polo noruegues , feroes e islandes . [ 6 ] Unha lingua mais, conecida como Norn , desenvolveuse nas Orcadas e nas Illas Shetland despois de que os viquingos se establecesen ali cara ao ano 800; no entanto, a lingua extinguiuse cara ao 1700. [ 4 ]

Na epoca medieval, os falantes de todas as linguas escandinavas podian entenderse entre eles. Cara ao ano 1600, as polas oriental e occidental reconfiguraronse dende un punto de vista sintactico [ 4 ] nun grupo insular ( islandes e feroes ) e un grupo continental ( dinamarques , noruegues e sueco ). A division entre escandinavo insular ( o-nordisk / ø-nordisk ) [ 7 ] e escandinavo continental ( Skandinavisk ) [ 8 ] desenvolveuse, principalmente, debido a distancia xeografica entre as duas rexions e esta baseada no grao de mutua comprensibilidade entre as linguas dos dous grupos. [ 9 ]

Clasificacion [ editar | editar a fonte ]

As linguas xermanicas de Europa estan divididas en linguas xermanicas setentrionales e occidentais       Neerlandes (Xermanico occidental)       Alto aleman (Xermanico occidental)       Anglo-frison insular (Xermanico occidental)       Anglo-frison continental (Xermanico occidental)       Escandinavo oriental (Xermanico setentrional)       Escandinavo occidental (Xermanico setentrional)       Lina que sinala a division entre as linguas xermanicas setentrionais e occidentais

A linguistica historica diferenza entre duas polas principais: linguas escandinavas occidentais ( noruegues , feroes e islandes ) e linguas escandinavas orientais ( dinamarques e sueco ), todas elas cos seus respectivos dialectos e variedades . As duas polas derivan, respectivamente, dos dialectos occidental e oriental do Nordico antigo . Houbo tamen unha pola denominada Gutnico antigo falada na illa de Gotland . As linguas escandinavas orientais (e o noruegues moderno a traves do dinamarques ) foron moi influidas polo medio-baixo aleman durante o periodo da expansion Hanseatica .

Na actualidade, os emprestitos do ingles estan influindo nestas linguas. Un informe do ano 2005 sobre palabras usadas por falantes das linguas escandinavas amosou que o numero de emprestitos do ingles empregados nas linguas escandinavas duplicouse nos derradeiros 30 anos e que agora constitue o 1'2% do seu lexico. O islandes importou un menor numero de palabras inglesas que outras linguas escandinavas, malia ser o pais no que mais se emprega o ingles. [ 10 ]

Existe outro xeito de clasificar as linguas, centrado mais na mutua intelixibilidade ca no modelo arboreo, que situa ao noruegues, dinamarques e sueco como membros do escandinavo continental e ao feroes e islandes como escandinavo insular. [ 9 ] Como resultado, o dinamarques e mailo noruegues resultan mais intelixibles entre si que cada un respecto do sueco. Debido a longa union politica entre Noruega e Dinamarca , o noruegues estandar Bokmal conten moito vocabulario dinamarques. Poren, debido a que o dinamarques desenvolveu unha grande diferenza entre as suas versions oral e escrita, os falantes do sueco e do noruegues adoitan consideran ao dinamarques dificil de entender. O menor grao de intelixibilidade dase entre o dinamarques oral e mailo sueco. Amais, por mor da pronunciacion do dinamarques, aos suecos resultalles mais doado entender o noruegues co dinamarques. Un aserto humoristico sobre o noruegues, que ven sintetizar as semellanzas e diferenzas entre linguas, di que o "noruegues e dinamarques dito en sueco". Na lingua escrita, o dinamarques e relativamente proximo a outras linguas escandinavas continentais, mais o desenvolvemento fonetico do dinamarques falado implica reducion e asimilacion de consoantes e vogais , asi como os trazos prosodicos chamados stød en dinamarques (lit. "push; thrust"), desenvolvementos que non se deron noutras linguas. Os vencellos entre as tres linguas quedan resumidos no diagrama adxunto.

Relacion entre o noruegues o sueco e mailo dinamarques

Notas [ editar | editar a fonte ]

  1. Esta expresion e a traducion directa de "nordiske sprog/nordiska sprak", que e a mais empregada polos especialistas e xuristas nos paises nordicos .
  2. Expresion empregada na xenetica linguistica (Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Language Family Trees Indo-European, Germanic, North . Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International).
  3. Termo que aparece en estudos linguisticos sobre Escandinavia ( Traballo sobre a sintaxe do dialecto escandinavo . Consultado o 18 de setembro de 2009), e que, en ocasions, so atinxe ao eido continental, i.e. , dinamarques , sueco e noruegues
  4. 4,0 4,1 4,2 Holmberg, Anders and Christer Platzack (2005). "The Scandinavian languages". En The Comparative Syntax Handbook, eds Guglielmo Cinque and Richard S. Kayne. Oxford and New York: Oxford University Press. Excerpt at Durham University Arquivado 03 de decembro de 2007 en Wayback Machine ..
  5. 5,0 5,1 Lund, Jørn. Language . Publicacion online do Real Ministerio Dinamarques de Asuntos Exteriores, version do 1 de novembro de 2003, consultada o 18 de setembro de 2009.
  6. Bandle, Oskar (ed.)(2005). The Nordic Languages: An International Handbook of the History of the North Germanic Languages . Walter de Gruyter, 2005, ISBN 3-11-017149-X .
  7. Jonsson, Johannes Gisli and Thorhallur Eythorsson (2004). "Variation in subject case marking in Insular Scandinavian" . Nordic Journal of Linguistics (2005), 28: 223-245 Cambridge University Press. Consultado o 18 de setembro de 2009.
  8. Heine, Bernd and Tania Kuteva (2006). The Changing Languages of Europe . Oxford University Press, 2006, ISBN 0-19-929734-7 .
  9. 9,0 9,1 Torp, Arne (2004). Nordiske sprog i fortid og nutid. Sproglighed og sprogforskelle, sprogfamilier og sprogslægtskab Arquivado 18 de setembro de 2008 en Wayback Machine .. Moderne nordiske sprog. In Nordens sprog - med rødder og fødder . Nord 2004:010, ISBN 92-893-1041-3 , Nordic Council of Ministers' Secretariat, Copenhagen 2004. (In Danish).
  10. "Urban misunderstandings". In Norden this week - Monday 01.17.2005 .The Nordic Council and the Nordic Council of Ministers. Consultado o 18 de setembro de 2009.

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Ligazons externas [ editar | editar a fonte ]