Kurt Vonnegut Jr.
, nado en
Indianapolis
o
11 de novembro
de
1922
, finado en
Nova York
o
11 de abril
de
2007
, foi un
escritor
estadounidense
, adscrito dentro do xenero da
ciencia ficcion
, participando tamen da
satira
e do
humor negro
.
Kurt Vonnegut pertencia a cuarta xeracion dunha familia de inmigrantes
alemans
en Indianapolis. Durante a sua epoca de estudante na Shortridge High School da sua localidade natal,
[
1
]
traballou no primeiro diario publicado por unha escola secundaria,
The Daily Echo
. Durante un tempo estudou na Universidade Butler, pero abandonou os estudos cando un dos seus profesores lle dixo que os seus relatos non eran moi bos. Entre
1941
e
1942
asistiu a clases na Universidade de Cornell, onde traballou como axudante de director editorial e editor asociado para o periodico dos estudantes, o
Cornell Daily Sun
e estudou bioquimica. Durante a sua estancia en Cornell, foi membro da irmandade Delta Upsilon, como o fora seu pai. Kurt falou do seu traballo en
The Sun
como o unico verdadeiramente grato da sua estancia en Cornell.
[
2
]
Ingresou no Instituto de Tecnoloxia Carnegie (hoxe Universidade Carnegie Mellon) en
1943
. So estivo ali un breve periodo de tempo, xa que pouco despois alistouse no exercito, para tomar parte na
segunda guerra mundial
. O
14 de maio
de
1944
,
Dia da Nai
, suicidouse sua nai, Edith Lieber Vonnegut.
[
3
]
A experiencia de Vonnegut como soldado, e logo como prisioneiro de guerra, durante a segunda guerra mundial, tivo unha grande influencia na sua obra posterior. Formando parte dunha avanzadilla da Division 106 de Infantaria dos Estados Unidos, durante a
Batalla das Ardenas
, quedou illado do seu batallon e vagou solitario tras as linas inimigas durante varios dias ate que foi capturado por tropas alemas o
14 de decembro
de
1944
.
[
4
]
Como prisioneiro de guerra, viviu en primeira persoa as consecuencias do
bombardeo de Dresde
, que tivo lugar entre o 13 e o 15 de febreiro de
1945
e que destruiu a maior parte da cidade alema. Vonnegut foi un dos sete prisioneiros de guerra estadounidenses que lograron sobrevivir en
Dresde
, nun soto destinado a empaquetar carne, chamado
Matadoiro Cinco
. Os nazis puxerono a traballar apilando corpos para enterralos en fosas comuns, pero, segundo explica Vonnegut, "habia demasiados corpos que enterrar, asi que os nazis preferiron enviar a uns tipos con lanzachamas e reducilos a cinzas."
[
5
]
Esta experiencia constitue a base da sua obra mais conecida,
Slaughterhouse-Five
, e aparece como tema recorrente en polo menos outros seis libros seus.
[
5
]
Foi liberado por tropas sovieticas en maio de 1945. Tras o seu regreso aos Estados Unidos, foi recompensado cun "
Corazon Purpura
".
Ao rematar a guerra Vonnegut estudou
Antropoloxia
na
Universidade de Chicago
, e traballou tamen como reporteiro policial no
City News Bureau of Chicago
. En 1946, a Facultade de Antropoloxia reprobou a sua tese, titulada
On the Fluctuations between Good and Evil in Simple Tales
.
[
6
]
Mais tarde aceptaron a sua novela,
Cat's Cradle
, e concederonlle o titulo. Abandonou Chicago para traballar en Schenectady, no estado de
Nova York
, no departamento de relacions publicas da empresa
General Electric
.
En
1950
publicou o seu primeiro relato, titulado
Report on the Barnhouse Effect
na revista
Collier's Weekly
. A punto de abandonar a escritura, recibiu a oferta dun emprego no taller de escritores da Universidade de Iowa. A sua primeira novela,
Player Piano
, de
1952
, e unha
distopia
que describe un mundo no que os humanos foron substituidos por maquinas. Mais adiante publicou
The Sirens of Titan
(1959) e
Cat's Cradle
(1963), que se converteu nun best-seller.
Durante a
decada dos 60
publicou catro novelas, nas cales se rexistra un forte cambio formal e conceptual da sua obra, ate publicar
Slaughterhouse-Five
en
1969
, unha novela semi-autobiografica que relata as suas experiencias como soldado no
bombardeo de Dresde
, experimentalmente estruturada arredor de viaxes no tempo.
Slaughterhouse-Five
esta considerada unha das obras mais importantes da literatura estadounidense do
seculo XX
, que aparece no top-100 da revista
Time
[
7
]
e da
Modern Library
.
[
8
]
Continuou experimentando en
Breakfast of Champions
(1973), un dos seus maiores
best-seller
, unha novela na que aparece o autor como
deus ex machina
. En clave de estilo, esta e quizais a sua obra mestra,.
Con
Timequake
, en 1997, Vonnegut anunciou a sua retirada do campo da ficcion. Continuou escribindo para a revista
In These Times
, na que era editor. Contribuia con ensaios de politica estadounidense ou con notas de simple observacion. No 2005 reunironse moitos dos seus ensaios no seu derradeiro libro, tamen un
best-seller
,
A Man Without a Country
.
Casou con Jane Marie Cox, coa que coincidira no parvulario, pouco despois do seu regreso aos Estados Unidos trala segunda guerra mundial. O matrimonio separouse en
1970
. Ainda que non se divorciaron ate 1979, dende 1970 Vonnegut viviu coa muller que mais tarde se converteria na sua segunda esposa, Jill Krementz.
Vonnegut tivo tres fillos bioloxicos coa sua primeira muller. Ademais, adoptou os tres fillos da sua irma Alice cando esta morreu de cancro, e a outra cativa.
Faleceu no 2007, aos 84 anos, tras sufrir unha caida no seu domicilio de
Manhattan
que lle causou unha lesion cerebral irreversible.
- Player Piano
(1952)
- The Sirens of Titan
(1959)
- Mother Night
(1961)
- Cat's Cradle
(1963)
- God Bless You, Mr. Rosewater
ou
Pearls Before Swine
(1965)
- Slaughterhouse-Five
ou
The Children's Crusade
(1969)
- Breakfast of Champions
ou
Goodbye, Blue Monday
(1973)
- Slapstick or Lonesome No More
(1976)
- Jailbird
(1979)
- Deadeye Dick
(1982)
- Galapagos
(1985)
- Bluebeard
1987)
- Hocus Pocus
1990)
- Timequake
(1997)
Coleccions de historias curtas e ensaios
[
editar
|
editar a fonte
]
- Canary in a Cathouse
(1961)
- Welcome to the Monkey House
: A Collection of Short Works
(1968)
- Wampeters, Foma and Granfalloons
(1974)
- Palm Sunday
(1981)
- Fates Worse than Death
(1991)
- Bagombo Snuff Box
: Uncollected Short Fiction
(1999)
- God Bless You, Dr. Kevorkian
(1999)
- A Man Without a Country
(2005)
- Armageddon in Retrospect
(2008, postumo)
- Look at the Birdie
(2009, postumo)