Guerra Civil Inglesa
(ou
Guerras
) e o termo co que se fai referencia a serie de conflitos armados e maquinacions politicas que tiveron lugar entre os
monarquicos
e os
parlamentaristas
desde
1642
ata
1651
, e particularmente a primeira (
1642
-
1645
) e a segunda (
1648
-
1649
)
guerras civis
entre os seguidores do rei
Carlos I de Inglaterra
e os que apoiaban ao Parlamento e a infrutuosa campana emprendida por
Carlos II de Inglaterra
, que concluiu coa sua derrota na
Batalla de Worcester
o
3 de setembro
de
1651
.
As guerras estan inextricablemente mesturadas e forman parte dunha serie de conflitos e guerras civis entre
1639
e
1651
nos reinos de
Inglaterra
,
Escocia
e
Irlanda
, que naquela epoca compartian un monarca pero eran distintos paises en canto a sua organizacion politica. Estes conflitos entrelazados foron chamados as
Guerras dos tres reinos
por recentes historiadores que queren ter unha vision xeral unificada mais que tratar partes doutros conflitos como pano de fondo da
guerra civil inglesa
. Alguns tamen as describen como "guerras civis britanicas", pero isto pode levar a erro posto que os reinos non foron unha mesma entidade politica ata o
Acta de Union de 1800
.
As guerras levaron ao xuizo e execucion de Carlos I, o exilio do seu fillo Carlos II, e a substitucion da monarquia inglesa pola
Commonwealth de Inglaterra
(
1649
–
1653
) e logo un
protectorado
(
1653
–
1659
) baixo o goberno persoal de
Oliver Cromwell
. O monopolio da
Igrexa de Inglaterra
sobre a relixion cristia en Inglaterra acaba, e unha nova aristocracia protestante estableceuse en Irlanda. Sentou un precedente respecto ao goberno dun rei, que non pode mandar sen consentimento do Parlamento e do seu pobo.
A diferenza doutras guerras civis en Inglaterra, que se referian a quen mandaba o pais, esta tamen era unha disputa sobre como debe gobernarse o pais, tamen se refire como a
Revolucion inglesa
e (especialmente en circulos
realistas
no tempo) como a
Gran Rebelion
.
Primeira Guerra Civil (1642 -1649)
[
editar
|
editar a fonte
]
As posicions realistas estan en vermello e as parlamentarias, en amarelo (1642-1645)
A primeira guerra civil inglesa (
1642
a
1645
) e o primeiro episodio da
primeira revolucion inglesa
. Comprende unha serie de conflitos entre as forzas dos
Parlamentarios
e os
Realistas
. Os outros dous episodios son a
Segunda guerra civil inglesa
(
1648
-
1649
) e a
Terceira guerra civil inglesa
(1649-
1651
).
O enfrontamento entre o poder parlamentario e o poder real saldouse a favor do primeiro, moderando o rei a sua politica absolutista e vendose controlado polo Parlamento. Foi enton cando este aprobou numerosas leis anti-absolutistas. Por exemplo, eliminouse o Corte da Camara da Estrela, retirouse o poder ao rei de disolver o parlamento e condenouse a morte a William Laud, arcebispo de
Canterbury
e ao conde de Strafford, grande aliado do rei.
A guerra civil dividiu as familias, mentres os estratos baixos reaccionaron con apatia. Foi unha guerra de asedios e escaramuzas e non de grandes batallas. O Parlamento contaba con vantaxe a longo prazo ao dispor dos recursos humanos e economicos de Londres e da axuda de 20.000 escoceses. Por iso procuraron esgotar aos realistas, cuxo principal xeneral foi o principe
Ruperto
, sobrino de Carlos.
Foron batallas destacadas neste conflito:
Oliver Cromwell
, volvera ao Parlamento tras o seu retiro en
1629
. Cando estalou a guerra civil en
1642
, reuniu un rexemento de cabalaria, os
ironsides
ou "costelas de ferro", para combater en favor da causa parlamentaria. Con este continxente logrou un gran prestixio como militar durante a primeira fase da guerra.
O
25 de outubro
de
1642
tivo lugar a inconclusa batalla de
Edgehill
. Carlos tivo oportunidade de tomar Londres pero retirouse incomprensibelmente. Na primavera de
1643
os realistas gozaron de varias vitorias, pero esgotada a municion, Carlos retrocedeu. O inverno trouxo consigo un estancamento.
Antes da sua morte a finais de 1643, o lider do Parlamento.
Pym
, asinou a
Solemne Liga e Alianza
, pola que os escoceses colaboraron con 20.000 homes a cambio dunha reforma relixiosa en Escocia acorde cos principios
presbiterianos
.
En xullo de
1644
, tivo lugar a maior batalla da guerra en
Marston Moor
, con vitoria dos parlamentaristas, quen ocuparon despois
York
e aseguraron o control do norte. As disputas entre os xenerais parlamentaristas impediron rematar enton a guerra. En setembro, os realistas tomaron
Cornualla
. Tras a
batalla de Newbury
, os dous exercitos quedaron exhaustos.
Para resolver as loitas internas entre os xenerais parlamentaristas, ditouse a
Ordenanza Autoexcluyente
, pola que os membros do Parlamento non podian exercer autoridade militar. So
Oliver Cromwell
quedou exento. As tropas foron reunidas no
Novo Exercito Modelo
, mandado por Sir
Thomas Fairfax
. Carlos viuse obrigado a retroceder cara ao norte, pero en xullo de
1645
, na
batalla de Naseby
, a vitoria realista desequilibrou definitivamente a guerra.
En
1644
e
1645
os catolicos escoceses, axudados polos irlandeses, conseguiron espectaculares vitorias en Escocia, pero en setembro de 1645 foron esmagados pola Alianza.
Segunda Guerra Civil (1648 - 1649)
[
editar
|
editar a fonte
]
A segunda guerra civil inglesa (
1648
a
1649
) e o segundo episodio da
primeira revolucion inglesa
. Consiste nunha serie de conflitos militares e politicos entre as forzas
parlamentarias
e os
realistas
.
As disputas entre os partidarios do rei
Carlos I
que se atopaba encarcerado polas forzas parlamentarias e os do "
Parlamento longo
" persistiron. Con todo os escasos apoios monarquicos entre os propios parlamentarios cesaron cando o rei escapou, aliouse cos escoceses e desencadeou de novo a guerra civil en
1648
.
Entre abril-xuno de
1648
sucederonse as sublevacions contra o Parlamento en Inglaterra, pero foron controladas polo Exercito. Cromwell reprimiu unha rebelion en
Gales
. A principal batalla deste conflito foi a
batalla de Preston
, no veran deste ano. Oliver Cromwell derrotou aos
escoceses
.
Un pequeno grupo do exercito estaba convencido da imposibilidade de chegar a un acordo con Carlos I, pero o Parlamento era partidario de negociar. No mes de
decembro
, autorizou a expulsion da oposicion, deixando so a uns poucos membros que estaban de acordo coa designacion dunha comision que xulgase ao Rei por
traizon
. Este golpe militar instigado por Cromwell, organizado polo xeneral
Ireton
e levado a cabo polo coronel
Thomas Pride
purgou o Parlamento, de xeito que so quedaron alguns membros, no que se coneceu como
Parlamento Residual
ou Rump.
Foi unha guerra
cabaleiresca
, na que Oliver Cromwell terminou vencendo, coa sua
Batallon dos Santos
(
Ironsides
), aos promonarquicos.
O fin do enfrontamento supuxo o enxuiciamiento por alta traizon do rei por un tribunal nomeado polo Rump. Foi
decapitado
o
30 de xaneiro
de
1649
. En consecuencia, proclamouse a unica republica na historia inglesa.
Cromwell na
batalla de Dunbar
(1659) por
Andrew Carrick Gow
A
terceira guerra civil inglesa
(
1649
a
1651
) e a denominacion que se da aos enfrontamentos ocorridos en
Irlanda
e
Escocia
entre as forzas republicanas dirixidas por
Cromwell
con forzas realistas que apoiaron ao sucesor lexitimo
Carlos II de Inglaterra
. Os seus principais obxectivos eran lograr un goberno estable e tolerancia para todas as seitas
puritanas
. Cromwell esmagou aos partidarios monarquicos en Irlanda e Escocia e controlou Inglaterra.
Os episodios principais en Irlanda foron:
En canto a
Escocia
, foi o escenario das seguintes batallas: