Franca Rame
, nada en
Parabiago
(
Lombardia
) o
18 de xullo
de
1929
e finada en
Milan
o
29 de maio
de
2013
, foi unha actriz de
teatro
, escritora e politica italiana.
[
1
]
Naceu en
Parabiago
, nunha familia cunha longa e extensa tradicion teatral. Debutou no teatro en
1951
. Pouco despois, coneceu a
Dario Fo
, dramaturgo italiano, e casaron en
1954
. O seu fillo, Jacopo Fo naceu o
31 de marzo
de
1955
. En
1958
, fundou xunto co seu marido a compania teatral
Dario Fo-Franca Rame
en Milan, Fo era o director e escritor, e Rame a actriz protagonista e administradora. Un ano mais tarde estreaban a peza de Fo
Gli arcangeli non giocano a flipper
.
Rame continuou traballando con Fo en numerosas obras de teatro e en varias companias de teatro, alcanzando un exito popular. A partir de
1968
o matrimonio crea un colectivo teatral independente, por razons politicas e ideoloxicas, onde actuou en obras teatrais
satiricas
e de
contracultura
moi comprometidas, lembrando a
Morte accidental dun anarquista
e
Non si paga, non si paga!
. Xunto co seu marido apoiou a organizacion italiana
Soccorso Rosso Militante
.
Nos anos 70 participou no
movemento feminista
interpretando os seus propios textos:
Tutta casa
,
letto e chiesa
,
Grasso e belo
!,
La madre
.
En marzo de
1973
, foi secuestrada por un grupo de
extrema dereita
e
violada
, sufrindo multiples e importantes feridas. Posteriormente escribiu o
monologo
Lo stupro
(A violacion), inspirado na sua experiencia persoal.
Nas eleccions xerais de Italia de 2006 foi candidata ao
Senado
por
Piamonte
,
Lombardia
,
Veneto
,
Emilia-Romana
,
Toscana
e a
Umbria
entre as filas do partido politico Italia dei Valori. Foi elixida senadora en Piamonte. Tamen en 2006, Antonio Di Pietro propuxoa ao cargo de
Presidenta da Republica
. Recibiu vinte e catro votos.
Deixou o Senado en 2008. En 2009, xunto co seu marido Dario Fo escribiu a sua autobiografia
Una vita all'improvvisa
.
Faleceu en Milan o 29 de maio de 2013, aos 83 anos.
[
1
]