Cesar Cui
|
Nome orixinal
| (fr)
Cesar Cui
(ru)
Це?зарь Анто?нович Кюи?
|
---|
Biografia
|
---|
Nacemento
| 18 de xaneiro de 1835
Vilnius
|
---|
Morte
| 24 de marzo de 1918
(83 anos)
San Petersburgo, Rusia
|
---|
Causa da morte
| Ictus
|
---|
Lugar de sepultura
| Cemiterio Tikhvin
(pt)
|
---|
|
|
|
|
|
Datos persoais
|
---|
Pais de nacionalidade
| Imperio Ruso
|
---|
Educacion
| Nikolay engineering school
(en)
|
---|
Actividade
|
---|
Campo de traballo
| Musica
,
Composicion musical
,
musicoloxia
e
peza musical
|
---|
Ocupacion
| compositor
,
critico musical
,
militar
,
enxeneiro
,
critico
,
pianista
,
escritor
,
oficial
,
enxeneiro militar
,
musicologo
|
---|
Empregador
| Mikhailovskaya Military Artillery Academy
(en)
|
---|
Membro de
| |
---|
Xenero artistico
| Opera
|
---|
Profesores
| Stanisław Moniuszko
(pt)
|
---|
Lingua
| Lingua rusa
|
---|
Carreira militar
|
---|
Lealdade
| Imperio Ruso
|
---|
Rama militar
| Exercito Imperial Ruso
|
---|
Rango militar
| Xeneral
enxeneiro xeral
|
---|
Instrumento
| Piano
|
---|
Obra
|
---|
Obras destacables
|
Familia
|
---|
Conxuxe
| valor desconecido
(1858?)
|
---|
Irmans
| Aleksandr Kyui
(en)
|
---|
Premios
|
|
|
Cesar Antonovich Cui
(
ruso
:
Це?зарь Анто?нович Кюи?
), nado en
Vilnius
o 6 de xaneiro
xul.
/
18 de xaneiro de 1835
greg.
e finado en
San Petersburgo
o
13 de marzo
de
1918
,
[
1
]
foi un
compositor
e
critico musical
ruso
de orixe
frances
,
polaco
e
lituano
.
[
2
]
A sua profesion era a de oficial das forzas armadas e profesor de teoria da
fortificacion
, e a sua vida non profesional tivo importancia na
historia da musica
. E conecido como membro do
Grupo dos Cinco
, grupo de compositores rusos baixo o liderado de
Milii Balakirev
dedicado a producion de musica especificamente de tipo ruso.
Cesarius-Benjaminus (Цезарий-Вениамин) Cui naceu
Vilnius
,
Imperio Ruso
, nunha familia
catolica
, sendo o mais novo de cinco irmans. O seu pai frances, Antoine (que logo rusificou o seu nome como Anton Leonardovich), entrara en Rusia como membro do
exercito de Napoleon
en 1812, establecendose en Vilnius despois da derrota, e ali casou cunha muller da poboacion chamada Julia Gucewicz.
[
3
]
Cesar creceu aprendendo
frances
,
ruso
,
polaco
e
lituano
.
[
4
]
Antes de acabar o
gymnasium
, en 1850 Cui foi enviado a
San Petersburgo
para preparar a entrada na escola de xefes de enxeneiros, que fixo o ano seguinte aos 16 anos.
[
5
]
En 1855 graduouse da Academia, e tras facer estudos avanzados na Academia de Enxenaria Nikolaevsky, comezou a sua carreira militar en 1857 como instrutor en fortificacions.
[
6
]
Os seus alumnos durante decadas incluiron varios membros da
familia imperial
, especialmente
Nicolao II
.
[
7
]
Cui chegou a dar clase en tres das academias militares de San Petersburgo.
[
8
]
O estudo de Cui sobre fortificacions ganou importancia durante a
guerra ruso-turca
(1877-1878) e foi fundamental n asua carreira. Como experto na materia, logro o status academico de profesor en 1880 e o rango de
xeneral
en 1906.
[
9
]
Os seus escritos incluen libros de textos amplamente empregados con sucesivas edicions.
A pesar dos seus logros como academico militar profesional, Cui e mais conecido en occidente pola sua "outra" vida musical. De neno en Vilnius recibira clases de
piano
, estudara a obra de
Chopin
e comezara a componer pequenas pezas aos catorce anos. Nos poucos meses antes de que fose enviado a San Petersburgo, conseguiu recibir leccions de
teoria musical
co compositor polaco
Stanisław Moniuszko
, que estaba residindo en Vilnius nesa epoca.
[
10
]
[
11
]
A direccion musical de Cui cambiou en 1856, cando coneceu a
Mily Balakirev
e comezou a involucrarse na musica mais seriamente.
[
12
]
Ainda que compuna musica e escribia criticas musicais no seu tempo de lecer, Cui converteuse nun compositor prolifico e autor de
folletins
. O seu debut en publico como compositor tivo lugar en 1859 coa interpretacion do seu Scherzo, Op. 1, baixo a batuta de
Anton Rubinstein
e os auspicios da Sociedade Musical Rusa.
[
13
]
En 1869 levouse a cabo a primeira estrea publica dunha
opera
de Cui,
William Ratcliff
(baseada na traxedia de
Heinrich Heine
), mais non tivo un grande exito, en parte pola dureza dos seus propios escritos na prensa musical.
[
14
]
[
15
]
Todas as suas operas agas unha foron compostas con libretos en ruso; a excepcion foi
Le flibustier
(baseada nunha obra de
Jean Richepin
), estreada na
Opera-Comique
de
Paris
in 1894, pero que tampouco triunfou.
[
16
]
As obras de maior exito de Cui durante a sua vida foron a
opera comica
nun acto
The Mandarin's Son
(1878), a de tres actos
Prisoner of the Caucasus
(1883), baseada nunha obra de
Pushkin
, e a dun acto
Mademoiselle Fifi
(1903), baseada en
Guy de Maupassant
.
[
17
]
Ademais de
Flibustier
, as unicas operas de Cui estreadas durante a sua vida fora do
Imperio Ruso
foron
Prisoner of the Caucasus
(en
Liege
, 1886) e a opera infantil
Puss in Boots
(en Roma, 1915).
[
18
]
As actividades de Cui na vida musical incluian tamen a pertenza ao comite de seleccion de opera no
teatro Mariinsky
; este periodo rematou en 1833, cando tanto el como
Rimskii-Korsakov
abandonaron o comite como protesta ao rexeitamento de
Khovanshchina
, de
Musorgskii
.
[
19
]
Entre 1896 e 1904 foi director da rama de San Petersburgo da
Sociedade Musical Rusa
.
[
20
]
Entre os moitos musicos que Cui coneceu na sua vida,
Franz Liszt
foi dos mais achegados. Liszt estimaba a musica dos compositores rusos; para a opera de Cui
William Ratcliff
expresou alguns dos maiores eloxios.
[
21
]
O libro de Cui
La musique en Russie
e a
Suite pour piano
, Op. 21, estan dedicados a Liszt. Ademais, a
Tarantelle
para orquestra, Op. 12 constituiu a base dos ultimos arranxos de piano de Liszt.
Duas personalidades de importancia directa para Cui foron mulleres especialmente dedicadas a sua musica. En
Belxica
, a
condesa de Mercy-Argenteau
(1837?1890) foi moi influente facendo posible que se estrease ali
Prisoner of the Caucasus
en 1885.
[
22
]
En
Moscova
, Mariya Kerzina, co seu home Arkadiy Kerzin, formou en 1896 o Circulo de Amantes da Musica Rusa, sociedade de interpretacion, que comezou en 1898 para dar un lugar especial a obra de Cui, entre outros compositores rusos, nos seus concertos.
[
23
]
Ao longo da sua vida musical activa, Cui recibiu moitos reconecementos. A finais da decada de 1880 e principios da de 1890, varias sociedades musicais estranxeiras honraron a Cui facendoo membro das mesmas. Pouco despois da estrea de
Le flibustier
en Paris, Cui foi elixido como membro correspondente da
Academia Francesa
e premiado coa cruz da
Legion d'honneur
. En 1896 a Real Academia Belga de Literatura e Arte tamen o fixo membro.
[
24
]
En 1909 e 1910 realizaronse actos para honrar a Cui polos seus cincuenta anos como compositor.
[
25
]
Cui casou con Mal'vina Rafailovna Bamberg (Мальвина Рафаиловна Бамберг) en 1858. Coneceraa na casa de
Alexander Dargomyzhsky
, de quen ela recibia clases de canto.
[
26
]
Entre as obras musicais de Cui dedicadas a ela estan o Scherzo, Op. 1 (1857), que emprega temas baseados no nome de solteira da sua esposa (BAmBErG) e as suas propias iniciais (C. C.), e a opera comica
The Mandarin's Son
. Cesar e Mal'vina tiveron dous fillos, Lidiya e Aleksandr. Lidiya, cantante afeccionada, casou e tivo un fillo chamado Yuri Borisovich Amoretti; no periodo anterior a
revolucion de outubro
Aleksandr foi membro do senado ruso.
[
27
]
En 1916, o compositor volveuse cego, ainda que puido componer pequenas pezas ao ditado.
[
28
]
Cui faleceu o 13 de marzo de 1918 dunha
apoplexia
cerebral e foi enterrado xunto a sua dona Mal'vina (que morrera en 1899) no cemiterio luterano Smolensk de San Petersburgo. En 1939 foi enterrado en
cemiterio Tikhvin
no mosteiro Alexander Nevsky, para que xacese xunto os outros membros do
Grupo dos Cinco
.
[
29
]
- ↑
Назаров, А.ф.
Цезарь Антонович Кюи
(Moscova: Muzyka, 1989), pax. 221.
- ↑
Como Cui escribiu a Felipe Pedrell en 1897: "Bien que russe, je suis d’origine mi-francaise, mi-lithuanienne". Vexase
Norris, Geoffrey; Neff, Lyle.
Cui, Cesar
. Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press
. Consultado o 29 de outubro de 2012
.
- ↑
Назаров, pax. 7-8.
- ↑
Назаров, pax. 14-15.
- ↑
Назаров, pax. 15-16.
- ↑
Назаров, pax. 22, 35.
- ↑
Ильинский, А.А.; Пахулский, Г.
Биографии композиторов с IV-XX век с портретами
(Москва: Изд. К.А. Дурново, 1904), pax. 518.
- ↑
Neef, Sigrid.
Die Russischen Funf: Balakirev, Borodin, Cui, Mussorgsky, Rimsky-Korsakov
(Berlin: E. Kuhn, 1992), pax. 136.
- ↑
Назаров, pax. 106-110, 194.
- ↑
Кюи, Ц. А., "Первые композиторские шаги Ц. А. Кюи (письмо к редактору)",
Избранные статьи
, составитель И. Л. Гусин (Ленинград: Гос. муз. изд-во, 1952), notas do editor, pax. 542?543.
- ↑
Назаров, pax. 12?14.
- ↑
Назаров, pax. 25?27.
- ↑
Назаров, pax. 46.
- ↑
Гозенпуд, А. А.,
Русский оперный театр XIX века, 1857?1872
[
Russian Operatic Theater of the 19th Century, 1857?1872
] (Ленинград, Музыка, 1971), 228?235.
- ↑
Назаров, pax. 58?61.
- ↑
Назаров, pax. 132?135.
- ↑
Бернандт, Г. Б.
Словарь опер впервые поставленных или изданных в дореволюционной России и в СССР, 1836?1959.
[
Dictionary of Operas First Performed or Published in Pre-Revolutionary Russia and in the USSR, 1836?1959
] (Москва: Советский композитор, 1962). pax. 125?126, 288, 170.
- ↑
Бернандт, Г. Б.
Словарь опер
, pax. 125, 148.
- ↑
Кюи,
Избранные письма
[
Selected Letters
], pax. 112 (tamen notas do editor, pax. 571?572).
- ↑
Назаров, pax. 147, 184.
- ↑
Кюи,
Избранные письма
, pax. 506.
- ↑
Назаров, pax. 120.
- ↑
Назаров, pax. 150?157.
- ↑
Назаров, pax. 35?36.
- ↑
Назаров, pax. 201?205.
- ↑
Назаров, pax. 42.
- ↑
Кюи,
Избранные письма
, editor’s notes, pax. 635, 395, 703, 715?716.
- ↑
Кюи,
Избранные письма
, pax. 477.
- ↑
Назаров, pax. 155, 221-222.
- Guglielmi, Edoardo. "Cesar Cui e l'Ottocento musicale russo,"
Chigiana
, v. 25, no. 5 (1968), pax. 187-195.
- Mercy-Argenteau, condesa de
,
Cesar Cui: esquisse critique
. Paris: Fischbacher, 1888.
- Муселак, Анри [Musielak Henri]. "Предки Кюи" ["Cui's Forbears"],
Советская Музыка
, 1979, no.10, pax. 141-142.
- Назаров, Александр Федорович [Nazarov, Aleksandr Fedorovich]:
Цезарь Антонович Кюи
. Moscova, 1989. ≪Музыка≫.
ISBN 5714001516
.
- Neef, Sigrid.
Handbuch der russischen und sowjetischen Oper
. 1. Aufl. Kassel: Barenreiter, 1989, c1985.
- _______.
Die Russischen Funf: Balakirew, Borodin, Cui, Mussorgski, Rimski-Korsakow
. Berlin: E. Kuhn, 1992.
- Neff, Lyle Kevin.
Story, style, and structure in the operas of Cesar Cui
. Ph.D. dissertation, Indiana University, United States. Disponible en ProQuest Dissertations & Theses A&I. (Order No. 3054368). (305507197). Consultado en
https://search-proquest-com.udel.idm.oclc.org/docview/305507197?accountid=10457
(requirese subscricion)
- Norris, Geoffrey and Neff, Lyle. "Cui, Cesar [Kyui, Tsezar' Antonovich],"
Grove Music Online
. Ed. L. Macy. (consultado o 9 de marzo de 2008),
http://www.grovemusic.com
Arquivado
16 de maio de 2008 en
Wayback Machine
. (requirese subscricion)
- Stasov, V.V.
"Цезарь Антонович Кюи: биографический очерк" ["
Cesar Antonovich Cui: A Biographical Sketch
."]
Артист
[
Artist
] [Moscow], no. 34 (1894); reimpreso e editado en
Избранные сочинение: живопись, скульптура, музыка
. В трех томах. Т. 3. [
Selected Works: Painting, Sculpture, Music
. In three vols. Vol. 3.] Москва: Искусство, 1952, pax. 387-408.