Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Astor Pantaleon Piazzolla
, nado en
Mar del Plata
o
11 de marzo
de
1921
e finado en
Buenos Aires
o
4 de xullo
de
1992
, foi un
bandoneonista
e compositor
arxentino
.
Foi un dos musicos de
tango
mais importantes da segunda metade do
seculo XX
. Estudou harmonia e
musica clasica
e contemporanea coa compositora e directora de orquestra francesa
Nadia Boulanger
. Na sua mocidade tocou e realizou arranxos orquestrais para o bandoneonista, compositor e director
Anibal Troilo
. Cando comezou a facer innovacions no tango (no que respecta a
ritmo
, timbres e
harmonia
) foi moi criticado polos tangueros da vella escola, ortodoxos en canto a ritmo,
melodia
e orquestracion. Nos anos posteriores seria reivindicado por intelectuais e
musicos de rock
.
Cando nos anos cincuenta e sesenta os tangueros ortodoxos -que o consideraban ≪o asasino do tango≫- decretaron que as suas composicions non eran tango, Piazzolla respondeu cunha nova definicion: ≪E musica contemporanea de Buenos Aires≫.
As suas obras non eran difundidas polas estacions de
radio
e os comentaristas seguian a atacar a sua arte. Os selos discograficos non se atrevian a editala. Considerarono un
snob
irrespetuoso que compuna musica hibrida, con exabruptos de harmonia disonante.