Tres tipos de apertador

Apertador de copa completa

Apertador escotado

Apertador tipo balcon

Un apertador , axustador , sosten , ou suxeitador , e unha peza de roupa interior feminina que serve para soster e cubrir os peitos e darlles forma ^{[ 1 ]} .

Pode servir unha serie doutros propositos practicos e esteticos, incluindo mellorar ou reducir a aparencia do tamano do peito e crear escote . Os suxeitadores tamen poden cumprir funcions especificas, como os suxeitadores de lactacion para facilitar a lactacion materna ou os suxeitadores deportivos para minimizar as molestias durante o exercicio.

Un suxeitador tipico consiste en duas copas que cobren total ou parcialmente os peitos, ademais da conexion das copas, ten en xeral catro tiras, duas nos laterais, horizontalmente, que se suxeitan unha a outra por detras ou por diante no peito e duas verticais nos ombreiros, que se unen as outras duas nas costas. Os suxeitadores adoitan pecharse nas costas mediante un gancho e ollo . Non obstante, os suxeitadores estan disponibles nunha gran variedade de estilos, cuxos desenos poden variar moito. Inicialmente, o suxeitador era exclusivamente unha roupa interior, pero o suxeitador deportivo ganou aceptacion como roupa de abrigo, asi como as modas que exponen deliberadamente as tiras do suxeitador.

O suxeitador ganou unha ampla adopcion a principios do seculo XX, cando substituiu en gran parte ao corse . O primeiro suxeitador moderno atribuese a Caresse Crosby , unha editora e activista de Nova York que creou a peza en 1910 usando dous panos e unha cinta. Despois de patentar o seu deseno en 1914, fabricou brevemente suxeitadores nunha fabrica de duas mulleres en Boston antes de vender a sua patente a Warner Brothers Corset Company , que comezou a producir en masa a peza.

Os suxeitadores ganaron un significado simbolico mais alo da sua mera funcionalidade. Dado que os suxeitadores de adestramento se converten en estandar durante a puberdade , a peza pode simbolizar un rito de paso a idade adulta. Poren, algunhas feministas argumentaron que os suxeitadores sexualizan e obxectivan os peitos das mulleres para que se axusten a mirada masculina . As enquisas suxiren Modelo:Weasel inline que un numero crecente de mulleres Modelo:How many van sen suxeitador ou adoptan suxeitadores sen costuras para conseguir mais comodidade.

Historia [ editar | editar a fonte ]

Despois dos antigos 'mamillare' latinos ou 'apodesmos' gregos , e a partir destes, na historia vese o desenvolvemento do sistema de sosten. Patentes incluidas, como a da norteamericana Elisabeth Adams , que no 1825 obtivo unha patente de suxeitador, ou a francesa Herminie Cadolle , que patentou en 1889 un modelo que diferenciaba o corse e usaba asentamentos anatomicos separados para os dous seos . Non so o inventou, senon que o comercializou, durando a casa comercial ata os nosos dias, impulsada por outras incorporacions novedosas dela e outras mulleres da sua familia.

Pouco mais tarde, en 1914 e nos Estados Unidos , Caresse Crosby patentou un sosten mais lixeiro, basicamente dous panos unidos por unha cinta, xa sen relacion algunha cun corpino .

No 1956 , Marie Rose Lebigot deu un paso mais, o inventar o chamado 'balconnet', apertador sen tirantes pero con baleas verticais flexibles.

Non todas as novidades inventivas acreditadas desta peza de roupa foron de autoria feminina, como a armadura metalica, pero parece loxico supor que multitude de melloras neste e noutros temas relacionados coa vida diaria das mulleres si o foron.

Talles e copas [ editar | editar a fonte ]

Comercialmente, as letras utilizanse para designar tamanos de copas e numeros para a banda ou o dorso. As copas poden ir desde AA, A, B, C en diante e hai pouca estandarizacion entre fabricantes e paises en copas superiores a D. As copas inglesas non son as mesmas que as europeas.

Talles baseadas en centimetros (talles espanola e francesa) [ editar | editar a fonte ]

En Espana, o talle utilizada como referencia na etiquetaxe e a francesa, que nas etiquetas esta marcada como "ESP" ou "FRA". Calculase en funcion da medida debaixo do peito (perimetro do peito medido xusto debaixo dos peitos) e engadense 15   cm a esta medida. Despois ten que ser normalizado por aproximacion. Por exemplo, se medimos 74   cm por debaixo dos peitos, o tamano e 74+15=89, o tamano por aproximacion seria 90, mentres que se medimos 79, 79+15=94 o tamano por aproximacion seria ser 95. Consulta as taboas de talles e copas recomendadas dalguns dos principais fabricantes.

O sistema de medicion europeo non engade 15   cm ao contorno do peito, de tal xeito que un talle europea 75 e igual a unha 90 francesa ou espanola. E do mesmo tamano cun nome diferente, o que non ocorre co tamano ingles.

As copas de ambos os sistemas son iguais e calculanse igual. As copas calculanse polo contorno do peito (a circunferencia do peito mide a nivel da mamila). Para saber a copa hai que restar da medida a altura da mamila, a medida do torax por debaixo do peito (sen engadir neste caso os 15   cm). Esta medida resultante daranos entre 12   cm, para as copas "A", e 38   cm para a copa "J", como se detalla nesta taboa:

Notas [ editar | editar a fonte ]

Referencias

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Wikimedia Commons ten mais contidos multimedia na categoria:   Apertador

• A ciencia ten nome de muller (en Wikibooks)

Bibliografia [ editar | editar a fonte ]

Outros artigos [ editar | editar a fonte ]

Ligazons externas [ editar | editar a fonte ]