한국   대만   중국   일본 
Alga - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Alga

Este é un dos 1000 artigos que toda Wikipedia debería ter
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Fucus spiralis na praia de Boa , Noia

As algas [ 1 ] , olgas [ 2 ] ou oucas [ 3 ] , comprenden varios grupos de seres vivos acuaticos e autotroficos , ou sexa, que producen a enerxia necesaria para o seu metabolismo a traves da fotosintese . A maior parte das especies de algas son unicelulares e, mesmo as mais complexas ? algunhas con tecidos diferenciados ? non posuen verdadeiras raices , caules ou follas .

Ainda que foron durante moito tempo consideradas como plantas , so as algas verdes tenen unha relacion evolutiva coas plantas "superiores"; os restantes grupos de algas representan linas independentes de desenvolvemento evolutivo, paralelo as que levaron as plantas superiores.

A disciplina da bioloxia que estuda as algas e a ficoloxia ou algoloxia, tradicionalmente unha especializacion da botanica .

Relacions evolutivas entre os diferentes grupos de algas [ editar | editar a fonte ]

Algas

"Algas" Procarioticas [ editar | editar a fonte ]

As "algas azuis" ou cianoficeas ? modernamente clasificadas Cyanobacteria como un " reino " dentro do dominio Eubacteria ou "verdadeiras" bacterias ? foron un dos primeiros seres vivos en apareceren na Terra , co mais antigo fosil datado en 3.800 millons de anos ( Precambrico ) e considerase que tiveron un papel preponderante na formacion do osixeno da atmosfera .

Estes organismos tenen unha estrutura procariotica , sen un verdadeiro nucleo celular e cos pigmentos fotosinteticos dispersos no citoplasma .

Algas Eucarioticas [ editar | editar a fonte ]

Todos os restantes grupos de algas son eucarioticos (cun verdadeiro nucleo celular ) e realizan a fotosintese usando organelos chamados cloroplastos . Os cloroplastos contenen ADN e tenen unha estrutura semellante as cianobacterias ? pensase que evolucionaron a partir dunha alga mais "primitiva" que era endosimbionta .

Hai diferentes tipos de cloroplastos, que poden reflectir diferentes eventos endosimbioticos. Existen tres grupos de organismos que tenen cloroplastos "primarios":

Nestes grupos, o cloroplasto esta rodeado por duas membranas que se pensa que se orixinaron na cianobacteria endosimbionte. Os glaucofitos posuen cloroplastos moi primitivos (denominados " cianelos "), moi semellantes aos das cianobacterias e mantendo ainda a capa de peptidoglicano entre as duas membranas. Os cloroplastos das algas vermellas tenen unha pigmentacion mais proxima das cianobacterias actuais. As algas verdes e as plantas "superiores" tenen cloroplastos con clorofilas a e b , esta ultima atopada nalgunhas cianobacterias, mais non na maioria. Estes feitos indican que probabelmente estes tres grupos de plantas tenen orixe nun antepasado comun ? unha especie de alga cunha cianobacteria endosimbionte.

Hai outros dous grupos de organismos con clorofila b ? as Euglenophyta e as Chlorarachniophyta ? mais nestes grupos, os cloroplastos rodeanse, respectivamente, por tres e por catro membranas, que se pensa seren provenientes do propio ensosimbionte. Os cloroplastos dos Chlorarachniophyta contenen un nucleomorfo reducido, que poderia ser un residuo do nucleo do endosimbionte. Hai unha teoria segundo a cal os cloroplastos da Euglena tenen so tres membranas por se ter formado por mizocitose en vez de fagocitose .

Os restantes grupos de algas todos tenen cloroplastos con clorofilas a e c ? que non son conecidas en ningun procarionte , nin nos cloroplastos primarios. Non obstante, algunhas semellanzas xeneticas entre estes grupos e as algas vermellas suxiren que existen relacions evolutivas entre todos. Son os seguinte estes grupos:

Nos primeiros tres destes grupos (tamen conecidos polo nome Chromista ), o cloroplasto posue catro membranas e, no grupo Cryptomonadina manten o nucleomorfo . O cloroplasto do dinoflaxelado tipico posue apenas tres membranas, mais este grupo presenta considerabel variabilidade nos cloroplastos. O grupo Apicomplexa , a que pertence o plasmodio da malaria , e que esta relacionado cos dinoflaxelados (de acordo co proxecto Arbore Evolutiva, estes seres atopanse agrupados nos Alveolata ), non posue cloroplastos tipicos, mais si plastidios .

As "algas verdes" agrupanse hoxe en dia en duas linaxes dentro do reino Plantae (ou Viridaeplantae ):

Gran parte do material usado nesta seccion obtivose do proxecto Tree of Life , especialmente das paxinas con "copyright" de Richard M. McCourt (1996).

Formas de organizacion das algas [ editar | editar a fonte ]

A maior parte das algas son seres unicelulares, vivindo libres na auga e movendose co auxilio de flaxelos ou por movemento ameboide . Algunhas especies non tenen movemento propio e ocorren no ambiente ben na forma cocoide (de coccus , o tipo mais simple de bacteria), ben na forma capsoide , cobertas de mucilaxe . Poren, mesmo as algas unicelulares se agrupan por veces en formas coloniais , mobeis ou non. Alguns destes tipos de organizacions, que poden ocorrer ao longo do ciclo de vida dunha especie, son:

  • colonia simple ? pequenos grupos de celulas mobeis (exemplo: Volvox )
  • colonia palmeloide ? grupo de celulas sen mobilidade embebidas en mucilaxe
  • filamento ? unha fiada de celulas unidas, quer polas paredes celulares, quer por mucilaxe; por veces ramificados
  • colonia parenquimatosa ? grandes grupos de celulas formando un pseudo-talo, por veces con diferenciacion parcial de tecidos .

As algas castanas , vermellas e alguns grupos de algas verdes presentan individuos con tecidos totalmente diferenciados en organos parcialmente equivalentes aos das plantas "superiores". O corpo do individuo chamase talo e en moitos casos presenta un estipe , parecido cun caule , mais sen tecidos vasculares , un orgao de fixacion que se pode asemellar a unha raiz , e laminas foliares , parecidas con verdadeiras follas .

As formas mais complexas atopanse na orde Charales , que aparentemente son os parentes mais proximos das plantas superiores.

Ecoloxia das algas [ editar | editar a fonte ]

As algas tenen un importante papel na biosfera ? sempre o tiveron, basta recordar que foron as primeiras produtoras de osixeno no noso planeta. No presente, son as responsabeis pola maior parte da producion nos ecosistemas acuaticos: como produtores primarios , e forman a base da cadea alimentaria deses ecosistemas.

As macroalgas marinas, ou sexa, as que tenen dimensions maiores que as do fitoplancto , como as algas verdes, vermellas e castanas , poden, por veces colonizar grandes porcions do substrato , fornecendo refuxio, alimento e mesmo substrato secundario a unha gran variedade de organismos, convertendose nun microhabitat especifico dentro dun ecosistema maior.

Algunhas algas son excelentes indicadores de determinados problemas ecoloxicos. Por exemplo, cando se ve un tapete de leituga de mar ou de algas azuis nunha zona, iso e normalmente indicador de polucion por exceso de efluentes nitroxenados .

Por veces, as algas planctonicas multiplicanse rapidamente ? normalmente en condicions de temperatura optima e de nutrientes abundantes ou nun determinando periodo da sucesion ? formando o que se chama "flor da auga" ou " marea vermella ". E un fenomeno natural que desaparece cando cambian as condicions de temperatura ou cando as algas consomen todos os nutrientes da auga. Este fenomeno tamen pode ser froito e unha indicacion de polucion. A longo prazo poden levar a destrucion da biodiversidade dun ecosistema litoral, como os das rias, lago s ou esteiros . Unha vez que as algas que morren son descompostas , reducese a concentracion do osixeno na auga.


Algunhas especies, como determinados dinoflaxelados , orixinan un tipo de marea vermella onde se producen a liberacion de toxinas . Isto e un fenomeno denominado afloramento de algas nocivas . As toxinas liberadas no medio poden provocar a morte dunha gran cantidade de peixes , aves ou doutros animais que se alimentan deles.

Usos [ editar | editar a fonte ]

  • Farmaceuticos.
  • Comestibeis (ver artigo Algas comestibles ).
  • Fertilizantes . Dende antigo empreganse coma fertilizantes dos solos en zonas costeiras e en Galicia o seu uso era moi comun. Como fertilizante chamabaselle argazo ou valume e valumada . Hoxe empreganse diferentes tipos de algas coma Ascophyllum ou Kelonia tamen coma bioestimulantes foliares.

Ditos e refrans [ editar | editar a fonte ]

  • Mina comadre Pelonia, foi ao mar buscar argazo, para peitear o cabelo, que lle cria lendiazo
  • Vai coller o gasto, cun sacho e cun cesto, o gasto das bestas, dos homes e porcos, e mais para estrume, o golfe mareiro, a xeba e argazo, o bocho e verdello .

Golfo ou canouco : "Laminaria digitata" .

Galeria de imaxes [ editar | editar a fonte ]

Notas [ editar | editar a fonte ]

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Outros artigos [ editar | editar a fonte ]

Bibliografia [ editar | editar a fonte ]

Ligazons externas [ editar | editar a fonte ]