A adenosina e un nucleosido formado pola union da adenina cunha ribosa (ou ribofuranosa) por medio dun enlace glicosidico β-N ₉ . A adenina que conten e unha purina sintetizada a partir da degradacion de aminoacidos como metionina , treonina , valina e isoleucina e do AMP . ^{[ 1 ]} Utilizase como farmaco en certas doenzas cardiacas. Cando se une a un fosfato orixina o nucleotido AMP , que forma parte do sistema AMP/ADP/ATP, que e fundamental no almacenamento e cesion de enerxia na celula.

Funcion [ editar | editar a fonte ]

A adenosina ten unha importante funcion en procesos bioquimicos , tales como a trasferencia de enerxia , en forma dos nucleotidos ATP e ADP , e a transducion de sinais en forma de adenosin monofosfato ciclico ou AMPc.

A adenosina desempena un importante papel como neuromodulador no sistema nervioso central , a traves da interaccion cos seus receptores A1, A2A, A2B e A3, amplamente distribuidos nos tecidos do corpo producindo vasodilatacion , ^{[ 2 ]} broncoconstricion , inmunosupresion etc. ^{[ 3 ]}

Tamen ten efectos sedantes e inhibitorios sobre a actividade neuronal. A cafeina diminue o sono precisamente polo bloqueo do receptor de adenosina, polo que e un antagonista da adenosina. A adenosina aumenta o sono NMOR (sobre todo no estadio IV) e tamen o MOR . Cando se aplica un inhibidor da desaminase de adenosina (desoxicoformicina) incrementase o NMOR. Observouse o mesmo efecto co precursor da adenosina, a S-adenosil homocisteina .

Ainda non esta identificado o papel xogado pola adenosina na vixilia, pois os receptores de adenosina A1 tras a privacion de NMOR estan elevados, poren os niveis de adenosina as 48 horas de abstinencia non estan altos.

Receptores de adenosina [ editar | editar a fonte ]

Existen tres clases de receptores de adenosina , denominados A1, A2 e A3.

• Receptor A1 : esta unido a unha proteina GTP-dependente ( proteina G ) de tipo inhibidor (Gi1), que inhibe o encima adenilato ciclase . En consecuencia a sua union coa adenosina provoca unha diminucion da concentracion intracelular do segundo mensaxeiro AMP ciclico . A activacion do receptor A1 e responsable do bloqueo atrio-ventricular , que se observa despois da administracion de adenosina como farmaco.
• Receptores A2a e 2b : estan unidos a unha proteina G activadora (Gs) e elevan a producion de AMP ciclico. Os efectos celulares deste mensaxeiro estan mediados pola proteina quinase dependente de AMPc (PKA) e por algunhas quinases sensibles aos mitoxenos ( MAPKs ). O receptor A2a media a vasodilatacion mentres que o receptor A2b media a broncocostricion . A diferenza entre os receptores 2a e 2b debese ao feito de que o receptor 2b ademais pode ligarse tamen a outra proteina G, chamada Gq. Esta estimula o catabolismo de certos fosfolipidos de membrana, que por medio de dous segundos mensaxeiros mobilizan os depositos intracelulares de calcio e activan algunhas proteina quinases lipido-dependentes ( PKC ) e sensibles aos mitoxenos (MAPK).
• Receptor A3 : unese a unha isoforma de proteina G inibitoria (Gi3) e igual ca o receptor A1 reduce a producion citosolica de AMP ciclico. A union da adenosina ao receptor A3 determina a inhibicion da degranulacion dos neutrofilos e interven na proteccion do miocardio durante a isquemia . Estudos mais recentes confirmaron que esta tamen implicado na patoxenese da asma.

Efectos farmacoloxicos [ editar | editar a fonte ]

Como farmaco a adenosina utilizase para reverter a taquicardia supraventricular paroxistica ao bloquear o nodulo auriculoventricular . ^{[ 4 ]} Administrada por via endovenosa deprime a actividade do nodo sinusal e utilizase para a conversion rapida a ritmo sinusal das arritmias supraventriculares de reentrada . ^{[ 5 ]} A adenosina actua como un neuroprotector ao inhibir a transmision excitatoria de receptores A1. Este nucleosido purico endoxeno cando estimula os seus receptores A1 cardiacos ^{[ 6 ]} activa unha corrente de saida de K ⁺ sensible a acetilcolina na auricula , nodo sinusal , e nodulo auriculoventricular , o que da como resultado o acurtamento da duracion do potencial de accion , hiperpolarizacion e fai lenta a automaticidade normal.

Tamen inhibe os efectos electrofisioloxicos do aumento de adenosin monofosfato ciclico (AMPc) intracelular, que ocorre coa activacion simpatica. Para iso inhibe a entrada de Ca ²⁺ estimulada polo AMPc, o que tamen deprime a frecuencia das celulas do nodo sinoauricular e a velocidade de conducion a traves do nodo auriculoventricular, ^{[ 7 ]} a vez que prolonga o periodo refractario deste.

Administrada por via IV produce unha rapida elevacion da presion arterial seguida de hipotension e taquicardia .

A adenosina produce unha resposta farmacoloxica de curta duracion porque e rapidamente metabolizada por degradacion encimatica no sangue e en tecidos perifericos (pola combinacion de accions dunha adenosin desaminase e unha quinase fosforilante ). Por este motivo, administrase por via IV por via intravenosa de forma rapida, preferentemente por medio dun cateterismo cardiaco, baixo monitorizacion medica en ambiente hospitalario. ^{[ 8 ]}

A desoxiadenosina [ editar | editar a fonte ]

E unha molecula igual a adenosina formada tamen por adenina pero con 2- desoxirribosa en lugar de ribosa, polo que e un desoxirribonucleosido. Cando se lle une un fosfato en posicion 5' forma o nucleotido dAMP, que forma parte do ADN.

Un derivado da desoxiadenosina e a 3-desoxiadenosina (con 3-desoxirribosa), tamen chamada cordicepina ( Cordycepin ), que interfire na sintese do ARN e ten propiedades antitumorais ^{[ 9 ]} , e que carece do OH do carbono 3' en lugar do do 2'.

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

• AMP
• Nucleosidos
• S-adenosil metionina

Notas [ editar | editar a fonte ]