O
anodo
e un
electrodo
no que se produce unha reaccion de
oxidacion
, mediante a cal un material, ao perder
electrons
, incrementa o seu
estado de oxidacion
.
Michael Faraday
(na serie VII das
Experimental Researches in Electricity
) utilizou por primeira vez o termo, co significado de "camino ascendente" ou "de entrada" [do grego αν? (ana): cara a arriba, e οδ?? (odos): camino], pero referido exclusivamente ao
electrolito
dunha cela
electroquimica
.
A sua vinculacion ao
polo
positivo do correspondente xerador implica o transito da
corrente electrica
polo circuito exterior dende o polo positivo ata o negativo; e dicir, transportada por cargas positivas.
A polaridade do anodo, positiva ou negativa, depende do tipo de dispositivo e, as veces, do modo como opera, pois se establece segundo a direccion da corrente electrica, atendendo a definicion universal deste fenomeno.
Pareceria loxico definir o sentido da corrente electrica como o sentido do movemento das cargas ceibes. Poren, se o condutor non e metalico, tamen hai cargas positivas en movemento polo condutor externo (o
electrolito
da cela), e calquera que sexa o sentido conveniente existirian cargas movendose en sentidos opostos. Polo tanto adoptase o convenio de que a sua definicion do sentido da corrente sexa "o percorrido polas cargas positivas (
cations
), e que en consecuencia e do positivo ao negativo: anodo →
catodo
.
No caso de
valvulas termoionicas
,
fontes electricas
,
pilas
etcetera, o anodo e o electrodo ou terminal de maior potencial. Nunha reaccion
redox
corresponde ao elemento que se oxidara.
O anodo das valvulas termoionicas recibe a maior parte dos electrons emitidos polo catodo. Cando se trata de tubos amplificadores (
triodos
,
tetrodos
ou
pentodos
) e sobre todo se son valvulas de potencia, este electrodo xera a calor que ocorre no tubo, a cal debe disiparse. Para iso existen dous procedementos, segundo os casos de:
- Gran potencia. O anodo acoplase termicamente a un
disipador
no exterior da
valvula
, que se refrixera mediante a circulacion de aire, vapor, aceite etcetera.
- Menor potencia. Neste caso os anodos son grandes, cunha ampla superficie cara ao exterior, de modo que disipan por
radiacion
.
A orixe desta calor esta na enerxia que adquiren os electrons ao seren sometidos a diferenza de
tension
entre ambos os electrodos. Ao impactaren contra o anodo cedenlle a este a sua enerxia, que se disipa por calor.
Certas valvulas contenen anodos epeciais, como no caso dos tubos de
raios X
(tubo
Rontgen
). Os raios X xeranse ao incidiren electrons de grande enerxia contra os
atomos
do anodo, comunmente de
volframio
ou de
molibdeno
. A enerxia destes electrons, ademais de emitirse en forma de raios X, quenta enormemente o anodo. Por iso esta provido de disipadores, por aire ou por auga. Adoitan ser rotatorios, cun motor que os impulsa para repartir a incidencia dos electrons por unha superficie vasta.
Nos
tubos de raios catodicos
o anodo envolve a pantalla. Esta conetado a ela por unha fina capa de
aluminio
depositada sobre o tubo. O anodo dos
magnetrons
adoita adoptar forma de
cavidades resoantes
a frecuencia de
funcionamento
.