J. van Oudshoorn
(skriuwersnamme fan
Jan Koos Feylbrief
, (
De Haach
,
20 desimber
1876
? De Haach,
31 july
1951
) wie in
Nederlansk
skriuwer
en amtner.
Van Oudshoorn wie in soan fan in amtner oan it Algemien
Ryksargyf
. Hy hie
HBS
en studearre oan de
Yndyske Ynstelling
te
Delft
. Op
1 oktober
1899
waard er twadde klerk by it
ministearje fan Butenlanske Saken
, en yn febrewaris
1905
waard er beneamd as twadde kanselier fan de ambassade yn
Berlyn
Yn
1911
waard er der direkteur-kanselier. Hy troude op
16 april
1914
mei de Berlynske model Marie Elise Gertrud Teichner. It houlik bleau sunder bern.
Van Oudshoorn bemuoide him net folle mei it literere libben fan syn tiid. Hy skreaun allinnich mei
P.C. Boutens
,
Lodewijk van Deyssel
en
Frans Coenen
, dy't ferskate utjouwers oantrunen om syn proaza ut te jaan. Syn iennichste kontakt mei kultuer wie de Berlynske sosieteit
Nederland en Oranje
, der't er alle tongersdeijunen kaam. Hy lies net folle, mar siet juns te skriuwen en boude sa oan in stadich grutter wurdend oeuvre romans en ferhalen, dy't yn 'e fierte tinken dogge oan it
naturalisme
fan de
Tachtigers
, mar wer't ek ynfloeden fan de filosofy fan
Hegel
yn werkend wurde kin.
Op
1 jannewaris
1933
krige er yn ferban mei oerheidsbesunigings earfol untslach. Oant syn 65ste is er doe op
wachtjild
kaam. Van Oudshoorn gie werom nei De Haach der't er oan syn dea ta wenne hat oan it Van Imhoffplein. Yn de
Twadde Wraldkriich
die er wurk foar it Departemint fan Folksfoarljochting en Keunsten. Nei de Befrijing waard undersocht at fan
kollaboraasje
sprutsen wurde koe, mar hy waard net feroardiele.
Utjouwer
Geert van Oorschot
hat der foar soarge dat Van Oudshoorn syn wurk net fergetten waard troch it utjaan fan de karlezing
Doolhof der zinnen
(1950), mei in ynlieding fan
Victor van Vriesland
en mei in tekst fan
F. Bordewijk
efterop, en de werutjefte fan Van Oudshoorns wichtichste romans yn de rige
De Witte Olifant
. Foar "Doolhof der zinnen" krige Van Oudshoorn yn 1950 de
Jacobson-priis
, grutte 300 gune.
Yn 1950 waard er slim siik. Faaks hat men syn 75ste jierdei derom in jier te betiid halden. In heal jier letter stoar hy mei 74-jier yn Den Haach. Van Oudshoorn syn frou stoar yn
1960
, wernei't syn literere neilittenskip by it jiskefet bedarre. Twa buorlju wisten foar te kommen dat de boeken en papieren op it stoart telane kamen. Letterkundige
Wam de Moor
hat him der oer untferme en der foar soarge dat u.o. de
novelle
Bezwaarlijk verblijf
utjun waard. Fan syn han wie ek de twadielige
biografy
yn
1982
.
- Willem Mertens' levensspiegel
(roman) (
1914
)
- Louteringen
(roman) (1916)
- Zondag
(toanielstik) (1919)
- Verhalen
(1921)
- Tobias en de Dood
(roman) (1925)
- Pinksteren
(novelle) (1929)
- In memoriam
(roman) (1930)
- Achter groene horren
(roman) (1943)
- Leonidas de overwinnaar
(oersetting) (1943)
- De schamele vreugden van Josef Mak
(oersetting) (1945)
- De fantast
(novelle) (1948)
- Doolhof der zinnen
(samle wurk) (1950)
- Bezwaarlijk verblijf
(novelle) (1965)
- Het onuitsprekelijke
(brieven) (1968)
- Verzamelde Werken. Dl. 1: novellen en schetsen
(1968, 2e bywurke printinge 1976)
- Verzamelde Werken. Dl. 2: romans
(1974)
- Marionetten
.
Nagelaten proza en toneel.
Mei in portret fan Van Oudshoorn taheakke. (Besoarge troch Wam de Moor (1987).
- J. van Oudshoorn 1876-1976. Themanummer fan "Tirade", nr. 219/220 (nov./des. 1976).
- Maarten 't Hart
,
Het eeuwig moment.
Essays.
- G.H. 's-Gravesande: Een interview met J. van Oudshoorn in
Sprekende schrijvers
(1935)
- W.A.M. de Moor:
Over Willem Mertens' levensspiegel van J. van Oudshoorn
(1979)
- F. Hiddema:
Schuld en boete in Willem Mertens' levensspiegel
(1981)
- W.A.M. de Moor
:
Van Oudshoorn. Biografie van de ambtenaar-schrijver J.K. Feijlbrief
(
proefskrift
- 2 dielen) (1982)
- F.B. Hotz
:
Over J. van Oudshoorn. Vijf brieven aan Wam de Moor
. Besoarge troch Jan Paul Hinrichs. (De Haach: Statenhofpers, 2016)
