Potasioa
|
---|
|
19
Argona
←
Potasioa
→
Kaltzioa
|
|
|
Izena
,
ikurra
,
zenbakia
| Potasioa, K, 19
|
---|
Serie kimikoa
| Metal alkalinoak
|
---|
Taldea
,
periodoa
,
orbitala
| 1
,
4
,
s
|
---|
Masa atomikoa
| 39.0983 g/mol
|
---|
Konfigurazio elektronikoa
| Ar
4d
1
|
---|
Elektroiak
orbitaleko
| 2, 8, 8, 1
|
---|
|
Egoera
| solido
|
---|
Dentsitatea
| (0 °C, 101,325 kPa) 0.89 g/L
|
---|
Urtze-puntua
| 336.53
K
(63.38
°C
, 1398
°F
)
|
---|
Irakite-puntua
| 1032
K
(759
°C
, 1398
°F
)
|
---|
Urtze-entalpia
| 2,334
kJ·mol
−1
|
---|
Bero espezifikoa
| (25 °C) 757 J·mol
−1
·K
−1
|
---|
Lurrun-presioa
P
/
Pa
|
1
|
10
|
100
|
1 k
|
10 k
|
100 k
|
T
/
K
|
|
|
|
|
|
| |
|
Kristal-egitura
| kubikoa
|
---|
Oxidazio-zenbakia(k)
| 1
|
---|
Elektronegatibotasuna
| 0,82 (Paulingen eskala)
|
---|
Ionizazio-potentziala
| 1.a: 418.8
kJ/mol
2.a: 3052
kJ/mol
3.a: 4420
kJ/mol
|
---|
Erradio atomikoa
(batezbestekoa)
| 220
pm
|
---|
Erradio atomikoa (kalkulatua)
| 243 pm
|
---|
Erradio kobalentea
| 196 pm
|
---|
Van der Waalsen erradioa
| 275 pm
|
---|
|
Potasioaren isotopoak
|
Potasioa
19
zenbaki atomikoa
duen
elementu kimikoa
da, K ikurraz adierazten dena, latinez Kalium esaten baita. Zuri-zilar koloreko
metal alkalinoa
da,
taula periodikoko
lehenengo taldekoa, alegia. Ur gaziarekin eta mineralekin harremana duten elementuen artean ugaria da naturan. Airean erraz
oxidatzen
da; oso erreaktiboa da, bereziki, uretan eta kimikoki
sodioaren
antzekoa da.
Metalen artean, bosgarren arinena da potasioa; laban batekin erraz mozten den solido biguna da, eta
fusio-tenperatura
baxua dauka. More koloreko garra sortzen du, eta
zilar
kolorekoa da azala airearekiko kontaktuan dagoenean, erraz oxidatzen bada. Horregatik, oliotan gordeta mantendu ohi da. Beste metal alkalinoek bezala, urarekin bortizki erreakzionatzen du, eta
hidrogenoa
askatzen du. Are gehiago, uraren presentzian espontaneoki sutu daiteke.
Beste potasio-gatz garrantzitsu batzuk dira
bromuroa
,
zianuroa
,
hidroxidoa
,
ioduroa
eta
sulfatoa
.
K+ ioia
kromosomen
muturretan (
telomeroetan
) dago, eta horien egitura egonkortzen du. Era berean, ioi hexahidratatuak (
magnesio
ioiak bezala)
DNA
eta
RNA
molekulen
egiturak egonkortzen ditu,
fosfato
taldeen karga negatiboa konpentsatzen baitu.
Bestalde, sodio-ponpari esker,
zelularen
barruan eta kanpoan behar diren K
+
eta Na
+
ioien kontzentrazioak lortzen dira, K
+
ioien kontzentrazioak altuagoak izanik zelula kanpoan,
nerbio-bulkada
posible izan dadin.
Zenbait jaki potasioz aberatsak dira: barazki batzuk (brokolia, erremolatxa, alberjini eta azalorea), babarrunak eta fruta batzuk (bananak eta hezurdunak; ahuakatea, arbeletxekoa, muxika, gereziak eta arana, besteak beste).
Odoleko potasio maila baxuak
hipopotasemia
eragiten du.
Landareen hazkunderako oinarrizko elementua da potasioa, landareek gehien kontsumitzen diren hiruen artean egonik. Izan ere, potasio-ioiak, lurzoru gehienetan aurkitzen dira eta arnasketan parte hartzen dute.
1807an
Humphry Davy
-k potasio izena jarri zion, latin zientifikotik potassium eta alemanetik pottasche, lapiko errautsa.
Elektrolisi
bidez isolatu zen lehenengo elementu metalikoa da.
Davyk berak, hau esan zuen 1807ko azaroaren 19an Royal Society of Londonen: "Potasa zati txiki bat jarri nuen
platinozko
disko isolatu baten gainean, 250 kobre- eta
zink
-plakadun bateria elektriko baten alde negatiboarekin aktibitate bizian komunikatzen zena. Alde positiboarekin kontaktuan zegoen platino-hari batek potasaren aurpegiaren goialdearekin kontaktuan jarri zen. Tresna osoak aire librean funtzionatzen zuen. Egoera horretan aktibitate bizi bat agertu zen: potasa bere bi elektrizazio-puntuetan urtzen hasi zen. Goiko aurpegian (positiboan),
eferbeszentzia
gertatu zen, askatu zen
jariakin
elastiko baten eraginez; beheko aurpegian (negatiboan), ez zen jariakin elastikorik askatu, baina bai
merkurio
-globuluen antzekoa zen metal-distiradun globuluak. Horietako globulu batzuk, eztanda eta gar distiratsuekin erretzen ziren eratzen ziren heinean; beste batzuek, aldiz, distira galtzen zuten gutxinaka-gutxinaka, eta zuri koloreko zarakar batez estaltzen ziren. Globulu horiek bilatzen ari nintzen substantzia eratzen zuten; erregai berezi bat zen,
potasaren
oinarria: potasioa.”
[1]
Aurkikuntzak
Antoine Lavoisierren
hipotesia baieztatzen zuen, eta hortik dator horren garrantzia. Lavoisierrek zioen sosak eta potasak berun eta zilar oxidoek bezala
azidoekin
erreakzionatzen zutenez, metalaz eta oxigenoaz osatuta egon behar zutela, eta hori frogatua izan zen potasioa isolatzean eta aste baten ondoren sodioa, sosaren elektrolisitik. Gainera, potasioa lortzeak beste elementu batzuk aurkitzen lagundu zuen, oso erraktiboa denez oxidoak deskonposatzeko eta oxigenoa atzitzeko gaitasun handia baitu. Horrela isolatu ziren
silizioa
,
boroa
eta
aluminioa
..
Potasioak
lurrazaleko
% 2,4 osatzen du, zazpigarren ugariena izanik. Haren
disolbagarritasuna
dela eta, oso zaila da metal purua eskuratzea mineraletatik. Horrez gain, itsas hondo eta lakuetan, potasio-mineralen gordailu handiak daude,
karnalita
,
langbeinita
,
polihalita
eta silvina, besteak beste. Bertan, metalaren eta horren gatzen
erauzketa
ekonomikoki bideragarria da.
Potasioa airetik babesturik egon behar da metalaren
korrosioa
ekiditeko, alegia, oxido eta hidroxido bihurtzea ekiditeko. Askotan, laginak,
kerosenoa
bezalako ingurune erreduzitzaileetan mantentzen dira. Beste metal alkalinoek bezala, potasioak bortizki erreakzionatzen du urarekin, eta hidrogenoa sortzen du. Erreakzioa bortitzagoa da
litioaren
edo sodioaren urarekiko erreakzioa baino, eta isuritako hidrogeno gasa pizteko bezain
exotemikoa
da. Potasioak ur-aztarnekin ere azkar erreakziona dezakeenez, eta eratzen diren produktuak iraunkorrak direnez, maiz, bakarrik edo NaK erara (ingurune-tenperaturan likidoa den sodio-aleazioa) bezala erabiltzen da
destilazioaren
aurretik
disolbatzaileak
lehortzeko. Izan ere, potasioa lehorgailu sendoa da. Potasio hidroxidoak bortizki erreakzionatzen du karbono dioxidoarekin, K
+
ioiaren
energia altua dela eta. K
+
ioia koloregabea da uretan. Potasioaren banaketa-metodoen artean
hauspeatzea
dago, zenbaitetan analisi
grabimetriko
bidez egiten dena.
Potasioaren 17
isotopo
ezagutzen dira, horietatik hiru naturalak:
39
K (% 93,3),
40
K (% 0,01) eta
41
K (% 6,7).
40
K isotopoa 1,278x10
9
urtekoa den semidesintegrazio periodo batean, bihurtzen da
40
Ar (% 11,2) egonkor, elektroi-harrapaketa eta positroi-igorpenaren bidez, eta soberako %88,8 β desintegrazio bidez bihurtzen da
40
Ca.
40
K-aren
40
Ar-rako desintegrazioa arroken dataziorako metodo moduan erabiltzen da. K-Ar metodo konbentzionala arrokek eratzen direnean argonik ez dutelako hipotesian datza. Hipotesi horren arabera, eratzen den argona ez da sortzen arrokatik beretik, potasioaren desintegraziotik baizik. Potasioaren eta
40
Ar-aren kantitatearen neurketa eta datazio-prozedura horren aplikazioa egokia da mineralen adina determinatzeko, adibidez,
feldespato
bolkanikoarena,
moskobitarena
,
biotitarena
eta
hornblendarena
. Oro har, alteraziorik jasan ez duten arroka
bolkanikoetan
eta intrusiboetan erabiltzen da.
Arroken dataziorako ez ezik, potasioaren isotopoak
klimaren
ikerketan erabilitzen dira. Gainera, potasioa bizitzarako beharrezkoa den makronutrientea denez,
nutrienteen
zikloaren ikerketan ere erabiltzen da.
40
K isotopoa potasio naturalean nahiko kantitatean dago, eta, beraz, potasio komertziala iturri
erradioaktibo
modura erabil daiteke eskoletako praktika eta erakustaldietan.
Potasioa giza organismoko zelula arteko likidoko
katioi
nagusia da.
[2]
Hainbat prozesutan hartzen du parte: uraren oreka normalean, zelulen eta likido inserstizaialaren arteko oreka
osmotikoan
, eta organismoaren
pH
-ak eragindako
azido-base oreka
n.
[3]
Potasioa garrantzitsua da baita gihar-uzkurdurarako eta aktibitate neuromuskularrerako ere. Izan ere, giza organismoaren akzio-potentzialen bidez gertatzen den nerbio-bulkaden transmisioan hartzen du parte. Haien ezaugarri kimiko eta elektrostatikoengatik, potasio ioiak sodio ioiak baino txikiagoak dira eta, beraz,
ioi-kanalek
eta
zelula-mintzen
ponpek bi ioi mota horiek bereiz ditzakete: aktiboki edo pasiboki ponpatu, eta ioietako bat pasatzen utzi eta bestearen pasabidea oztopa dezakete.
[4]
Potasioak zelula-garapena sustatzen du eta horren zati bat muskuluetan gihar mailan gordetzen da; hortaz, giharra eratzen denean (hazkunde eta garapen prozesuak),ezinbestekoa da potasio-hornidura egokia. Potasio serikoaren mailaren jaitsierak (3,5 meq/L azpitik), hipokalemia deritzen baldintzak eragiten ditu, kaltegarriak izan daitezkeenak: beherakoa,
diuresi
areagotua, gonbitoak eta deshidratazioa. Gabeziaren sintomen artean aipatzekoak dira gihar ahultasuna, nekea, astenia, urdail-hesteetako kalanbreak, idorreria,
elektrokardiogramaren
anormaltasunak eta bihotzeko arritmiak. Kasu larrienetan, arnas-paralisia eta
alkalosia
ere eragin ditzake.
[5]
Hiperkalemia
, edo 5,5meq/L-ko potasioaren igoera, arazo elektrolitiko larrienetakoa da, hainbat faktorek eragin dezakete: gehiegizko ekarpena (aho bidezkoa edo odol-bidearen bidezkoa), birbanaketa (zelula barruko likidotik zelulatik kanpokora) edo ondesteko iraizketaren murrizketagatik. Oro har, agerpen klinikoak 6,5meq/L-tik gorako kontzentrazioarekin agertzen dira, eta hauek dira garrantzitsuenak: arazo kardiobaskularrak, aldaketak egonik elektrokardiogrametan, elektrogramaren aldaketetak, arritmia bentrikularra eta asistolea (bihotz-gelditzea) eragiten dituztenak maila neuromuskularrean, aldiz, parestesiak, ahultasuna eta arnas falta gertatzen dira eta maila gastrointestinalean, goragaleak eta gonbitoak.
Potasioa azkar xurgatzen da heste meharrean. Digeritutako potasioaren % 80 eta % 90 artean iraizten da gernuan, eta gainerakoa gorotzetan galtzen da. Giltzurrunek potasio-balioak normal mantentzen dituzte
aldosterona
hormonaren
eraginpean iraizteko, birxurgatzeko eta jariatzeko duten gaitasunari esker.
[6]
Potasioak sodioarekin batera erregulatzen du fluido eta elektrolitoen balantzea organismoan, bi horiek nagusiak baitira organismoaren gorputzeko fluido guztietan, bai zelula barrukoetan (potasioa), bai zelulatik kanpokoetan (sodioa). Plasmako sodio-kontzentrazioa 145 meq/L ingurukoa da, eta, potasioarena, aldiz, 3,5-4,5 meq/L-koa. Plasma giltzurrunen
glomeruluen
bidez iragazten da oso kantitate altuetan, 180L/eguneko gutxi gorabehera.
[7]
Egunero dietan irentsitako sodioa eta potasioa birxurgatu egin behar dira; sodioa plasmaren bolumena eta presio osmotikoa zuzen mantentzeko behar den adina birxurgatu behar da; potasioa, berriz, katioaren kontzentrazio serikoak 4,8 meq/L-tan (190 miligramo inguru) mantentzeko birxurgatu behar da. Sodio-ponpa operatibo mantendu behar da beti sodioa kontserbatzeko. Potasioa ere kontserbatu behar da batzuetan baina, plasmako potasio kantitateak hain txikiak direnez, eta zelula mailako sodio-kontzentrazioa ia hiru aldiz handiagoa denez, potasioaren egoera ez da hain kritikoa. Potasioa modu pasiboan garraiatzen da
[8]
[9]
sodioaren kontrako fluxu bati erantzunez eta, beraz, gernuak ezin ditu inoiz serumeko potasio-kontzentrazioak murriztu, ur-iraizketa aktiboa gertatzen den kasu bakanetan izan ezik. Potasioa birritan jariatzen da, eta hiru aldiz birxurgatzen da gernua giltzurrunaren tubulu biltzaileetara heldu aurretik.
[10]
Puntu horretara plasmako kontzentrazio berean egoten da potasioa normalean. Potasioa dietatik ezabatuko balitz, giltzurrunaren gutxieneko potasio-iraizketa 200mg/egun ingurukoa izan beharko litzateke, astebetean serumeko potasioa gutxi gorabehera 3,0 meq/L-tara jaisten denean.
[11]
Sodio/potasio ponpari esker, zelula barruan eta zelulatik kanpo behar diren K+ eta Na+ ioien kontzentrazioak lortzen dira.
Nerbio-bulkadaren
trasnmisioa ahalbidetzeko, K
+
ioien kontzentrazioak altuagoak izan behar dira zelula barruan zelulatik kanpo baino.
Potasio solidoak bortizki erreakzionatzen du urarekin, sodioa baino errezago. Horregatik, likido egoki batean gorde behar da, oliotan edo
kerosenotan
, adibidez.
[12]
- ↑
1778-1829., Davy, Humphry, Sir,. (1935).
The decomposition of the fixed alkalies and alkaline earths..
PMC
219174356
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Lawton, Kirk; Cook, R.L.. (1954).
≪Potassium in Plant Nutrition≫
Advances in Agronomy
(Elsevier): 253?303.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Auteur., Campbell, Neil A. (1946-2004)..
Biologie.
ISBN
978-0-13-409341-3
.
PMC
1197965520
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Lockless, Steve W; Zhou, Ming; MacKinnon, Roderick. (2007-05-01).
≪Structural and Thermodynamic Properties of Selective Ion Binding in a K+ Channel≫
PLoS Biology
5 (5): e121.
doi
:
10.1371/journal.pbio.0050121
.
ISSN
1545-7885
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Teo, Gloria. (2021-08-12).
≪Diagnosis dan Tatalaksana Kegawatdaruratan Hiperkalemia≫
Cermin Dunia Kedokteran
48 (8): 305.
doi
:
10.55175/cdk.v48i8.1447
.
ISSN
2503-2720
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
1922-, Williams, Sue Rodwell,. ([ⓒ1973]).
Nutricion y dietoterapia.
Pax-Mexico, Libreria Carlos Cesarman
PMC
651341643
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Deaton, Lewis. (2008-11-18).
≪Osmotic and Ionic Regulation in Molluscs≫
Osmotic and Ionic Regulation
(CRC Press): 107?133.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Bennett, Cleaves M.; Brenner, Barry M.; Berliner, Robert W.. (1968-01-01).
≪Micropuncture study of nephron function in the rhesus monkey≫
Journal of Clinical Investigation
47 (1): 203?216.
doi
:
10.1172/jci105710
.
ISSN
0021-9738
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Aman, Bogdan; Ciobanu, Gabriel. (2020-10-29).
≪Arithmetic Abilities of the Living Cell Pumps≫
2020 International Conference on e-Health and Bioengineering (EHB)
(IEEE)
doi
:
10.1109/ehb50910.2020.9280287
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Wright, Fred S.. (1977-06).
≪Sites and mechanisms of potassium transport along the renal tubule≫
Kidney International
11 (6): 415?432.
doi
:
10.1038/ki.1977.60
.
ISSN
0085-2538
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Squires, Russell D.; Huth, Edward J.. (1959-07-01).
≪EXPERIMENTAL POTASSIUM DEPLETION IN NORMAL HUMAN SUBJECTS. I. RELATION OF IONIC INTAKES TO THE RENAL CONSERVATION OF POTASSIUM*≫
Journal of Clinical Investigation
38 (7): 1134?1148.
doi
:
10.1172/jci103890
.
ISSN
0021-9738
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.
- ↑
Mechanik, H. K.. (1960-06-11).
≪DANGER IN USE OF POTASSIUM PERMANGANATE≫
Journal of the American Medical Association
173 (6): 712.
doi
:
10.1001/jama.1960.03020240100030
.
ISSN
0002-9955
.
(Noiz kontsultatua: 2022-11-03)
.