Lovis Corinth
(
Tapiau
,
Prusia
,
1858ko
uztailaren 21a
?
Zandvoort
,
Prusia
,
1925eko
uztailaren 17a
)
alemaniar
artista eta idazlea izan zen. Bere helduaroko margolanek eta marrazketek
inpresionismoa
eta
espresionismoaren
sintesia adierazten dute.
Ikasketak
Parisen
eta
Munichen
egin zituen.
Berlingo Sezesioan
partaide izan zen, eta talde horretako lehendakari izan zen
Max Liebermann
ostean.
Bere hasierako lana
izadiarekiko
hurbilketa adierazten zuen. Hasiera batean espresionismotik urrun bazegoen ere, 1911 urtetik aurrera, bere estiloak
espresionismoaren
ukituak hartu zituen. Kolore biziagoak erabiltzen hasi zen eta bizitasun handiko paisaia eta
erretratuak
egiten hasi zen.
Corinthek gai ugari jorratu zituen, horien artean biluziak eta
Bibliako
pasarteak ere.
Cornithen jatorrizko izena Franz Heinrich Louis izan zen. Txikitatik marrazketarako gaitasuna ageri zuen. 1876 urtean
Konigsbergko
akademian pintura ikasketak hasi eta irakasle
Otto Gunther
margolaria izan zuen. 1880 urtean
Munich
era joan zen, garai hartan,
Parisekin
batera,
Europako
abangoardiako
arte-gunea zena. Bertan, denbora laburrean baina,
Franz von Defregger
-ekin ikasi zuen eta ondoren Municheko Arte Ederretako Akademian onartua izan zen, non
Ludwig von Lofftz
bere irakasle izan baitzen.
1882-83 urteetan soldaduska egin behar, baina 1884 urtera arte Lofftzekin ikasten jarraitu zuen. Ondoren
Anberesera
joan zen, bertan miresten zuen
Rubensen
margolanak ikusi zituen. 1884 urteko urrian Parisera joan zen
William-Adolphe Bouguereau
eta
Tony Robert-Fleuryren
gidaritzapean,
Julian Akademian
ikasi zuelarik. Marrazketa gaitasuna hobetzeko ekin zion eta emakume biluziak sarri irudikatu zituen. Salon-eko domina irabazi nahian, behin eta berriro porrot egin zuen eta etsituta Konigsbergera itzuli eta 1888 urtean "Lovis Corinth" izena hartu zuen.
1891 urtean Munichera itzuli zen baina Akademia utzi eta Municheko Sezesioko kide izan zen. 1899 urtean, Berlingo Sezesioko erakusketan parte hartu zuen. Bederatzi urte hauek ez ziren izan ekoizpen gehien eman zizkion urteak, aitzitik,
xanpaina
eta
ardo
kopuru itzelak edateagatik ezaguna izan zen.
1900 urtean, Berlineko Paul Cassirerren galerian, bakarkako erakusketa egin zuen eta 1902an, 43 urte zituela, emakumeentzako marrazketa eskola bat ireki eta bere lehen ikaslearekin ezkondu zen,
Charlotte Berend
, bera baino 20 urte gazteagoa. Emakume honek eragin handia izan zuen bere lanean eta bere artean familia bizitza gai nagusia bihurtzea eragingo zuen.
Artearen historiari buruzko saiakera ugari idatzi zituen eta besteen artea, 1908 urtean,
Das Erlenen der Malerei
("Ikasteko Pintatzen") argitaratu zuen.
1911ko abenduan,
istripu zerebrobaskularrak
jota, bere ezkerraldea ezin zuen mugitu, baina bere emaztearen laguntzaz, urtebeteko epean, eskuineko eskuaz margotzeari berriro ekin zion. Ezintasun honek bere margolanak eguneroko gauzetara bideratu zuen, hots, familia giroa eta eguneroko bizitza.
1921eko martxoaren 15eaan, Corinthek Konigsbergeko unibertsitatean doktoretza jaso zuen.
1925 urtean
pneumonia
bat jota,
Zandvoorten
hil egin zen.
Hirugarren Reich
aldian, Corinthen lanak
arte endekatutzat
jo zuten eta naziek bere 295 lan kendu zizkioten eta horietako zazpi 1937 urtean Municheko Arte endekatua erakusketan aurkeztuak izan ziren.
-
Autoerretratua hezurdurarekin, 1896
-
Artista eta bere familia
, 1909,
olio-pintura
oihal
gainean, Niedersachsisches Landesmuseum,
Hanover
-
Goizaldeko Eguzkia
, 1910, Hessian Estatuko Museoa, Darmstadt
-
Susanna, eta Zaharrak
, 1923, Saxonia Beherea Estatua Museoa
-
Walchensee Panorama
, 1924
-
Ernst Oppler-en erretratua,
Neue Galerie Kassel