Herritar-izen a, demonimo a edo jentilizioa toki bateko biztanleak izendatzeko erabiltzen den hitza da, jatorritzat duten toki hori abiaburu harturik; adibidez, donostiar , bilbotar , gipuzkoar , paristar , herbeheretar eta alemaniar herritar-izenak dira.

Ortografia [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Herri- eta auzo-izenak euskaraz lehenengo letra larria idaztea eskatzen dute, baina herritar-izenek, ez, letra xehez idazten baitira ( A raba → a rabar ; E rrusia → e rrusiar ; C osta Rica → c ostarricar ; E statu Batuak → e statubatuar ).

Euskaraz, herritar-izenak herrialde-, hiri-, herri- edo auzo-izenei + -(t)ar atzizkia lotuz eraikitzen dira: Lekeitio → lekeitiar ; Santutxu → santutxuar ... Bizkaiko mendebaldean, ordea, -(o)ztar erabiltzen da ( getxoztar , leioaztar , erandioztar , bediaztar , zaratamoztar ...), baina ez Bizkaia osoan.

Kanpo estekak [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Euskaltzaindiaren arauetan toponimiari buruzko dokumentu asko daude, toponimoekin batera, herritar-izenak nola eman adierazten da. Ikus, esaterako:

• Euskaltzaindia: 108. araua. Lapurdiko udal izendegia. (Onomastika).
• Euskaltzaindia: 122. araua. Nafarroa Behereko herri izendegia. I. (Onomastika).
• Euskaltzaindia: 128. araua. Nafarroa Behereko herri izendegia. II. (Onomastika).
• Euskaltzaindia: 133. araua. III. Nafarroa Behereko herri izendegia. (Onomastika).]
• Euskaltzaindia: 140. araua. Gipuzkoako herri izendegia. (Onomastika).
• Euskaltzaindia: 145. araua. Bizkaiko herri izendegia. (Herrien izenak + jentilizioak). herri izendegia. (Herrien izenak + herritar-izenak).
• Euskaltzaindia: 147. araua. Antzinako hirien euskarazko izenak.
• Euskaltzaindia: 150. araua. Arabako herri izendegia. (Onomastika).
• Euskaltzaindia: 155. araua. Nafarroako herri izendegia. (Onomastika).

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz .